-
1.《至大梁却寄匡城主人》 唐·岑参
一从弃鱼钓,十载干明王。
无由谒天阶,却欲归沧浪。
仲秋至东郡,遂见天雨霜。
昨夜梦故山,蕙草色已黄。 -
2.《沁园春(多景楼)》 宋·吴潜
第一江山,无边境界,压四百州。
正天低云冻,山寒木落,萧条楚塞,寂寞吴舟。
白鸟孤飞,暮鸦群注,烟霭微茫锁戍楼。
凭阑久,问匈奴未灭,底事菟裘。 -
3.《归去来辞》 宋·陈普
归去来兮,吾生复何之。
故园三径在,桃李不成蹊。
台榭荒凉已无忧,阶除寂寞人已希。
胡飘飘而不返,将役役以奚为。 -
4.《平台夜遇李景参有别》 唐·高适
离心忽怅然,策马对秋天。
孟诸薄暮凉风起,归客相逢渡睢水。
昨时携手已十年,今日分途各千里。
岁物萧条满路歧,此行浩荡令人悲。
家贫羡尔有微禄,欲往从之何所之。 -
5.《开元寺客省早景即事》 唐·皮日休
客省萧条柿叶红,楼台如画倚霜空。
铜池数滴桂上雨,金铎一声松杪风。
鹤静时来珠像侧,鸽驯多在宝幡中。
如何尘外虚为契,不得支公此会同。 -
6.《沁园春(送宗人景召游姑苏)》 宋·陈人杰
世路如秋,万里萧条,君何所之。
想鲈乡烟水,尚堪垂钓,虎丘泉石,尽可题诗。
橙弄霜黄,芦飘雪白,何处西风无酒旗。
经行地,有会心之事,好吐胸奇。 -
7.《宿景光父》 明·叶之芳
白露下疏牖,萧条秋夜凉。
入门君未寝,明月在藜床。
贫贱元同病,飘零只独伤。
不堪闻蟋蟀,久已怨离乡。 -
8.《咏潇湘八景各一首·山市晴岚》 宋·刘克庄
晓雾轻绡卷,岚光抹黛新。
萧条数家聚,三两趁墟人。 -
9.《游景仁东园》 宋·苏辙
新春甫惊蛰,草木犹未知。
高人静无事,颇怪春来迟。
肩舆出东郊,轻裘试朝曦。
百草招生意,乔松解寒姿,尺书招友生,冠盖溢通逵。 -
10.《云庵觅诗》 宋·陈藻
百级危阶上翠峦,四边山色自低环。
海乡无限萧条景,收到楼前是美观。 -
11.《同景仁芝山赏梅》 宋·丘葵
西风杀群卉,麋鹿觉凄怆。
野菊亦憔悴,萧条不堪赏。
主人庵中梅,的皪为谁放。
当兹肃霜月,数枝春盎盎。
真如得道人,形槁神独王。 -
12.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
13.《风赋》 先秦·宋玉
楚襄王游于兰台之宫,宋玉景差侍。
有风飒然而至,王乃披襟而当之,曰:“快哉此风!寡人所与庶人共者邪?”宋玉对曰:“此独大王之风耳,庶人安得而共之!” 王曰:“夫风者,天地之气,溥畅而至,不择贵贱高下而加焉。
今子独以为寡人之风,岂有说乎?”宋玉对曰:“臣闻于师:枳句来巢,空穴来风。
其所托者然,则风气殊焉。 -
14.《烛影摇红·送会宗》 宋·毛滂
老景萧条,送君归去添凄断。
赠君明月满前溪,直到西湖畔。
门掩绿苔应遍。
为黄花、频开醉眼。
橘奴无恙,蝶子相迎,寒窗日短。
会宗小斋名梦蝶,前植橘,东偏甚广。 -
15.《自淇涉黄河途中作十三首》 唐·高适
川上常极目,世情今已闲。
去帆带落日,征路随长山。
亲友若云霄,可望不可攀。
于兹任所惬,浩荡风波间。 -
16.《拟行路难十八首》 南北朝·鲍照
奉君金巵之美酒,瑇瑁玉匣之雕琴。
七彩芙蓉之羽帐,九华蒲萄之锦衾。
红颜零落岁将暮,寒光宛转时欲沉。
愿君裁悲且减思,听我扺节行路吟。 -
17.《西都赋》 两汉·班固
汉之西都,在于雍州,实曰长安。
左据函谷、二崤之阻,表以太华、终南之山。
右界褒斜、陇首之险,带以洪河、泾、渭之川。
众流之隈,汧涌其西。 -
18.《渭村雨归》 唐·白居易
渭水寒渐落,离离蒲稗苗。
闲傍沙边立,看人刈苇苕。
近水风景冷,晴明犹寂寥。
复兹夕阴起,野色重萧条。
萧条独归路,暮雨湿村桥。 -
19.《风不鸣条(一作左牢诗)》 唐·章孝标
旭日悬清景,微风在绿条。
入松声不发,过柳影空摇。
长养应潜变,扶疏每暗飘。
有林时杳杳,无树暂萧萧。
慢逐清烟散,轻和瑞气饶。
丰年知有待,歌咏美唐尧。 -
20.《风不鸣条(一作章孝标诗)》 唐·戈牢
旭日悬清景,微风在绿条。
入松声不发,度柳影空摇。
长养应潜变,扶疏每暗飘。
有林时袅袅,无树渐萧萧。
慢逐青烟散,轻和瑞气饶。
丰年知有待,歌咏美唐尧。