-
1.《山西庄舍赠信上人和彦时兄四首》 宋·王之道
四壁萧然犬自驯,年来食粥甑生尘。
相逢未暇寒温语,请效参寥作故人。 -
2.《代胡仓过圣德惠民诗一首》 宋·王阮
平楚皆膏壤,成汤忽旱年。
人知圣虑切,恩遣使臣宣。
乙犯饥荒后,长沙富庶全。
纪年四十载,斗米二三钱。 -
3.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
4.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
5.《归阳萧寺有丁行者能修无生忍担水施僧况归命稽首作诗》 唐·顾况
化佛示持帚,仲尼称执鞭。
列生御风归,饲豕如人焉。
曹溪第六祖,踏碓逾三年。
伊人自何方,长绶趋遥泉。 -
6.《奉托俞宜黄访求危太朴集并属蒋萧二同年及长》 明·归有光
昔年宋学士,尝称太朴文。
独力撑颓宇,清响薄高云。
余少略见之,讽诵每欣欣。
淡然玄酒味,曾不涉世氛。 -
7.《陨星石》 宋·秦观
萧然古丘上,有石传陨星。
胡为霄汉间,坠地成此精。
虽有坚白姿,块然谁汝灵。
犬眼牛砺角,终日蒙膻腥。 -
8.《桃源忆故人》 宋·陆游
然如世外。
予留七十日,被命参成都戎幕而去。
临行徙倚竟日作桃源忆故人一首
斜阳寂历柴门闭。 -
9.《和圣俞咏昌言五物·缚虎图》 宋·司马光
孙生非画师,趣尚颇奇伟。
为人少谐合,不肯畜互子。
时时入深山,信足动百里。
萧然坐盘石,尽日曾不起。 -
10.《桃源行》 宋·赵汝淳
武陵溪上栽桃花,儿童笑语成生涯。
当初避地不知远,渔郎惊问疑仙家。
年深忘却来时路,流水春风等闲度。
龙翔鹿走自兴亡,不到花开花落处。
江边雨暗蛮蓑湿,父老欲留留不得。
隔林鸡犬渐萧然,啼鸟一声溪水碧。