-
221.《秋夜言怀(二首)》 明·杨基
鲜鲜篱边菊,摵庭下蕙。
蕙气日已销,黄花自妍丽。
复恐清商激,幽芳亦凋瘁。
褰衣步广除,露白月在地。 -
222.《舟行即事》 宋·夏竦
微阳下江树,秋叶泛残红,雁背寒塘雨,帆争晚渡风。
寺桥人倒影,渔径菊分丛。
正是承平日,轻艘万派通。 -
223.《题成倅小筑》 宋·陈造
主人领客竟成迟,闲杀林园此段奇。
胜日阿莲须后乘,即今佳菊尚东篱。
肯来雪壁题诗处,许继华堂堕帻时。
醉后与渠同起舞,一庭花影月迷离。 -
224.《重阳太守招登东山以腹疾不能赴》 宋·郑刚中
卧对佳辰两鬓斑,幽忧深闲屋三间。
芎能去湿方摩腹,菊可延龄少慰颜。
骨瘦免教先落帽,酒行无分作颓山。
遥知太守登高处,座客诗成烛影闲。 -
225.《自毗陵与兄弟避地南来约为连江之归中涂各以》 宋·李弥逊
胡尘暗中原,大驾巡江都。
春风遂南渡,百避咸奔趋。
衣冠困陵暴,川陆纷舟舆。
微生本萍奇,宁复安吾庐。 -
226.《陪大慈老登古院》 宋·李弥逊
林影横搘折脚床,禅翁唤我坐斜阳。
诸天共说无生话,万壑同薰不尽香。
茗碗泛云醒远目,藜羹煮玉闹枯肠。
逢人若问峰头事,翠竹阴中菊正黄。 -
227.《新居凿井饮之味殊清胜因成一首》 宋·冯时行
丹砂黄菊莫年须,清净玄功世恐无。
千里长源开地脉,数篙寒影落金枢。
蛰龙雨气通沧海,丹凤秋风老碧梧。
事业正应归鼎饪,更分清韵入冰壶。 -
228.《古今豪逸自放之士鲜不嗜酒》 宋·胡寅
美禄无过酒,星泉奠两仪。
端由皆作圣,意趣少人知。
肇命惟元祀,迎春祝寿祺。
功深资药石,力厚起疲赢。 -
229.《和单令》 宋·胡寅
朝雨催寒细似毛,宾鸿带影朔云高。
菊萸不分簪华发,糕酒无因拜赭袍。
笑我功名如堕甑,爱君情义比投胶。
病衰阻趁芙蓉约,木末搴翻独咏骚。 -
230.《重九简单令》 宋·胡寅
殊方令节也堪怜,可咏江涵雁影篇。
买得紫萸虚市里,种成黄菊小池边。
相逢便是华胥国,一醉宁惭玳瑁筵。
何必登临追旧俗,南山秋气自超然。 -
231.《谢朱推梅栽》 宋·胡寅
南国虽云有学堂,了无松菊径徒荒。
瘴痕元爱冰花洗,衰鬓聊依玉树芳。
便觉小池招秀影,更令寒月映新妆。
从今剩醖萸香酒,指拟春风摘子尝。 -
232.《九日游天竺》 宋·李石
霞影塔觜红,岚光佛头绿。
沙明疏柳外,寻路绕湖曲。
远客谁与俱,斯游未为独。
佳处心自领,未易语童仆。 -
233.《重阳后一日作》 宋·赵蕃
昨日重阳故作晴,今晨阴惨倍愁生。
凭高已负登临约,展卷空余赋咏情。
篱下菊香殊寂寞,瓶中桂影谩凄清。
感今怀古无穷意,只取村醪细细倾。 -
234.《寄子畅文显兼问佥判丈起居》 宋·赵蕃
昨忆长歌与君属,嗟尔明月悲黄菊。
问君得归今几日,我乃还家期未卜。
人生会合不可常,何止有类参与商。
月明固可共清影,菊开安得同幽香。 -
235.《林叔和见访道旧感叹因以为赠》 宋·叶适
与子异州壤,取友四十年。
狂心蚤探索,出语乾道前。
向来朱建安,拊手笑渊源。
小心承父昆,刻意睎回骞。 -
236.《冬节忤寒约客默坐爇品字柴作五禽戏体中差小》 宋·郑清之
菊坡笔挽千钧力,剪就冰绡出鲛织。
谪仙笑作扬州诗,鹏赋消摇六月息。
市门聊学子真隐,下坐还从季野识。
清标自是孤山姿,{左女右监}眡唐家六宫色。 -
237.《圃中问讯梅友老榦疏花有足喜者》 宋·郑清之
洗出金滩锁骨沙,种成老树竞槎牙。
冰霜历尽肌生玉,窗牖寒深影到纱。
旧岁枝头新岁景,十分好处一分花。
谁言冷圃惟秋菊,春意撩人乃尔耶。 -
238.《余识頔云岑已三十年晚居觉际又八载矣近因山》 宋·郑清之
懒把无生话更参,月移梅影到枝南。
身心识破梦中蝶,头角老来春后蚕。
笑斸野泉畦露菊,巧寻暖地圃霜柑。
蒲团睡足书遮眼,贝叶丛间会孔聃。 -
239.《和无适四时赋雪梅》 宋·王柏
蕙歇兰消菊已乾,横枝疎影到癯仙。
向来买种恨无地,我辈钟情亦有年。
最是爱他风骨峻,如何只喜玉姿妍。
小园应怪无佳句,未放幽香到酒边。 -
240.《和易岩木犀韵》 宋·王柏
秋光未为老,老桂开墙隈。
虽与春风背,依吐心未灰。
香浮玉宇远,体破金粟微。
诗翁被花恼,深夜灯重吹。