-
281.《奉和九月九日登慈恩寺浮屠应制》 唐·赵彦昭
出豫乘秋节,登高陟梵宫。
皇心满尘界,佛迹现虚空。
日月宜长寿,人天得大通。
喜闻题宝偈,受记莫由同。 -
282.《从军行》 唐·贺朝
朔胡乘月寇边城,军书插羽刺中京。
天子金坛拜飞将,单于玉塞振佳兵。
骑射先鸣推任侠,龙韬决胜伫时英。 -
283.《鸿门行》 唐·袁瓘
少年买意气,百金不辞费。
学剑西入秦,结交北游魏。
秦魏多豪人,与代亦殊伦。
由来不相识,皆是暗相亲。 -
284.《鸿门行》 唐·袁瓘
少年买意气,百金不辞费。
学剑西入秦,结交北游魏。
秦魏多豪人,与代亦殊伦。
由来不相识,皆是暗相亲。 -
285.《早朝》 唐·王维
皎洁明星高,苍茫远天曙。
槐雾暗不开,城鸦鸣稍去。
始闻高阁声,莫辨更衣处。
银烛已成行,金门俨驺驭。 -
286.《与胡居士皆病寄此诗兼示学人二首》 唐·王维
一兴微尘念,横有朝露身。
如是睹阴界,何方置我人。
碍有固为主,趣空宁舍宾。
洗心讵悬解,悟道正迷津。 -
287.《老将行》 唐·王维
少年十五二十时,步行夺得胡马骑。
射杀山中白额虎,肯数邺下黄须儿!
一身转战三千里,一剑曾当百万师。
汉兵奋迅如霹雳,虏骑崩腾畏蒺藜。 -
288.《和王维敕赐百官樱桃》 唐·崔兴宗
未央朝谒正逶迤,天上樱桃锡此时。
朱实初传九华殿,繁花旧杂万年枝。
未胜晏子江南橘,莫比潘家大谷梨。
闻道令人好颜色,神农本草自应知。 -
289.《邯郸宫人怨》 唐·崔颢
邯郸陌上三月春,暮行逢见一妇人。
自言乡里本燕赵,少小随家西入秦。
母兄怜爱无俦侣,五岁名为阿娇女。 -
290.《邯郸宫人怨》 唐·崔颢
邯郸陌上三月春,暮行逢见一妇人。
自言乡里本燕赵,少小随家西入秦。
母兄怜爱无俦侣,五岁名为阿娇女。 -
291.《别梁锽》 唐·李颀
梁生倜傥心不羁,途穷气盖长安儿。
回头转眄似雕鹗,有志飞鸣人岂知。
虽云四十无禄位,曾与大军掌书记。 -
292.《送魏万之京》 唐·李颀
朝闻游子唱离歌,昨夜微霜初渡河。
鸿雁不堪愁里听,云山况是客中过。
关城树色催寒近,御苑砧声向晚多。
(树色 一作:曙)
莫见长安行乐处,空令岁月易蹉跎。 -
293.《述华清宫五首》 唐·储光羲
上在蓬莱宫,莫若居华清。
朝朝礼玄阁,日日闻体轻。
大圣不私己,精禋为群氓。
上出蓬莱时,六龙俨齐首。 -
294.《同王十三维偶然作十首》 唐·储光羲
仲夏日中时,草木看欲燋。
田家惜工力,把锄来东皋。
顾望浮云阴,往往误伤苗。
归来悲困极,兄嫂共相譊. -
295.《同王十三维哭殷遥》 唐·储光羲
生理无不尽,念君在中年。
游道虽未深,举世莫能贤。
筮仕苦贫贱,为客少田园。
膏腴不可求,乃在许西偏。 -
296.《贻余处士》 唐·储光羲
故园至新浦,遥复未百里。
北望是他邦,纷吾即游士。
潮来津门启,罢楫信流水。
客意乃成欢,舟人亦相喜。 -
297.《少年行二首》 唐·王昌龄
西陵侠少年,送客短长亭。
青槐夹两道,白马如流星。
闻道羽书急,单于寇井陉。
气高轻赴难,谁顾燕山铭。 -
298.《少年行二首》 唐·王昌龄
西陵侠少年,送客短长亭。
青槐夹两道,白马如流星。
闻道羽书急,单于寇井陉。
气高轻赴难,谁顾燕山铭。 -
299.《行路难》 唐·王昌龄
双丝作绠系银瓶,百尺寒泉辘轳上。
悬丝一绝不可望,似妾倾心在君掌。
人生意气好迁捐,只重狂花不重贤。 -
300.《空灵山应田叟》 唐·常建
湖南无村落,山舍多黄茆。
淳朴如太古,其人居鸟巢。
牧童唱巴歌,野老亦献嘲。
泊舟问溪口,言语皆哑咬。