-
1.《圆灵水镜》 唐·张聿
凤池开月镜,清莹写寥天。
影散微波上,光含片玉悬。
菱花凝泛滟,桂树映清鲜。
乐广披云日,山涛卷雾年。
濯缨何处去,鉴物自堪妍。
回首看云液,蟾蜍势正圆。 -
2.《百炼镜-辨皇王鉴也》 唐·白居易
百炼镜,镕范非常规,日辰处所灵且祇.江心波上舟中铸,五月五日日午时。
琼粉金膏磨莹已,化为一片秋潭水。
镜成将献蓬莱宫,扬州长吏手自封。 -
3.《灵台家兄古镜歌》 唐·薛逢
一尺圆潭深黑色,篆文如丝人不识。
耕夫云住赫连城,赫连城下亲耕得。
镜上磨莹一月馀,日中渐见菱花舒。 -
4.《越女镜心(别席毛莹)》 宋·姜夔
风竹吹香,水枫鸣绿,睡觉凉生金缕。
镜底同心,枕前双玉,相看转伤幽素。
傍绮阁、轻阴度。
飞来鉴湖雨。 -
5.《卜算子(夜泛镜湖)》 宋·魏杞
一叶鉴中来,两岸青山起。
送我红蕖万柄香,疑在蓬壶里。
天地莹无尘,巾袂凉如水。
白浪无声月自高,不是人间世。 -
6.《卜算子(夜泛镜湖)》 宋·魏杞
一叶鉴中来,两岸青山起。
送我红蕖万柄香,疑在蓬壶里。
天地莹无尘,巾袂凉如水。
白浪无声月自高,不是人间世。 -
7.《和陈莹中了斋自警六绝》 宋·杨时
盈科日进几时休,到海方能止众流。
只恐达多狂未歇,坐驰还爱镜中头。 -
8.《抚玉镜》 明·葛高行文
抚玉镜之纤尘兮,光皎皎而虚明。
睹此物之神圣兮,不淑见而心惊。
始自轩辕之时兮,含碧水之青莹。
悲朱颜其易改兮,惟寸心之不更。 -
9.《镜屏诗二首》 宋·李廌
曲玉回辉莹可观,秋冰壁立动涵澜。
每嗟许国酬身晚,忽觉余光照胆寒。
映座未容华表客,整簪空慕鵔鸃冠。
云车一去桥山晚,宝镇于今下古坛。 -
10.《清心镜》 元·马钰
悟冤亲,猛离别。
男儿志气,斩钉截铁。
水云游、誓不回眸,趁火院逼*。
得清凉,无汗血。
清净玉壶,自然莹彻。
觉亘初、一点灵灵,绝尘 -
11.《清心镜 赠鞠得一》 元·马钰
河州鞠,听予说。
把般般术法,便当一撇。
论自然、大道无为,岂在乎细捏。
清心镜,常莹彻。
照破万缘,无生无灭。
这本来、一点元明,便 -
12.《杂体五首》 唐·韦应物
沉沉匣中镜,为此尘垢蚀。
辉光何所如,月在云中黑。
南金既雕错,鞶带共辉饰。
空存鉴物名,坐使妍蚩惑。 -
13.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。 -
14.《海阳十咏·云英潭》 唐·刘禹锡
芳幄覆云屏,石奁开碧镜。
支流日飞洒,深处自疑莹。
潜去不见迹,清音常满听。
有时病朝酲,来此心神醒。 -
15.《石淙(一作五淙十首)》 唐·孟郊
岩谷不自胜,水木幽奇多。
朔风入空曲,泾流无大波。
迢递径难尽,参差势相罗。
雪霜有时洗,尘土无由和。 -
16.《寒溪》 唐·孟郊
霜洗水色尽,寒溪见纤鳞。
幸临虚空镜,照此残悴身。
潜滑不自隐,露底莹更新。
豁如君子怀,曾是危陷人。 -
17.《谕宝二首》 唐·元稹
沉玉在弱泥,泥弱玉易沉。
扶桑寒日薄,不照万丈心。
安得潜渊虬,拔壑超邓林。
泥封泰山阯,水散旱天霖。 -
18.《哭女樊四十韵(虢州长史时作)》 唐·元稹
逝者何由见,中人未达情。
马无生角望,猿有断肠鸣。
去伴投遐徼,来随梦险程。
四年巴养育,万里硖回萦。 -
19.《月三十韵》 唐·元稹
蓂叶标新朔,霜豪引细辉。
白眉惊半隐,虹势讶全微。
凉魄潭空洞,虚弓雁畏威。
上弦何汲汲,佳色转依依。 -
20.《会真诗三十韵》 唐·元稹
微月透帘栊,萤光度碧空。
遥天初缥缈,低树渐葱茏。
龙吹过庭竹,鸾歌拂井桐。
罗绡垂薄雾,环佩响轻风。