-
21.《伏睹禁林新成盛事辄思歌咏不避荒芜上李学士》 宋·李沆
禁庭多士列华簪,严乐辉光冠古今。
御笔腾骧题玉署,宸章照耀咏辞林。
虚堂挂后传千载,翠琰刊成直万金。
振复文明知对作,尊崇儒术见天心。 -
22.《本心参政约游西山分韵得顶字》 宋·徐集孙
仆仆事行役,度尽千峰顶。
恣览亦云倦,困卧殊未醒。
西爽俄见要,前约欲重订。
结习若犹在,宁复计两胫。 -
23.《草臣心甫听云晚过断园次心甫韵》 明·华淑
残晖如月尚招寻,同侣夷犹兴易淫。
荒径但容逋客往,闲门一任绿烟深。
流莺入竹移双影,邻树过墙落半阴。
剩有微情委空观,共君吟眺亦无心。 -
24.《舟过梅李吊族祖心闲翁墓(翁故无子,笃老茕》 明·钱谦贞
轻舟漫趁落潮东,为吊孤坟半亩中。
荒草断边人种麦,浮图高处鸟呼风。
生多寄迹眠僧院,死合招魂傍梵宫。
一束生刍一杯酒,几人曾酹若敖翁。 -
25.《荒村》 明·孙一元
落日长风吹碛昏,荒村寒月动篱门。
江潮枕上悲心壮,山鬼灯前夜语繁。
乱后客身犹万里,斗间云气望中原。
欲添春水随行李,更听渔歌起钓。 -
26.《秋日小病同心石师强至山寺》 明·宗乘
寺门秋竹冷烟扉,石路欹斜在翠微。
领略心情忘我病,寂寥光景见人稀。
欲题古壁花生眼,久坐荒苔藓透衣。
应笑学空多岁月,个中还挂往来机。 -
27.《木莲树生巴峡山谷间巴民亦呼为黄心树》 唐·白居易
大者高五丈涉冬不凋身如青杨有白文叶如桂厚大
无脊花如莲香色艳腻皆同独房蕊有异四月初
始开自开迨谢仅二十日忠州西北十里有鸣玉
溪生者浓茂尤异元和十四年夏命道士毋丘元 -
28.《次韵舍弟赏心亭即事二首》 宋·王安石
槛折檐倾野水傍,台城佳气已消亡。
难披榛莽寻千古,独倚青冥望八荒。
坐觉尘沙昏远眼,忽看风雨破骄阳。
扁舟此日东南兴,欲尽江流万里长。 -
29.《嘉熙己亥大旱荒庚子夏麦熟》 宋·戴复古
饿喙偏生事,空言不疗饥。
谁知岁丰歉,实系国安危。
世变到极处,人心无藉时。
客来谈盗贼,相对各愁眉。 -
30.《嘉熙己亥大旱荒庚子夏麦熟》 宋·戴复古
积雨喜新霁,山禽亦好音。
白云开旷野,红日照高林。
歉岁地惜宝,惠民天用心。
君看大麦熟,颗颗是黄金。 -
31.《荒口》 宋·范成大
十步九吃蹶,百夫半蹒跚。
豁然鸟道穷,努力造其巅。
谓是岭头了,一峰复当前。
既无反顾法,仰望心茫然 -
32.《淋疾,复作医,云忌文字劳心,晓起自警》 宋·杨万里
半似枯禅半似痴,也无何虑与何思。
偶看清晓双双蝶,飞遍黄花一一枝。
荒耽诗句枉劳心,忏悔莺花罢苦吟。
也不欠渠陶谢债,夜来梦里又相寻。 -
33.《和刘原父澄心纸》 宋·欧阳修
君不见曼卿子美真奇才,久已零落埋黄埃。
子美生穷死愈贵,残章断◇如琼瑰。
曼卿醉题红粉壁,壁粉已剥昏烟煤。
河倾昆仑势曲折,雪压太华高崔嵬。 -
34.《痛心》 宋·晁说之
为问谁今有好怀,园林春色不须来。
王孙草向荒城短,驿使梅因战阵回。
但道胡尘迷上苑,不闻汉诏出中台。
痛心一日复一日,何日皇威遍九垓。 -
35.《荒亭晚坐》 宋·王禹偁
荒亭秋日沉,独坐白头吟。
为郡殊无味,归田素有心。
鹊翻枫叶乱,蛬响菊丛深。
微物休相聒,幽怀老不禁。 -
36.《水心先生为赵振文作马塍歌次韵》 宋·刘克庄
洛阳牡丹隔万里,棘荒姚魏扶不起。
马塍近在杭州陌,野人只向诗中识。
匀朱傅粉初窥墙,海棠为屋辛夷房。
千林春色已呈露,一株国艳犹閟藏。 -
37.《次韵谢心老以缘事至鲁山》 宋·陈与义
禅师瓶貯几多空,欲问以书无去鸿。
鲁县人迎波若杖,天宁树起吉祥风。
荒山春色篇章里,快士交情笔砚中。
一日尘沙双碧眼,归时应与去时同。 -
38.《白居易有望阙云遮眼思乡雨滴心之句用其韵为》 宋·郑刚中
天高不碍眼,矫首见尧云。
况复烟雾清,八荒静无尘。
垂空不可状,变化何轮囷。
遥知五色光,上下藏北辰。
我今在人世,怅望那得亲。 -
39.《水心即事六乎兼谢吴民表宣义》 宋·叶适
吴翁肥遁逾七十,朮老芝荒手自锄。
惠我篇章成锦字,西邻得伴亦堪书。 -
40.《晨起长哦后山秋怀十诗饮水一杯清寒彻心》 宋·苏泂
长哦十秋怀,清韵绕屋梁。
曲逆有饿死,英布刑而王。
向来为长公,甘受三径荒。
一身讵无馀,百年信难量。