-
361.《烈女李三行》 元·胡天游
大海何漫漫,千年不能移。
太山自言高,精卫衔石飞。
朝见精卫飞,暮见精卫飞。
吐血填作塸,一旦成路蹊。 -
362.《戊申人日》 清·阎尔梅
繁华速老是春天,花极浓时落更先。
遁野有情看拾翠,封侯无相写凌烟。
心悲晚景歌皆痛,士遇奇才恨亦怜。
我去君留仍暂事,成功者退记他年。 -
363.《菊》 近代·汪精卫
菊以隐逸称,殆未得其似,志洁而行芳,灵均差可拟。
生也不逢时,落叶满天地。
枝弱不胜花,凛凛中有恃。 -
364.《梅花》 宋·张道洽
泠泠涧水石桥傍,春正浓时风味长。
清介终持孤竹操,繁华不梦百花场。
描来月地前生瘦,吹落风檐到死香。
结羽已空无染着,每来花下辄成狂。 -
365.《栋花》 近代·俞平伯
此树婆娑近浅塘,繁英飘落似丁香。
绿阴庭院休回首,应许他乡胜故乡。 -
366.《闻笛歌送人之塞上》 明·王恭
横笛对离亭,扁舟越江口。
月下何人最断肠,天涯怨别吹《杨柳》。
《杨柳》繁音愁复愁,梧桐萧瑟江枫秋。
长林半夜叶皆脱,积水三江云不流。 -
367.《滁上间日阴晴联句》 宋·刁绎
阴晴淮海气何殊,一昔风光互惨舒。
大块养春裨造化,繁云间日蔽居诸。
暖回沙碛催来雁,寒彻冰池怯上鱼。
山色晦明如代谢,花枝凉曝似相于。 -
368.《题雁荡山》 宋·范宗尹
一径入幽,随山几萦盘。
云树深蓊蔚,石溪响潺湲。
我来春色晚,山花亦何繁。
好鸟不知名,向人自关关。 -
369.《寄盛夫人》 明·方氏
繁霜百岁冷春帏,常共寒灯泣落晖。
红泪已辞机上锦,白头尚着嫁时衣。
烟笼竹叶凉生案,雨湿梨花静掩扉。
杯酒楼头明月夜,迢迢梦绕楚天微。 -
370.《哀吕东莱》 宋·巩丰
呜呼吕夫子,天姿素颙昂。
文献绍家学,刻意稽虞唐。
看书如月,洞照所未详。
云雾养豹质,彝尊瑑龙章。 -
371.《海棠秋》 宋·顾禧
春风荡漾花如织,排摈深岩天地窄。
桃李芳菲斗艳阳,嫣痕尽染胭脂色。
含丹欲吐娇不胜,獭髓遥分点琼额。
杨妃睡足口无语,嫁作游丝怨风雨。 -
372.《咏丹桂》 宋·胡榘
碎琼揉香作肌骨,霁日吹红染肤色。
人间何处有此葩,一种风流初未识。
东隅月户编三千,夜修玉关瀛洲前。
拂摇桂子偶坠此,雨露培植开韶妍。 -
373.《梅》 宋·黄大受
自见梅开后,相看不暂离。
只因愁落去,不忍看繁时。
佳实羹堪味,遗音角可期。
牡丹专富贵,春尽却空枝。 -
374.《中秋舟次沙律》 宋·黄大受
去年中秋月,照我入桂城。
今年中秋月,送我至江陵。
桂林二千八百里,城边买船发春水。
潇湘六月寒如冰,洞庭湖中秋气生。 -
375.《樵用郊行》 宋·李方子
避忘井水邑,耽静步郊原。
落叶风能扫,寒花霜更繁。
山空樵响答,涌浅榜声喧。
愿结山阳伴,长年此灌园。 -
376.《樵川江行》 宋·李公晦
避人忘井邑,耽静步郊原。
落叶风能扫,寒花霜更繁。
山空樵响答,滩浅楫声喧。
愿结山阳伴,长年共灌园。 -
377.《过都》 宋·刘奉世
嵩高丽中华,岳色连瑶岛。
上清神仙宫,庄严绝雕巧。
浮云荡繁阴,变幻入冥眇。
飘摇逾岩岑,淫翳混鸿灏。 -
378.《涪州十韵》 宋·马提干
地据襟喉重,城依雉堞坚。
东渐邻楚分,南望带夷边。
舟楫三川会,封疆五郡连。
人烟繁峡内,风物冠江前。 -
379.《题壁》 宋·钱氏
落日西风照楚关,断魂残魄吊衰颜。
自从鸿鹄分飞后,无复鸳鸯并枕间。
腕玉瘦宽金缕袖,鬓蝉慵掠翠云鬟。
秋天冬暮风雪寒,对镜懒把金蝉簇。 -
380.《和唐子固见寄初冬晚步韵》 宋·钱亿年
凄风满寒谷,广陌照落日。
繁霜排岸草,尫瘁怯寒栗。
块从阅残编,十日九不出。
时为孤愤愤吟,嗟嗟类蟋蟀。