-
381.《水调歌头·万里碧鸡使》 宋·李刘
万里碧鸡使,叱驭问邛崃。
枪旗有烨,川秦奔走送龙媒。
好在灵均初度,唤起长庚佳梦,霜月照金罍。
寿似武侯柏,香在草堂梅。 -
382.《迎享送神》 宋·马光祖
长江兮淙淙,踞虎兮蟠龙。
秀群英兮礼乐,览千古兮焉穷。
蹇谁留兮青溪,穆将愉兮寿宫。
思至德兮肇苍姬,避圣嗣兮兴句吴。 -
383.《宣静三台 呜鹤余音卷一》 元·牛真人
自小飘蓬,身心落魄,云游多在山东。
世间事,看破浑是假,想荣华犹似梦中。
盖个庵儿,隈山靠水,栽松种竹成林。
炕暖窗明,乐清闲、胜竞利名。 -
384.《庐山高》 明·沈周
庐山高,高乎哉!郁然二百五十里之盘距。
岌乎二千三百丈之,谓即敷浅原。
培何敢争其雄?西来天堑濯其足,云霞旦夕吞吐乎其胸。
回崖沓嶂鬼手擘,涧道千丈开鸿。 -
385.《鸡公垄》 明·王恭
荒岗古墓鸡垄边,蔓草离离生野烟。
狐狸养子隐荆棘,乌鸢作巢衔纸钱。
石麟埋沈土花湿,雕砖剥落樵人拾。
天阴萤火暗复明,月下精灵语还泣。 -
386.《游沃洲山》 宋·陈东之
我本名山人,屡作名山兴。
天台一住三十年,尽日扪萝陟云磴。
上揽四万八千太之高秋,参差明河两肩并。
下瞰三百六十度之朝暾,灭没飞烟八荒净。 -
387.《酬和二章拜呈慈云大师伏惟采览·和种桂》 宋·胡则
累累丹桂子,秋落古禅关。
乍到圆蟾窟,潜依灵鹫山。
始知尘外有,会向月中攀。
千载孤峰上,清阴与客閒。 -
388.《钟磬石》 宋·黄非熊
一雙钟磬本天成,垂在云中左右屏。
平地望来分大小,上方敲处震雷霆。
名从得后声还异,景欲彰时物自灵。
几度夜深催月落,满林妖怪立泉扃。 -
389.《手植桧》 宋·孔舜亮
圣人嘉异种,移对诵弦堂。
双本无今古,千年任雪霜。
右旋符地顺,在纽象乾纲。
影覆诗书府,根盘礼义乡。 -
390.《古柏行》 明·李奎
虞山古柏几千岁,根盘节错罗星文。
灵气常悬白日雨,疏枝乱洒青天云。
霜柯露干了不识,半是苍苔半成石。
石上犹存古镜光,青萍未拭芙蓉色。 -
391.《咏钓台》 宋·潘畴
古屋颠岩上,荒祠落叶中。
乞灵无俗驾,垂世有高风。
鸟语谷相答,鱼游溪若空。
徘徊欲忘去,船背夕阳红。 -
392.《咏怀》 宋·释永颐
晨风汇原野,高林摩苍条。
屋上野花落,阶前春草摇。
少壮不可恃,金骨亦易销。
夙志欢沈民,晚心日幽寥。
紫烟凌石峰,绿云生桂标。
林怀颇清畅,况复灵景饶。 -
393.《怀剡川故居》 宋·释仲皎
断雪流水古岩隈,忆得柴门半扇开。
雪打子猷船上过,春从灵运屐边来。
逃禅野榻排芳草,觅句寒崖扫落苔。
容易三年抛绝去,不胜啼月晓猿哀。 -
394.《题翠麓亭》 宋·释仲殊
素虬盘屈走灵泉,槲叶涂红作画船。
幡转玉绳光影旋,杯衔金镜酒痕圆。
篆形彩字方传世,星落光缠忽下天。
远想螭蟠殊未若,小图河曲宛依然。 -
395.《蕃厘观感琼花》 宋·宋无
后土祠南裔,坤维婚室家。
国封严典礼,宫祀尚褒嘉。
不是神灵异,焉能眷迩遐。
应须有玉女,到此赏琼葩。 -
396.《丙子仲冬紫阁寺聊句》 宋·苏舜元
白石太古水,苍厓六月冰。
昏明咫尺变,身世逗留增。
桥与飞霞乱,人间独鸟升。
风泉冷相搏,楼阁暮逾澄。 -
397.《地动聊句》 宋·苏舜元
大荒孟冬月,末旬高舂时。
日腹昏盲伥,风口鸣呜咿。
万灵困险戚,百槎嗟阳衰。
浓寒有胜气,天冻无败期。 -
398.《曹娥墓》 宋·翁逢龙
何朝无朽骨,此地尚清阴。
冢上独根树,江边孤女心。
化钱烧石燥,落叶渍泥深。
长有英灵在,风平烟浪沉。 -
399.《和王丞绝胜亭》 宋·员兴宗
时序一转毂,乾坤双旅亭。
此日即昨日,春过秋峥嵘。
如何万象间,寓我七尺形。
忽忆县以西,远览目屡经。 -
400.《谢刘潜夫寄示诗卷》 宋·赵立夫
坑灰冷秦久,刀笔起汉旧。
典谟慨已远,赋颂纷相授。
调律起建安,沿流及元佑。
上下二千载,统脉如线溜。