-
301.《秋风生桂枝》 唐·无名氏
寒桂秋风动,萧萧自一枝。
方将击林变,不假舞松移。
散翠幽花落,摇青密叶离。
哀猿惊助褭,花露滴争垂。
遗韵连波聚,流音万木随。
常闻小山里,逋客最先知。 -
302.《苦热行》 唐·僧鸾
烛龙衔火飞天地,平陆无风海波沸。
彤云叠叠耸奇峰,焰焰流光热凝翠。
烟岛抟鹏亸双翅,羲和赫怒强总辔。 -
303.《怀薛尚书兼呈东阳王使君》 唐·贯休
得力未得力,高吟夏又残。
二毛非自出,万事到诗难。
蝉见木叶落,雷将雨气寒。
何妨槌琢后,更献至公看。 -
304.《宜春江上寄仰山长老二首》 唐·齐己
水隔孤城城隔山,水边时望忆师闲。
清泉白日中峰上,落日半空栖鸟还。
云影触衣分朵朵,雨声吹磬散潺潺。 -
305.《冯氏书斋小松二首》 唐·王贞白
孤根生远岳,移植翠枝添。
自秉雪霜操,任他蜂蝶嫌。
微阴连迥竹,清韵入疏帘。
耸势即空碧,时人看莫厌。 -
306.《赠秀才入军》 魏晋·嵇康
鸳鸯于飞,肃肃其羽。
朝游高原,夕宿兰渚。
邕邕和鸣,顾眄俦侣。
俛仰慷慨,优游容与。 -
307.《一斛珠(秋闺)》 宋·秦观
碧云寥廓。
倚阑怅望情离索。
悲秋自怯罗衣薄。
晓镜空悬,懒把青丝掠。
江山满眼今非昨。
纷纷木叶风中落。
别巢燕子辞帘幕。
有意东君,故把红丝缚。 -
308.《浣溪沙(舣舟洪江步下)》 宋·王以宁
起看船头蜀锦张。
沙汀红叶舞斜阳。
杖拿惊起睡鸳鸯。
木落群山雕玉□,霜和冷月浸澄江。
疏篷今夜梦潇湘。 -
309.《念奴娇》 宋·张元干
江天雨霁,正露荷擎翠,风槐摇绿。
试问秦楼今夜里,愁到阑干几曲。
笑捻黄花,重题红叶,无奈归期促。
暮云千里,桂华初绽寒玉。 -
310.《选冠子(宿石门)》 宋·曹勋
秀木撑空,凝云藏岫,处处群山横翠。
霜风冽面,酒力潜消,征辔暂指天际。
红叶黄花,水光山色,常爱晓云晴霁。
念尘埃眯眼,年华易老,觉远行非易。 -
311.《念奴娇(八月十三夜,与宋卿对月赏桂花于光远庵,和李汉老词)》 宋·倪稱
素秋向晚,正洞庭木落,疏林凋绿。
惟有岩前双桂树,翠叶香浮金粟。
皓月飞来,徘徊树杪,光射林间屋。
夜深人静,好风忽起庭竹。 -
312.《满江红》 宋·程垓
水远山明,秋容淡、不禁摇落。
况正是、楼台高处,晚凉犹薄。
月在衣裳风在袖,冰生枕簟香生幕。
算四时、佳处是清秋,须行乐。 -
313.《满江红》 宋·程垓
水远山明,秋容淡、不禁摇落。
况正是、楼台高处,晚凉犹薄。
月在衣裳风在袖,冰生枕簟香生幕。
算四时、佳处是清秋,须行乐。 -
314.《侧犯》 宋·方千里
四山翠合,一溪碧绕秋容靓。
波定。
见鹭立鱼跳动平镜。
修林散步_,古木通幽径。 -
315.《沁园春(再和)》 宋·李曾伯
绮阁香销,玉砌梦残,凄凉旧台。
对御沟红叶,一番木落,宫墙黄菊,几度花开。
水溯岷源,山联吴会,目送征鸿安往哉。
都休问,六朝人物,谁拙谁才。 -
316.《满江红(丁未九月望赏月)》 宋·陈著
落枕鸿声,龙山梦、蓦然惊觉。
还堪喜、木樨香底,鹊声翻晓。
弄雨未成霜意懒,望寒先怯山容老。
最难逢、无一点西风,惊乌帽。 -
317.《满江红(丁未九月望赏月)》 宋·陈著
落枕鸿声,龙山梦、蓦然惊觉。
还堪喜、木樨香底,鹊声翻晓。
弄雨未成霜意懒,望寒先怯山容老。
最难逢、无一点西风,惊乌帽。 -
318.《暗香》 宋·张炎
商隐。
羽音辽邈。
怪四檐昼悄,近来无鹊。
木叶吹寒,极目凝思倚江阁。 -
319.《玉漏迟(登无尽上人山楼)》 宋·张炎
竹多尘自扫。
幽通径曲,禅房深窈。
空翠吹衣,坐对闲云舒啸。
寒木犹悬故叶,又过了、一番残照。 -
320.《蝶恋花(秋莺)》 宋·张炎
求友林泉深密处。
弄舌调簧,如问春何许。
燕子先将雏燕去。
凄凉可是歌来暮。
乔木萧萧梧叶雨。
不似寻芳,翻落花心露。
认取门前杨柳树。
数声须入新年语。