-
161.《次高原朴见寄韵》 元·俞俊
年少簪花压帽檐,飞觞走斝竞春纤。
空余老泪青衫湿,遮莫新愁白发添。
生计有涯蚕上箔,公庭无事鸟窥帘。
昔人漫说扬州鹤,自笑熊鱼岂得兼。 -
162.《御街行 送王君冕二首》 元·王沂
烟中列岫青无数。
遮不断、长安路。
杜鹃谁道等闲啼,迤逦得人归去。
陇云秦树,周台汉苑,满眼相思处。 -
163.《解红 呜鹤余音卷一》 元·三于真人
混元朴裂。
转四生六道何时彻。
翻躯改壳,杳冥中万度生灭。
皆因父母,匹配阴阳合精血。 -
164.《寄衣曲》 明·张羽
家机织得流黄素,首尾量来宽尺度。
象床玉手熨帖平,缓剪轻裁烛花莫。
含情暗忖今瘦肥,著处难知宜不宜。
再拜征人寄将去,边城寒早莫教迟。
归掩双扉空泪落,旧绣遮身晓寒薄。
良人早得封侯归,妾身何愁少衣着。 -
165.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
166.《鸡鸣曲》 现代·于右任
福州鸡鸣,基隆可听;
伊人隔岸,如何不应;
沧海月明风雨过,子欲歌之我当和。
遮莫千重与万重,一叶渔艇冲烟波。 -
167.《临江仙 坐客有出宠歌者,乃主人旧所欢也》 宋·陆文圭
听得雅歌珠一串,飒然吹动梁尘。
尊前重见旧时人。
主人情未重,情重是嘉宾。
飞絮落花无定在,近前遮莫谁嗔。
文园倦客最伤神。
野亭何处泊,空忆画堂春。 -
168.《梅亭》 宋·钱厚
东风吹雨雨吹花,洗却阴沉放月华。
俗眼总嫌梅太白,嫦娥勾引莫云遮。
云浓更欲催诗句,风急花飞留不住。
使君唤客早评章,趁渠未点苍苔路。 -
169.《题雪霁望弁山图》 宋·钱选
阶檐积雪动经旬,犹自霏霏夜向晨。
四望莫分天地色,一时遮尽海山尘。
舞风不住缘何事,见日还销亦快人。
独欠故交来叩户,洛中高卧是前身。 -
170.《避暑椒山呈潘师清》 宋·钱亿年
凉风生层峦,炎日遮叠嶂。
我来兹地游,主焉乐清旷。
为吏即华颠,愧临士民上。
老丑畏近人,筋骸非少壮。 -
171.《书里中所见》 宋·史卫卿
阑干十二缬帘遮,兽栋鳞鳞鼎贵家。
莫道楼台无地起,满城秋色半槐花。 -
172.《偈颂二十一首》 宋·释坚璧
释迦悭,迦叶富。
欺负乎人,夸张莽卤。
五天不纳到支那,塞壑填沟无避处。
无避处,不遮护,汲兴相逢,如涂毒鼓。
直须亲切一回来,莫似邯郸学唐步。 -
173.《偈三首》 宋·释卿
蓬莱突兀无遮护,铁壁银山无入处。
有时关棙一时开,放出毒蛇当大路。
参禅人,早回顾,莫待临时生怕怖。
荆棘林中暗坐时,百尺竿头须进步。 -
174.《偈二首》 宋·释显
禅莫参,道休学,歇意忘机常廓落。
现成公案早周遮,只个无心已穿凿。
直饶坐断未生前,难透山僧错错错。 -
175.《偈颂六十七首》 宋·释原妙
谈玄谈妙,说性说心。
攒花簇锦,巧妙尖新。
如麻似粟,从古至今。
莫不皆是乘虚接响底汉,倚草附木精灵。
山僧虽是他家种草,决定不向遮里藏身。 -
176.《粤俗》 宋·谢景初
粤俗嗜海物,鳞介无一遗。
虾蠃味已厚,况乃蟹与蜞。
潮来浦屿涨,遮捕张藩篱。
潮去沙满滩,拾掇盈篱箕。 -
177.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
178.《游宝应寺》 宋·游酢
崒嵂三带带白湾,谁开兰若翠微间。
竹林云懒禅心定,草径苔荒屐齿斑。
天入碧岚成玉宇,鸟飞青嶂出尘寰。
此中即是蕊珠境,遮莫閒吟一解颜。 -
179.《石堂歌》 宋·元在庵主
吾斲石堂无变怪,土缶瓦鼓闲游戏。
一钁相随万事空,十二时中空捉击。
牢捉击,不在三閒前后际。
拍将两手笑呵呵,这个消息不容易。 -
180.《歌两淮》 宋·员兴宗
君不见北风吹淮风浪黑,铁马千群凝一色。
当时庙论孰经济,将相无言潜动魄。
或云南纪当何忧,今代诸葛身姓刘。
陆下唤取守淮甸,彼有胜算逾干矛。