-
61.《郊庙歌辞·武后大享昊天乐章》 唐·佚名
大阴凝至化,真耀蕴轩仪。
德迈娥台敞,仁高姒幄披。
扪天遂启极,梦日乃升曦。
瞻紫极,望玄穹。 -
62.《舞曲歌辞·功成庆善乐舞词》 唐·佚名
寿丘惟旧迹,酆邑乃前基。
粤余承累圣,悬弧亦在兹。
弱龄逢运改,提剑郁匡时。
指麾八荒定,怀柔万国夷。 -
63.《秋晚登古城》 唐·李百药
日落征途远,怅然临古城。
颓墉寒雀集,荒堞晚乌惊。
萧森灌木上,迢递孤烟生。
霞景焕余照,露气澄晚清。
秋风转摇落,此志安可平! -
64.《送李邕(一作送李安邑)》 唐·李峤
落日荒郊外,风景正凄凄。
离人席上起,征马路傍嘶。
别酒倾壶赠,行书掩泪题。
殷勤御沟水,从此各东西。 -
65.《西征军行遇风》 唐·崔融1
北风卷尘沙,左右不相识。
飒飒吹万里,昏昏同一色。
马烦莫敢进,人急未遑食。
草木春更悲,天景昼相匿。 -
66.《比干墓》 唐·徐彦伯
大位天下宝,维贤国之镇。
殷道微而在,受辛纂颓胤。
山鸣鬼又哭,地裂川亦震。
媟黩皆佞谀,虔刘尽英隽。 -
67.《畴昔篇》 唐·骆宾王
少年重英侠,弱岁贱衣冠。
既托寰中赏,方承膝下欢。
遨游灞水曲,风月洛城端。
且知无玉馔,谁肯逐金丸。 -
68.《奉寄韦太守陟》 唐·王维
荒城自萧索,万里山河空。
天高秋日迥,嘹唳闻归鸿。
寒塘映衰草,高馆落疏桐。
临此岁方晏,顾景咏悲翁。
故人不可见,寂寞平陵东。 -
69.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
70.《日出行/日出入行》 唐·李白
日出东方隈,似从地底来。
历天又复入西海,六龙所舍安在哉?
其始与终古不息,人非元气,安得与之久徘徊?
草不谢荣于春风,木不怨落于秋天。 -
71.《留别曹南群官之江南》 唐·李白
我昔钓白龙,放龙溪水傍。
道成本欲去,挥手凌苍苍。
时来不关人,谈笑游轩皇。
献纳少成事,归休辞建章。 -
72.《寄柳州韩司户郎中》 唐·韦应物
达识与昧机,智殊迹同静。
于焉得携手,屡赏清夜景。
潇洒陪高咏,从容羡华省。
一逐风波迁,南登桂阳岭。 -
73.《寄裴处士》 唐·韦应物
春风驻游骑,晚景澹山晖。
一问清泠子,独掩荒园扉。
草木雨来长,里闾人到稀。
方从广陵宴,花落未言归。 -
74.《酬韩质舟行阻冻》 唐·韦应物
晨坐枉嘉藻,持此慰寝兴。
中获辛苦奏,长河结阴冰。
皓曜群玉发,凄清孤景凝。
至柔反成坚,造化安可恒。 -
75.《酬韩质舟行阻冻》 唐·韦应物
晨坐枉嘉藻,持此慰寝兴。
中获辛苦奏,长河结阴冰。
皓曜群玉发,凄清孤景凝。
至柔反成坚,造化安可恒。 -
76.《过昭国里故第》 唐·韦应物
不复见故人,一来过故宅。
物变知景暄,心伤觉时寂。
池荒野筠合,庭绿幽草积。
风散花意谢,鸟还山光夕。 -
77.《登重玄寺阁》 唐·韦应物
时暇陟云构,晨霁澄景光。
始见吴都大,十里郁苍苍。
山川表明丽,湖海吞大荒。
合沓臻水陆,骈阗会四方。 -
78.《春宵览月》 唐·阎宽
月生东荒外,天云收夕阴。
爱见澄清景,象吾虚白心。
耳目静无哗,神超道性深。
乘兴得至乐,寓言因永吟。 -
79.《泛溪》 唐·杜甫
落景下高堂,进舟泛回溪。
谁谓筑居小,未尽乔木西。
远郊信荒僻,秋色有馀凄。
练练峰上雪,纤纤云表霓。 -
80.《寄韩谏议/寄韩谏议注》 唐·杜甫
今我不乐思岳阳,身欲奋飞病在床。
美人娟娟隔秋水,濯足洞庭望八荒。
鸿飞冥冥日月白,青枫叶赤天雨霜。
玉京群帝集北斗,或骑麒麟翳凤凰。