-
1.《和赵给事白蝇拂歌》 唐·卢纶
华堂多众珍,白拂称殊异。
柄裁沈节香袭人,上结为文下垂穗。
霜缕霏微莹且柔,虎须乍细龙髯稠。 -
2.《朝中措·金凤飘拂莹蝉光》 元·元好问
金凤飘拂莹蝉光。
依约桂华香。
紫府云*游冶,朱门锦乡高张。
笙歌丛里,霞杯潋滟,玉树芬芳。
共祝寿龄何似,□□松柏□长。 -
3.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。 -
4.《和令狐相公玩白菊》 唐·刘禹锡
家家菊尽黄,梁国独如霜。
莹静真琪树,分明对玉堂。
仙人披雪氅,素女不红妆。
粉蝶来难见,麻衣拂更香。 -
5.《浙西李大夫述梦四十韵并浙东元相公酬和斐然继声》 唐·刘禹锡
位是才能取,时因际会遭。
羽仪呈鸑鷟,铓刃试豪曹。
洛下推年少,山东许地高。
门承金铉鼎,家有玉璜韬。 -
6.《谕宝二首》 唐·元稹
沉玉在弱泥,泥弱玉易沉。
扶桑寒日薄,不照万丈心。
安得潜渊虬,拔壑超邓林。
泥封泰山阯,水散旱天霖。 -
7.《纪怀,赠李六户曹、崔二十功曹五十韵》 唐·元稹
昔冠诸生首,初因三道征。
公卿碧墀会,名姓白麻称。
日月光遥射,烟霄志渐弘。
荣班联锦绣,谏纸赐笺藤。 -
8.《会真诗三十韵》 唐·元稹
微月透帘栊,萤光度碧空。
遥天初缥缈,低树渐葱茏。
龙吹过庭竹,鸾歌拂井桐。
罗绡垂薄雾,环佩响轻风。 -
9.《宿叶公棋阁》 唐·李洞
带风棋阁竹相敲,局莹无尘拂树梢。
日到长天征未断,钟来岳顶劫须抛。
挑灯雪客栖寒店,供茗溪僧爇废巢。
因悟修身试贪教,不须焚火向三茅。 -
10.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
11.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
12.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
13.《读襄阳耆旧传,因作诗五百言寄皮袭美》 唐·陆龟蒙
汉皋古来雄,山水天下秀。
高当轸翼分,化作英髦囿。
暴秦之前人,灰灭不可究。
自从宋生贤,特立冠耆旧。 -
14.《神女赋》 先秦·宋玉
楚襄王与宋玉游于云梦之浦,使玉赋高唐之事。
其夜玉寝,果梦与神女遇,其状甚丽,玉异之。
明日,以白王。
王曰:“其梦若何?”玉对曰:“晡夕之后,精神恍忽,若有所喜,纷纷扰扰,未知何意?目色仿佛,乍若有记:见一妇人,状甚奇异。 -
15.《少年游》 宋·欧阳修
玉壶冰莹兽炉灰。
人起绣帘开。
春丛一夜,六花开尽,不待剪刀催。
洛阳城阙中天起,高下遍楼台。
絮乱风轻,拂鞍沾袖,归路似章街。 -
16.《水龙吟(中秋)》 宋·李之仪
晚来轻拂,游云尽卷,霁色寒相射。
银潢半掩,秋毫欲数,分明不夜。
玉琯传声,羽衣催舞,此欢难借。
凛清辉,但觉圆光罩影,冰壶莹、真无价。 -
17.《蓦山溪(月夜)》 宋·谢逸
霜清木落,深院帘栊静。
池面卷烟波,莹香水、一奁明镜。
修筠拂槛,疏翠挽婵娟,山雾敛,水云收,野阔江天迥。
红消醉玉,酒面风前醒。 -
18.《清平乐(元夕)》 宋·毛滂
东风桂影。
低拂姮娥镜。
镜里妆寒酥粉莹。
越恁十分端正。
素光行处随人。
柳边照见青春。
一片笙箫何处,花阴定有遗簪。 -
19.《贺新郎》 宋·卢炳
池馆闲凝目。
有玉人、向晚妖娆,洗妆梳束。
雅淡容仪妃子样,羞使胭脂点触,莹冰雪、精神难掬。
好是月明微露下,似晚凉、初向清泉浴。 -
20.《贺新郎》 宋·卢炳
池馆闲凝目。
有玉人、向晚妖娆,洗妆梳束。
雅淡容仪妃子样,羞使胭脂点触,莹冰雪、精神难掬。
好是月明微露下,似晚凉、初向清泉浴。