-
1.《七绝·咏蛙》 现代·毛泽东
独坐池塘如虎踞,绿荫树下养精神。
春来我不先开口,哪个虫儿敢作声。 -
2.《题惠泉寄知军郎中》 宋·句龙纬
崎岖荆门山,丛起为东隘。
阳冈盘气势,阴窦融液脉。
源濯云根移,流喷石罅拆。
呀呀两岸间,平涧才数席。 -
3.《田居四首》 宋·秦观
入夏桑柘稠,阴阴翳墟落。
新麦已登场,余蚕犹占箔。
隆曦破层阴,霁霭收远壑。
雌蜺卧沦漪,鲜飙泛丛薄。 -
4.《西园三月十一日》 宋·宋祁
春园来继日,叠叶暗东西。
荫树都成幄,寻花旋作蹊。
沼鱼衔尾戏,林鸟合声啼。
宁暇并州问,山公醉自迷。 -
5.《合流曹光道惠钜李知其炎酷中有此味亦可乐也》 宋·梅尧臣
颖傍成蹊李,其实小於拳。
谁知皴枝瘦,生此绀玉鲜。
摘以筠梢笼,沈以石根泉。
蒙蒙粉未落,粲粲叶犹连。
荫树咀甘液,安知有苦煎。
报君惜兹乐,时咏逍遥篇。 -
6.《同余汝霖游西湖观天竺观音永怀林和靖三绝》 宋·胡寅
岩前晴日荫树,林下微风来兰。
临水更无尘想。
望云时有遐观。 -
7.《北新桥借孙氏宅内有井甘寒又有柳阴度夏为宜》 宋·程公许
幸有安居暂寄包,拙如鸠不费营巢。
日长有井供茶课,客至移床荫树梢。
无事莫将吟思搅,尽间且把旧书抄。
心知守道惟玄默,不用援毫赋解嘲。 -
8.《松树》 唐·元稹
华山高幢幢,上有高高松。
株株遥各各,叶叶相重重。
槐树夹道植,枝叶俱冥蒙。
既无贞直干,复有罥挂虫。 -
9.《新楼诗二十首·琪树》 唐·李绅
石桥峰上栖玄鹤,碧阙岩边荫羽人。
冰叶万条垂碧实,玉珠千日保青春。
月中泣露应同浥,涧底侵云尚有尘。
徒使茯苓成琥珀,不为松老化龙鳞。 -
10.《御街行·街南绿树春饶絮》 宋·晏几道
街南绿树春饶絮,雪满游春路。
树头花艳杂娇云,树底人家朱户。
北楼闲上,疏帘高卷,直见街南树。
阑干倚尽犹慵去,几度黄昏雨。
晚春盘马踏青苔,曾傍绿荫深驻。
落花犹在,香屏空掩,人面知何处? -
11.《菩萨蛮(瑞荫秋望)》 宋·赵师侠
小春爱日融融暖。
危亭望处晴岚满。
江静绿回环。
横陈无际山。
清霜欺远树。
黄叶风扶去。
试探岭头梅。
点红开未开。 -
12.《大树》 清·袁枚
繁枝高拂九霄霜,荫屋常生夏日凉。
叶落每横千亩田,花开曾作六朝香。
不逢大匠材难用,肯住深山寿更长。
奇树有人问名字,为言南国老甘棠。 -
13.《玉晨大桧鹤庙古松最为佳树》 宋·王安石
坛庙千年草不生,幽真曾此荫余清。
月枝地上流云影,风叶天边过雨声。
材大贤於人有用,节高仙与世无情。
秦山陂下今迷处,苦里宫中漫得名。 -
14.《庭前两好树》 宋·欧阳修
庭前两好树,日夕欣相对。
风霜岁苦晚,枝叶常葱翠。
午眠背清阴,灵坐荫高盖。
东城桃李月,车马倾闤闠。
而我不出门,依然伴憔悴。
荣华不随时,寂寞幸相慰。
君子固有常,小人多变态。 -
15.《龙兴双树》 宋·王令
春城花草穷朱殷,俗儿趁走脚欲穿。
闲来无悰喜自适,时到双树为奇观。
庄如天官植幢盖,毅若壮士苍衣冠。
老枝叉芽忽并出,似欲并力擎青天。 -
16.《夏树》 宋·文同
夏树始繁密,条缕方且柔。
左右覆吾庐,合如张碧油。
新蝉噪晴午,余响藏深幽。
轩窗转炎日,清影为我留。 -
17.《枯树图歌》 明·刘基
道傍古树身半枯,白蚁穴根虫穴肤。
风摧雨撼霜雪冻,断石臲卼无人扶。
忆昔勾芒肇初政,百卉腾达随呵虚。
新柯荏苒旧柯壮,雾露膏沐光如濡。 -
18.《春荫》 宋·方岳
玲珑碧树巧临池,影在窗前作麽移。
水墨画图春淡淡,莺花庭院日迟迟。
不妨明月重相忆,怎许浮云浪得知。
一片舞裀欹弱柳,风来时复托腰肢。 -
19.《六月初八日过龙洞纳凉树阴下酌泉待月而行》 宋·张嵲
绝壁不带土,一日千仞青。
何年架危阁,窱窕陵青冥。
仰观众树姿,俯听大壑声。
山空响互答,隐辚心所惊。 -
20.《观岸树》 宋·方回
行舟观岸树,意若有不足。
岂惟树柳杨,亦颇间篁竹。
猥琐匪大材,谁谓真不曲。
北风稍向南,南风稍向北。