-
21.《都下秋怀呈聂之美》 宋·司马光
愚疏强从仕,趣尚与时乖。
朅来游京邑,荣愿知谁谐。
王国富英奇,气象摽岩崖。
云鸿送双目,攀援路可阶。 -
22.《咏苏子美庭中千叶菊树子》 宋·梅尧臣
生与众草生,不与众草荣。
彼皆春争葩,兹独秋吐英。
千叶共一萼,百蔕共一茎。
幽亭耸扶疏,独本非搘撑。 -
23.《采选示王圣美葛子明》 宋·王令
酒盏厌连行,众客喧已醉。
忽得簿上籍,共出名外仕。
孤昂忽雄轩,泯默亦驯致。
追争相後先,得失自愚智。 -
24.《送汤朝美还金坛》 宋·韩元吉
腾驹轻卧驼,野蔓欺落木。
举头便干霄,春至亦重绿。
人生百年内,万事纷过目。
得为蠖步伸,失作蠵颈缩。 -
25.《对雨思苏子美》 宋·韩维
五月阴盛暑不效,飞云日夕起嵩少。
回风飒飒吹暮寒,翠竹黄蕉雨声闹。
北轩孤坐默有念,人生会合那可料。
昔与子美比里闾,是月秋近足霖潦。 -
26.《嗟美人词》 宋·李廌
嗟美人兮何人,抚千祀兮增悲。
咎司命之匪仁兮,弗庇下民。
故啬数於令人兮,俾弗俪乎常期。
既闓端之引大,复柅止而絷维。 -
27.《美人在空谷》 宋·杨冠卿
有美人兮在空谷,肌肤冰雪颜如玉。
珠袖轻绡卷翠云,日暮天寒倚修竹。
自言久住黄金屋,舞遍霓裳羽衣曲。
昭阳春尽音信稀,伤心暗蹙眉峰绿。
百年日月双车毂,富贵荣华如转烛。
蓬海迢迢天六六,驭风归去骑黄鹄。 -
28.《益寿美金花》 元·侯善渊
无荣无辱。
内守真元常自足。
外应无居。
上下周流出六虚。
昆岗玄玉。
擅假阳光盈满国。
混一凝珠。
宝洁灵华五彩舒。 -
29.《李君美夫妇挽诗二首》 宋·陆文圭
君家全盛日,父子佩金鱼。
太母尝甘旨,曾孙列起居。
荣华既消歇,忧患欲乘除。
执绋门生老,何堪数挽车。 -
30.《谢詹中美惠五典毓蒙书》 宋·陆文圭
山上有佳木,春风抽新萌。
勿从羊与斧,条叶随敷荣。
山下有流泉,涓涓滴深清。
勿投泥与沙,支派任纵横。 -
31.《挽所子美侍郎》 宋·孙应时
荣禄连三纪,贤劳匝四方。
风烟鬓苍白,道路马玄黄。
不是论思晚,终然疾病妨。
谁书循吏传,处处有甘棠。 -
32.《挽所子美侍郎》 宋·孙应时
万里鹏才息,千年鹤近归。
光荣大所羡,间乐意终违。
碧海沉佳气,空山送落晖。
翟公生死冢,雨泪独沾衣。 -
33.《相和歌辞·君子行》 唐·齐己
圣人不生,麟龙何瑞;梧桐不高,凤凰何止。
吾闻古之有君子,行藏以时,进退求己;
荣必为天下荣,耻必为天下耻。
苟进不如此,亦何必用虚伪之文章,取荣名而自美。 -
34.《杂曲歌辞·苦热行》 唐·皎然
六月金数伏,兹辰日在庚。
炎曦曝肌肤,毒雾昏檐楹。
安得奋翅翮,超遥出云征。
不知天地心,如何匠生成。 -
35.《杂曲歌辞·少年行三首》 唐·李白
击筑饮美酒,剑歌易水湄。
经过燕太子,结托并州儿。
少年负壮气,奋烈自有时。
因声鲁句践,争情勿相欺。 -
36.《杂曲歌辞·行路难五首》 唐·贯休
不会当时作天地,刚有多般愚与智。
到头还用真宰心,何如上下皆清气。
大道冥冥不知处,那堪顿得羲和辔。 -
37.《饯潞州陆长史再守汾州》 唐·苏颋
河尹政成期,为汾昔所推。
不荣三入地,还美再临时。
拥传云初合,闻莺日正迟。
道傍多出饯,别有吏民思。 -
38.《畴昔篇》 唐·骆宾王
少年重英侠,弱岁贱衣冠。
既托寰中赏,方承膝下欢。
遨游灞水曲,风月洛城端。
且知无玉馔,谁肯逐金丸。 -
39.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
40.《与东方左史虬修竹篇》 唐·陈子昂
东方公足下:文章道弊五百年矣。
汉魏风骨,晋宋莫传,然而文献有可征者。
仆尝暇时观齐、梁间诗,彩丽竞繁,而兴寄都绝,每以永叹。
思古人,常恐逶迤颓靡,风雅不作,以耿耿也。