-
81.《归园田居·其三》 魏晋·陶渊明
种豆南山下,草盛豆苗稀。
晨兴理荒秽,带月荷锄归。
道狭草木长,夕露沾我衣。
衣沾不足惜,但使愿无违。 -
82.《归去来兮辞·并序》 魏晋·陶渊明
余家贫,耕植不足以自给。
幼稚盈室,瓶无储粟,生生所资,未见其术。
亲故多劝余为长吏,脱然有怀,求之靡途。
会有四方之事,诸侯以惠爱为德,家叔以余贫苦,遂见用于小邑。 -
83.《归园田居·其四》 魏晋·陶渊明
久去山泽游,浪莽林野娱。
试携子侄辈,披榛步荒墟。
徘徊丘垄间,依依昔人居。
井灶有遗处,桑竹残朽株。 -
84.《送宗判官归滑台序》 唐·任华
大丈夫其谁不有四方志?则仆与宗衮二年之间,会而离,离而会,经途所亘,凡三万里。
何以言之?去年春会于京师,是时仆如桂林,衮如滑台;今年秋,乃不期而会于桂林;居无何,又归滑台,王事故也。
舟车往返,岂止三万里乎?人生几何?而倏聚忽散,辽夐若此,抑知己难遇,亦复何辞!岁十有一月,二三子出饯于野。
霜天如扫,低向朱崖。 -
85.《山花子·林下荒苔道韫家》 清·纳兰性德
林下荒苔道韫家,生怜玉骨委尘沙。
愁向风前无处说,数归鸦。
半世浮萍随逝水,一宵冷雨葬名花。
魂是柳绵吹欲碎,绕天涯。 -
86.《遇桐城方密之于湖上,归复相访,赠之以诗》 明·陈子龙
仙才寂寞两悠悠,文苑荒凉尽古丘。
汉体昔年称北地,楚风今日满南州。
可成雅乐张瑶海?且剩微辞戏玉楼。
颇厌人间枯槁句,裁云剪月画三秋。 -
87.《送湖南归粤》 明·林鸿
志士本激烈,况当离别情。
直气不得发,逢秋吐商声。
浮云蔽长空,驱马去孤城。
广川无舆梁,一苇讵能横。 -
88.《送郑同夫归豫章分题诗 分题虎丘》 元·郯韶
青山阖闾墓,荒草起秋风。
古隧苍精化,阴房玉雁空。
夕阳明野寺,远渚落霜枫。
送子难为别,无情楚水东。 -
89.《苏武慢·归去来兮》 元·虞集
归去来兮,昨非今是,惆怅独悲奚语。
迷途未远,晨景熹微,乃命导夫先路。
风*舟轻,候门童稚,此日载瞻衡宇。
酒盈尊、三径虽荒,松菊宛然如故。 -
90.《南归诗十八首》 明·李流芳
兹山表徐方,经过屡登眺。
偶然寻旧游,策蹇偕所好。
荒亭何萧瑟,落日春风峭。
河山挟霸气,四顾雄怀抱。 -
91.《喜刘宝学彦修得归因叙初时凄怆之意十首》 宋·张嵲
聊城欲下乐生去,宣室厘成贾传归。
来往炎荒六千里,归来却得及春菲。 -
92.《伏睹禁林新成盛事辄思歌咏不避荒芜上李学士》 宋·李沆
禁庭多士列华簪,严乐辉光冠古今。
御笔腾骧题玉署,宸章照耀咏辞林。
虚堂挂后传千载,翠琰刊成直万金。
振复文明知对作,尊崇儒术见天心。 -
93.《送退斋先生归武夷》 宋·林若存
我未识退斋,虚生七十载。
一旦过诸途,未语心先拜。
堂堂眉睫间,礼乐见三代。
正涂日以荒,良心日以坏。 -
94.《送荷渚兄自永嘉归越》 宋·赵汝绩
荷渚盟鸥冷不飞,此番可与报归期。
结庐虽小尚堪隐,负郭纵荒何虑饥。
吟得四灵无避处,铸成一错在来时。
吾家浸碧幸无恙,草梦保须必谢池。 -
95.《雪中送舒文质归广信》 明·蓝智
积雪千峰迥,空林一鸟归。
客愁南浦树,乡梦北山薇。
风雨荒茅屋,兵戈老布衣。
饥寒兼盗贼,出处寸心违。 -
96.《喜归述怀留别李于鳞王元美徐子与宗子相四子》 明·梁有誉
天地炎州外,云涛涨海边。
为儒嗟世业,结社断尘缘。
髫龀趋先子,荣枯忆往年。
时推骢马使,人避铁冠贤。 -
97.《送钱受之侍郎枚卜罢归一篇(崇祯元年)》 明·茅元仪
晶晶日月,雨雪忽零。
岂无师保,束此宁人。
维桑失系,朽索弗宁。
大木将拔,先剪厥阴。 -
98.《乐归田园十咏(录五首)》 明·朽庵林公
归去来兮至觉今是而昨非宦海漂流久见几,故园荒废正思
归。
往迷来悟心方乐,投老寻闲愿不违。
新别庙堂无怅恨,旧栽松菊有光辉。 -
99.《乱后送人归越》 明·朱升
百战一身存,生还独有君。
越山临海尽,吴地到江分。
暮郭留晴霭,荒林翳夕曛。
归途当岁晚,霜叶落纷纷。 -
100.《伯父《送先人下第归蜀》诗云︰人稀野店休安》 宋·苏轼
东阡在何许,寒食江头路。
哀哉魏城君,宿草荒新墓。