-
81.《治安疏》 明·海瑞
户部云南清吏司主事臣海瑞谨奏;为直言天下第一事,以正君道、明臣职,求万世治安事:君者,天下臣民万物之主也。
惟其为天下臣民万物之主,责任至重。
凡民生利病,一有所不宜,将有所不称其任。
是故事君之道宜无不备,而以其责寄臣工,使之尽言焉。 -
82.《形影神三首》 魏晋·陶渊明
贵贱贤愚,莫不营营以惜生,斯甚惑焉;故极陈形影之苦,言神辨自然以释之。
好事君子,共取其心焉。
形赠影
天地长不没,山川无改时。 -
83.《和江邻几景德寺避暑》 宋·梅尧臣
垤蚁不应雨,鸣鸢不生风。
郁气若甑炊,初阳如火红。
裸肤汗交流,腯体膏将熔。
龙头费挹酌,犊鼻强遮蒙。 -
84.《饮酒 其四》 魏晋·陶渊明
栖栖失群鸟,日暮犹独飞。
徘徊无定止,夜夜声转悲。
厉响思清远,去来何依依。
因值孤生松,敛翮遥来归。
劲风无荣木,此荫独不衰。
托身已得所,千载不相违。 -
85.《大树》 清·袁枚
繁枝高拂九霄霜,荫屋常生夏日凉。
叶落每横千亩田,花开曾作六朝香。
不逢大匠材难用,肯住深山寿更长。
奇树有人问名字,为言南国老甘棠。 -
86.《忆山中》 明·宋濂
平生绝俗尚,幽期在一壑。
衔卮周曲汜,班坐荫兰薄。
日嫣花欲笑,风迅燕飞弱。
疏峰挺飞茎,平楚下饥鸑。
厓倾石似行,涧折泉如约。
何时税尘鞅,赋归蹑棕霡。 -
87.《监造御茶有所争执》 宋·徐玑
森森壑源山,注注壑源溪。
修修桐树林,下荫茶树低。
桐风日夜吟,桐雨洒霏霏。
千业高一青,一业千万枝。 -
88.《和友人落花诗》 清·赵翼
绮窗一枕小游仙,肠断秾华过去缘。
薄命生遭风雨妒,多情枉受蝶蜂怜。
更无一语归何处,再欲相逢动隔年!绿已成荫芳草歇,鬓丝愁绝杜樊川。 -
89.《杜鹃》 未知·张衡
猛为春归苦口嘶,桐花满地绿荫齐。
自从康节先生后,孤汝天津故意啼。 -
90.《横山堂》 宋·孙觌
苍云十亩荫平宽,露叶风枝绕舍寒。
莫遣先生赋归去,且令小吏报平安。 -
91.《山中雨辞》 宋·高似孙
山如罨兮栖柔烟,鸟徘徊兮翠如褰。
荫松柏兮牵丹泉,猿在上兮鹤在前。
拍浮丘兮延偓佺,话坎离兮生坤乾。
问山月兮今何年,月得道兮玄之玄。 -
92.《感皇恩 癸未重午日,冶头回辔,得感皇恩一》 元·王恽
之情也。
示秀才郑彦通流水小桥横,冶头沙路。
一道清阴转林坞。
满襟凉润,犹是夜来新雨。 -
93.《题潜山》 宋·孙仅
势参吴楚分,作镇向同安。
地胜尘寰隔,天深洞府宽。
位将衡岳敌,根与霍山盘。
尘见千年白,霞生万仞丹。 -
94.《三月三日期黄许二山人游览不至因寄》 明·张羽
曜灵无停机,四序互相更。
唯有暮春节,在昔重其名。
姬旦城洛邑,多士方来并。
羽觞随流波,逸语存遗声。 -
95.《次庭倚怀古韵》 宋·某公才
一本修柟出万蓬,挺生绵邈尚谁穷。
胡为壮烈思严老,雅爱甘棠学召公。
怀德自应存芘荫,企贤那不念英雄。
要知遗躅传无尽,时听龛岩度远风。 -
96.《游圣水兴慈寺》 宋·蔡逸
二月春事半,县花无数开。
江头连骑行,江雾绍红埃。
下马坐清荫,观鱼大江隈。
行行历山寺,金碧森楼台。 -
97.《大暑松下卧起二首》 宋·陈天瑞
迅翻趋炎歊,高标閟幽雅。
隐士何所营,茇之清荫下。
故居禾签生,帡幪若大厦。
熟卧南风边,飞梦游虞夏。
五弦天上鸣,击壤歌满野。
起来记遗音,析薪有樵者。 -
98.《永庆寺松风亭》 宋·董天吉
长松荫禅宇,柯叶何橚槮。
清风一披拂,奏作绿绮琴。
虬龙舞空祠,鸾凤相与吟。
众籁起幽听,太虚本沉沉。
悠然亭中人,宴坐欢妙音。
心闻得深悟,明月生东林。 -
99.《题资福院平绿轩》 宋·江表祖
碧瓦丹棱转盼成,一亭聊复寄闲情。
人如水墨画中立,山向芜尽处山横。
舟入柳阴冲鹭去,檐依波面荫鱼行。
题诗每愧临流意,吟苦那知白发生。 -
100.《题惠泉寄知军郎中》 宋·句龙纬
崎岖荆门山,丛起为东隘。
阳冈盘气势,阴窦融液脉。
源濯云根移,流喷石罅拆。
呀呀两岸间,平涧才数席。