-
121.《感时三首》 唐·方干
不觉年华似箭流,朝看春色暮逢秋。
正嗟新冢垂青草,便见故交梳白头。
虽道了然皆是梦,应还达者即无愁。 -
122.《送韦书记归京(座主侍郎同举)》 唐·杜荀鹤
韦杜相逢眼自明,事连恩地倍牵情。
闻归帝里愁攀送,知到师门话姓名。
朝客半修前辈礼,古人多重晚年荣。
从来有泪非无泪,未似今朝泪满缨。 -
123.《三用韵》 唐·韦庄
素律初回驭,商飙暗触襟。
乍伤诗客思,还动旅人心。
蝉噪因风断,鳞游见鹭沈。
笛声随晚吹,松韵激遥砧。 -
124.《短歌二首》 唐·徐谦
穷通皆是运,荣辱岂关身。
不愿门前客,看时逢故人。
意气青云里,爽朗烟霞外。
不羡一囊钱,唯重心襟会。 -
125.《日暖万年枝》 唐·郑师贞
禁树敷荣早,偏将丽日宜。
光摇连北阙,影泛满南枝。
得地方知照,逢时异赫曦。
叶和盈数积,根是永年移。
宵露犹残润,薰风更共吹。
馀晖诚可托,况近凤凰池。 -
126.《礼闱阶前春草生》 唐·无名氏
河畔虽同色,南宫淑景先。
微开曳履处,常对讲经前。
得地风尘隔,依林雨露偏。
已逢霜候改,初寄日华妍。
影与丛兰杂,荣将众卉连。
哲人如不薙,生意在芳年。 -
127.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
128.《寄朱放(一作昉)》 唐·李冶
望水试登山,山高湖又阔。
相思无晓夕,相望经年月。
郁郁山木荣,绵绵野花发。
别后无限情,相逢一时说。 -
129.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
130.《杂言(一作义净诗)》 唐·慧净
观化祇山顶,流睇古王城。
万载池犹洁,千年苑尚清。
仿佛影坚路,摧残广胁楹。
七宝仙台亡旧迹, -
131.《与无行禅师同游鹫岭瞻奉…杂言诗(一作慧净诗)》 唐·义净
观化祇山顶,流睇古王城。
万载池犹洁,千年苑尚清。
仿佛影坚路,摧残广胁gJ.七宝仙台亡旧迹,四彩天花绝雨声。 -
132.《远公》 唐·灵一
远公逢道安,一朝弃儒服。
真机久消歇,世教空拘束。
誓入罗浮中,遂栖庐山曲。
禅经初纂定,佛语新名目。
钵帽绝朝宗,簪裾翻拜伏。
东林多隐士,为我辞荣禄。 -
133.《奉和陆中丞使君长源寒食日作》 唐·皎然
寒食江天气最清,庾公晨望动高情。
因逢内火千家静,便睹行春万木荣。
深浅山容飞雨细,萦纡水态拂云轻。
腰章本郡谁相似,数日临人政已成。 -
134.《送梁拾遗肃归朝》 唐·皎然
明主重文谏,才臣出江东。
束书辞东山,改服临北风。
万里望皇邑,九重当曙空。
天开芙蓉阙,日上蒲桃宫。
天子初未起,金闺籍先通。
身逢轩辕世,名贵鸳鸾中。
故人荣此别,何用悲丝桐。 -
135.《今上初登极岁送皇甫孝廉赴选(孝廉即故大夫之子)》 唐·皎然
行应会府春,欲劝及芳辰。
北极天文正,东风汉律新。
少年逢圣代,欢笑别情亲。
况是勋庸后,恩荣袭尔身。 -
136.《哭吴县房耸明府》 唐·皎然
仁人迈厚德,可谓名实全。
抚迹若疏旷,会心极精研。
履危节讵屈,著论识不偏。
恨以荣级浅,嘉猷未及宣。 -
137.《哭吴县房耸明府》 唐·皎然
仁人迈厚德,可谓名实全。
抚迹若疏旷,会心极精研。
履危节讵屈,著论识不偏。
恨以荣级浅,嘉猷未及宣。 -
138.《春》 唐·贯休
自来自去动洪炉,无象无私无处无。
回雁不多消气力,染花应最费工夫。
溟濛便恨豪家惜,浓暖深为政笔驱。
莫讶相逢只添睡,伊余心不在荣枯。 -
139.《遇道者》 唐·贯休
鹤骨松筋风貌殊,不言名姓绝荣枯。
寻常藜杖九衢里,莫是商山一皓无。
身带烟霞游汗漫,药兼神鬼在葫芦。
只应张果支公辈,时复相逢醉海隅。 -
140.《览古十四首》 唐·吴筠
圣人重周济,明道欲救时。
孔席不暇暖,墨突何尝缁。
兴言振颓纲,将以有所维。
君臣恣淫惑,风俗日凋衰。