-
141.《括满江红》 宋·林正大
太一真人,莲叶向、中流荡漾。
凌万顷、风为帆席,浪为轻桨。
乱舞翠绡云雾薄,卧看玉宇琉璃晃。
似飘然、万斛举龙骧,随波荡。 -
142.《菩萨蛮(浥露)》 宋·侯置
黄昏曾见凌波步。
无端暝色催人去。
一夜露华浓。
香销兰菊丛。
缕金衣易湿。
莫对西风泣。
洗尽夜来妆。
温泉初赐汤。 -
143.《菩萨蛮(浥露)》 宋·侯置
黄昏曾见凌波步。
无端暝色催人去。
一夜露华浓。
香销兰菊丛。
缕金衣易湿。
莫对西风泣。
洗尽夜来妆。
温泉初赐汤。 -
144.《水龙吟(已卯中秋,寓玉山章泉赵石涧家,相留为延桂把菊之会)》 宋·柴元彪
秋云元自无心,那曾系得归心住。
阳关酒尽,灞桥人远,也须别去。
□□□□,□□□□,□□□□。
有哀雁声声,愁蛩切切,悄悄地、听人语。 -
145.《齐天乐(赠卢天隐)》 宋·尹公远
江湖千里秋风客,翩然白云黄鹄。
石鼎烟霏,篆书红湿,随处菊香泉绿。
幅巾野服。
尽扫叶开门,抱琴听瀑。 -
146.《暗香(寿停云翁七十·其年,云山风有亭火后重建)》 宋·彭子翔
停云望极。
问秀溪何似,英溪风月。
劫火灰飞,又见雕檐照寒碧。
何事归来归去,似熙载、江南江北。 -
147.《归去来兮辞·并序》 魏晋·陶渊明
余家贫,耕植不足以自给。
幼稚盈室,瓶无储粟,生生所资,未见其术。
亲故多劝余为长吏,脱然有怀,求之靡途。
会有四方之事,诸侯以惠爱为德,家叔以余贫苦,遂见用于小邑。 -
148.《新秋晚眺》 清·德隐
山中多晚凉,清风厉秋节。
遥瞻四五峰,壁立皆奇绝。
修竹傍林开,乔松倚岩列。
黄菊散芳丛,清泉凝白雪。
对此怀素心,千里共明月。
愿保幽贞姿,岁寒双皎洁。 -
149.《九歌》 先秦·屈原
东皇太一
吉日兮辰良,穆将愉兮上皇;
抚长剑兮玉珥,璆锵鸣兮琳琅;
瑶席兮玉瑱,盍将把兮琼芳; -
150.《招隐》 魏晋·左思
杖策招隐士,荒途横古今。
岩穴无结构,丘中有鸣琴。
白云停阴冈,丹葩曜阳林。
石泉漱琼瑶,纤鳞或浮沉。 -
151.《感春十三首》 宋·张耒
今晨起何早,盥漱坐南轩。
啄木响高柳,春渠鸣乱泉。
悠然此时心,默默谁与言。
焚香阅素书,濯手开灵篇。 -
152.《挽筠涧先生》 明·解缙
逐鹿兵还郊鼎移,故家风节似君稀。
山河百二还真主,泉石东南隐少微。
黄菊花时高士醉,青门瓜熟故侯归。
九原若遇余豳国,犹话孤城未解围。 -
153.《熙宁壬子八月於洛阳妙觉寺考试举人及还道出》 宋·并叙
秋暑尚烦襟,林泉净客心。
菊残知节过,荷尽觉池深。
疏柳摇山色,青苔遍竹阴。
犹嫌近官道,轣辘听车音。 -
154.《挽辛宪若五首》 宋·徐元杰
十载居间学,瓢泉映洁清。
陶潜黄菊趣,杜老白鸥盟。
云自无心出,春随有脚行。
知非古巴蜀,使指若为情。 -
155.《挽陈东湖先生》 未知·张衡
四大假合相,六根清净缘。
祗知心是佛,不惜药成仙。
鱼泣衔沙立,鸥疑侧脑眠。
凄其野人奠,秋菊荐寒泉。 -
156.《再用韵答》 宋·赵汝腾
不羡丛菊并二螯,羡君出语真俊豪。
崛奇退之石鼓句,清逸永叔庐山高。
壮怀倾倒涌泉寺,健笔嘘吸沧海涛。
后期进步登大顶,上续风雅卑庄骚。 -
157.《迎享送神》 宋·马光祖
长江兮淙淙,踞虎兮蟠龙。
秀群英兮礼乐,览千古兮焉穷。
蹇谁留兮青溪,穆将愉兮寿宫。
思至德兮肇苍姬,避圣嗣兮兴句吴。 -
158.《题渊明祠》 宋·萧泰来
地号古柴桑,荒祠驿道傍。
松含义熙节,菊带晋时香。
拂石看碑记,斟泉当酒觞。
无由归未得,稽首意皇皇。 -
159.《茅山》 宋·张枢
今古茅山是胜游,秀峰突兀绕沧洲。
云含老树迷还散,石拥甘泉咽复留。
未见岩风晨下鹤,只闻涧月夜鸣蜩。
道人不是悲秋客,黄菊丹枫相对愁。 -
160.《泊平望吊玄真子》 宋·孙锐
仙非胜地仙不升,地非仙迹地不灵。
古今绝胜天下景,多为羽客梯云軿。
松江之南平望驿,千古清名垂载籍。
遗基废井虽不存,依旧湖光接天碧。