-
241.《寄题微州李君博文阁》 宋·陈文蔚
曾参一唯外,相顾了无言。
颜渊但如愚,永谢枝叶繁。
后人谓二子,独得道之原。
脱落章句卑,统宗而会元。 -
242.《郊居五首》 宋·李复
楸花不结实,花落绿蔕肥。
凋零先众木,叶落蔕亦稀。
枝直鸟不巢,野藤相缠依。
藤蔓日更长,楸觉生意微。 -
243.《孙履正履和北上予同舟送之入郡舣舟白莲桥信》 明·程嘉燧
凉风一杯酒,明月万里心。
双帆飞度吴苑树,澄江远挂秋河阴。
君过三山向京阙,杨子津楼秋涨没。
广陵豪士邀醉君,期我不来意超忽。 -
244.《游隋故都》 唐·陆敬
洛城聊顾步,长想遂留连。
水斗宫初毁,风变鼎将迁。
皋陶德不建,汾隅祀忽焉。
宗祊旷无象,声朔缅谁传。 -
245.《狱中学骚体》 唐·卢照邻
夫何秋夜之无情兮,皎皛悠悠而太长。
圜户杳其幽邃兮,愁人披此严霜。
见河汉之西落,闻鸿雁之南翔。
山有桂兮桂有芳,心思君兮君不将。 -
246.《王师渡汉水经襄阳》 唐·李百药
导漾疏源远,归海会流长。
延波接荆梦,通望迩沮漳。
高岸沉碑影,曲溆丽珠光。
云昏翠岛没,水广素涛扬。 -
247.《经庐岳回望江州想洛川有作》 唐·刘允济
龟山帝始营,龙门禹初凿。
出入经变化,俯仰凭寥廓。
未若兹山功,连延并巫霍。
东北疏艮象,西南距坤络。 -
248.《秋日题汝阳潭壁》 唐·刘希夷
独坐秋阴生,悲来从所适。
行见汝阳潭,飞萝蒙水石。
悬瓢木叶上,风吹何历历。
幽人不耐烦,振衣步闲寂。 -
249.《汴堤柳(一本作题河边枯柳)》 唐·王泠然
隋家天子忆扬州,厌坐深宫傍海游。
穿地凿山开御路,鸣笳叠鼓泛清流。
流从巩北分河口,直到淮南种官柳。 -
250.《放歌行答从弟墨卿》 唐·李颀
小来好文耻学武,世上功名不解取。
虽沾寸禄已后时,徒欲出身事明主。
柏梁赋诗不及宴,长楸走马谁相数。 -
251.《送郝判官》 唐·李颀
楚城木叶落,夏口青山遍。
鸿雁向南时,君乘使者传。
枫林带水驿,夜火明山县。
千里送行人,蔡州如眼见。
江连清汉东逶迤,遥望荆云相蔽亏。
应问襄阳旧风俗,为余骑马习家池。 -
252.《箜篌引》 唐·王昌龄
卢谿郡南夜泊舟,夜闻两岸羌戎讴,其时月黑猿啾啾。
微雨沾衣令人愁,有一迁客登高楼,不言不寐弹箜篌。
弹作蓟门桑叶秋,风沙飒飒青冢头,将军铁骢汗血流。
深入匈奴战未休,黄旗一点兵马收,乱杀胡人积如丘。 -
253.《更被奏留淮南,送从弟罢使江东》 唐·刘长卿
又作淮南客,还悲木叶声。
寒潮落瓜步,秋色上芜城。
王事何时尽,沧洲羡尔行。
青山将绿水,惆怅不胜情。 -
254.《将赴岭外,留题萧寺远公院(寺即梁朝萧内史创)》 唐·刘长卿
竹房遥闭上方幽,苔径苍苍访昔游。
内史旧山空日暮,南朝古木向人秋。
天香月色同僧室,叶落猿啼傍客舟。
此去播迁明主意,白云何事欲相留。 -
255.《过裴舍人故居》 唐·刘长卿
惨惨天寒独掩扃,纷纷黄叶满空庭。
孤坟何处依山木,百口无家学水萍。
篱花犹及重阳发,邻笛那堪落日听。
书幌无人长不卷,秋来芳草自为萤。 -
256.《登吴古城歌》 唐·刘长卿
登古城兮思古人,感贤达兮同埃尘。
望平原兮寄远目,叹姑苏兮聚麋鹿。
黄池高会事未终,沧海横流人荡覆。
伍员杀身谁不冤,竟看墓树如所言。 -
257.《冬日归旧山》 唐·李白
未洗染尘缨,归来芳草平。
一条藤径绿,万点雪峰晴。
地冷叶先尽,谷寒云不行。
嫩篁侵舍密,古树倒江横。 -
258.《寺居独夜,寄崔主簿》 唐·韦应物
幽人寂不寐,木叶纷纷落。
寒雨暗深更,流萤度高阁。
坐使青灯晓,还伤夏衣薄。
宁知岁方晏,离居更萧索。 -
259.《范公丛竹歌》 唐·岑参
世人见竹不解爱,知君种竹府城内。
此君托根幸得地,种来几时闻已大。
盛暑翛翛丛色寒,闲宵槭槭叶声干。 -
260.《八哀诗·故著作郎贬台州司户荥阳郑公虔》 唐·杜甫
鶢鶋至鲁门,不识钟鼓飨。
孔翠望赤霄,愁思雕笼养。
荥阳冠众儒,早闻名公赏。
地崇士大夫,况乃气精爽。