-
41.《家园瓜熟,是故萧相公所遗瓜种,凄然感旧,因赋此诗》 唐·刘长卿
事去人亡迹自留,黄花绿蒂不胜愁。
谁能更向青门外,秋草茫茫觅故侯。 -
42.《寻阳紫极宫感秋作》 唐·李白
何处闻秋声,翛翛北窗竹。
回薄万古心,揽之不盈掬。
静坐观众妙,浩然媚幽独。
白云南山来,就我檐下宿。 -
43.《先主武侯庙》 唐·岑参
先主与武侯,相逢云雷际。
感通君臣分,义激鱼水契。
遗庙空萧然,英灵贯千岁。 -
44.《乐天示过敦诗旧宅有感一篇吟之泫然追想昔事…以寄苦怀》 唐·刘禹锡
凄凉同到故人居,门枕寒流古木疏。
向秀心中嗟栋宇,萧何身后散图书。
本营归计非无意,唯算生涯尚有馀。
忽忆前言更惆怅,丁宁相约速悬车。 -
45.《乐天示过敦诗旧宅有感一篇吟之泫然追想昔事…以寄苦怀》 唐·刘禹锡
凄凉同到故人居,门枕寒流古木疏。
向秀心中嗟栋宇,萧何身后散图书。
本营归计非无意,唯算生涯尚有馀。
忽忆前言更惆怅,丁宁相约速悬车。 -
46.《感古四首》 唐·卢仝
天生圣明君,必资忠贤臣。
舜禹竭股肱,共佐尧为君。
四载成地理,七政齐天文。
阶下蓂荚生,琴上南风薰。 -
47.《奉和晋公侍中蒙除留守行及洛师感悦发中斐然成咏之作》 唐·白居易
鸾凤翱翔在寥廓,貂蝉萧洒出埃尘。
致成尧舜升平代,收得夔龙强健身。
抛掷功名还史册,分张欢乐与交亲。
商山老皓虽休去,终是留侯门下人。 -
48.《将之吴越留别坐中文酒诸侣》 唐·李群玉
秋色满水国,江湖兴萧然。
氛埃敛八极,万里净澄鲜。
涔浦纵孤棹,吴门渺三千。
回随衡阳雁,南入洞庭天。 -
49.《奉和宫傅相公怀旧见寄四十韵》 唐·徐铉
谢傅功成德望全,鸾台初下正萧然。
抟风乍息三千里,感旧重怀四十年。
西掖新官同贾马,南朝兴运似开天。 -
50.《永遇乐(秋夜有感)》 宋·李纲
秋色方浓,好天凉夜,风雨初霁。
缺月如钩,微云半掩,的烁星河碎。
爽来轩户,凉生枕簟,夜永悄然无寐。
起徘徊,凭栏凝伫,片时万情千意。 -
51.《沁园春(送宗人景召游姑苏)》 宋·陈人杰
世路如秋,万里萧条,君何所之。
想鲈乡烟水,尚堪垂钓,虎丘泉石,尽可题诗。
橙弄霜黄,芦飘雪白,何处西风无酒旗。
经行地,有会心之事,好吐胸奇。 -
52.《霓裳中序第一》 宋·詹玉
金刻宣和玉宝四字,有感因赋
一规古蟾魄。
瞥过宣和几春色。
知那个、柳松花怯。 -
53.《次韵何廉昉太守感怀述事十六首》 清·曾国藩
钟山祠庙岿然存,凭吊湖湘烈士魂。
马革裹尸男子志,鸾刀祭膟圣明恩。
弓旌夜动神依户,萧鼓春祈福满门。
万世游人应指点,血殷篙眼古时痕。 -
54.《落花八首》 明·申时行
名园佳卉剧堪怜,玉褪香消倍黯然。
旖旎不禁含雨堕,轻扬无奈逐风颠。
汉宫憔悴悲颜色,韦曲萧条感岁年。
春去春来如有限,试将圆缺问婵娟。
¤ -
55.《壬子秋过故宫(十九首)》 明·宋讷
万年海岳作金汤,一望凄然感恨长。
禾黍秋风周洛邑,山河残照汉咸阳。
上林春去宫花落,金水霜来御柳黄。
虎卫龙墀人不见,戍兵骑马出萧墙。
¤ -
56.《输役萧墙》 明·孙蕡
系组赴乌台,解佩辞禁垣。
弛刑许输役,获谴尚承恩。
局蹐感明宥,引咎复何言。
平明操板筑,日没就徽缠。 -
57.《内直有感》 明·文徵明
天上楼台白玉堂,白头来作秘书郎。
退朝每傍花枝入,儤直遥闻刻漏长。
铃索萧闲青琐静,词头烂熳紫泥香。
野人不识瀛洲乐,清梦依然在故乡。 -
58.《张安道见示近诗》 宋·苏轼
人物一衰谢,微言难重寻。
殷勤永嘉末,复闻正始音。
清谈未足多,感时意殊深。
少年有奇志,欲和南风琴。 -
59.《次韵子由所居六咏》 宋·苏轼
堂前种山丹,错落马脑盘。
堂后种秋菊,碎金收辟寒。
草木如有情,慰此芳岁阑。
幽人正独乐,不知行路难。 -
60.《齐云亭凭高有感》 宋·宋祁
凭高极目意茫然,坐对淮南摇落天。
空把归心同客雁,遂将缄口伴寒蝉。
一罇醒醉黄花外,万事萧条白发前。
谁取长弓射鸟翼,休教西日送凋年。