-
21.《鹧鸪天·菊釂萸残玉未颓》 宋·无名氏
菊釂萸残玉未颓。
文星喜趁梦熊回。
预传鲲拟南溟去,亲送魁从北斗来。
真间世,定奇材。
满堂欢笑动春雷。
明年郎罢蟾宫近,更把丹枝为我栽。 -
22.《冬至前一日小史自溪上献梅四枝寘之书案奇奇》 宋·舒岳祥
中有黄金白玉姝,莫欺红粒缀茱萸,晓风吹面成冰脑,夜雪流脂结玉酥。
冻蕊未期春鸟啄,寒香不上暖蜂须。
一生欲压孤山句,囊锦空垂气浪粗。 -
23.《落花落》 唐·王勃
落花落,落花纷漠漠。
绿叶青跗映丹萼,与君裴回上金阁。
影拂妆阶玳瑁筵,香飘舞馆茱萸幕。
落花飞,燎乱入中帷。 -
24.《奉和九日幸临渭亭登高应制得深字》 唐·韦嗣立
层观远沈沈,鸾旗九日临。
帷宫压水岸,步辇入烟岑。
枝上萸新采,樽中菊始斟。
愿陪欢乐事,长与岁时深。 -
25.《宣州九日闻崔四侍御与宇文太守游敬亭余时登响山不同此赏醉后寄崔侍御》 唐·李白
九日茱萸熟,插鬓伤早白。
登高望山海,满目悲古昔。
远访投沙人,因为逃名客。
故交竟谁在,独有崔亭伯。 -
26.《九日五首》 唐·杜甫
重阳独酌杯中酒,抱病起登江上台。
竹叶于人既无分,菊花从此不须开。
殊方日落玄猿哭,旧国霜前白雁来。 -
27.《长林令卫象饧丝结歌》 唐·司空曙
主人雕盘盘素丝,寒女眷眷墨子悲。
乃言假使饧为之,八珍重沓失颜色。
手援玉箸不敢持,始状芙蓉新出水。 -
28.《秋灯对雨寄史近崔积》 唐·武元衡
坐听宫城传晚漏,起看衰叶下寒枝。
空庭绿草结离念,细雨黄花赠所思。
蟋蟀已惊良节度,茱萸偏忆故人期。
相逢莫厌尊前醉,春去秋来自不知。 -
29.《吴宫怨》 唐·张籍
吴宫四面秋江水,江清露白芙蓉死。
吴王醉后欲更衣,座上美人娇不起。
宫中千门复万户,君恩反覆谁能数。 -
30.《酬乐天东南行诗一百韵》 唐·元稹
我病方吟越,君行已过湖。
去应缘直道,哭不为穷途。
亚竹寒惊牖,空堂夜向隅。
暗魂思背烛,危梦怯乘桴。 -
31.《九日登巴台》 唐·白居易
黍香酒初熟,菊暖花未开。
闲听竹枝曲,浅酌茱萸杯。
去年重阳日,漂泊湓城隈。
今岁重阳日,萧条巴子台。
旅鬓寻已白,乡书久不来。
临觞一搔首,座客亦裴回。 -
32.《九日雨中》 唐·徐铉
茱萸房重雨霏微,去国逢秋此恨稀。
目极暂登台上望,心遥长向梦中归。
荃蘪路远愁霜早,兄弟乡遥羡雁飞。
唯有多情一枝菊,满杯颜色自依依。 -
33.《九日雨中》 唐·徐铉
茱萸房重雨霏微,去国逢秋此恨稀。
目极暂登台上望,心遥长向梦中归。
荃蘪路远愁霜早,兄弟乡遥羡雁飞。
唯有多情一枝菊,满杯颜色自依依。 -
34.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
35.《句》 唐·灵澈
松树有死枝,冢上唯莓苔。
石门无人入,古木花不开。
(《道边古坟》)
绿竹岁寒在,故人衰老多。 -
36.《句》 唐·灵澈
松树有死枝,冢上唯莓苔。
石门无人入,古木花不开。
(《道边古坟》)
绿竹岁寒在,故人衰老多。 -
37.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
38.《行路难·洞庭水上一》 南北朝·吴均
洞庭水上一株桐,经霜触浪困严风。
昔时抽心耀白日,今旦卧死黄沙中。 -
39.《渔家傲》 宋·欧阳修
青女霜前催得绽。
金钿乱散枝头遍。
落帽台高开雅宴。
芳尊满。
挼花吹在流霞面。
桃李三春虽可羡。
莺来蝶去芳心乱。
争似仙潭秋水岸。
香不断。
年年自作茱萸伴。 -
40.《摸鱼儿(重九)》 宋·秦观
傍湖滨、几椽茅屋,依然又过重九。
烟波望断无人见,惟有风吹疏柳。
凝思久。
向此际,寒云满目空搔首。