-
121.《同韦中丞花下夜饮赠歌人》 唐·陈羽
银烛煌煌半醉人,娇歌宛转动朱唇。
繁花落尽春风里,绣被郎官不负春。 -
122.《酬徐二中丞普宁郡内池馆即事见寄》 唐·柳宗元
鹓鸿念旧行,虚馆对芳塘。
落日明朱槛,繁花照羽觞。
泉归沧海近,树入楚山长。
荣贱俱为累,相期在故乡。 -
123.《早梅》 唐·柳宗元
早梅发高树,迥映楚天碧。
朔吹飘夜香,繁霜滋晓白。
欲为万里赠,杳杳山水隔。
寒英坐销落,何用慰远客。
-
124.《巽公院五咏》 唐·柳宗元
净土堂
结习自无始,沦溺穷苦源。
流形及兹世,始悟三空门。
华堂开净域,图像焕且繁。 -
125.《百花行》 唐·刘禹锡
长安百花时,风景宜轻薄。
无人不沽酒,何处不闻乐。
春风连夜动,微雨凌晓濯。
红焰出墙头,雪光映楼角。 -
126.《送春曲三首》 唐·刘禹锡
春向晚,春晚思悠哉。
风云日已改,花叶自相催。
漠漠空中去,何时天际来。
春已暮,冉冉如人老,映叶见残花,连天是青草。 -
127.《捣衣曲》 唐·刘禹锡
爽砧应秋律,繁杵含凄风。
一一远相续,家家音不同。
户庭凝露清,伴侣明月中。
长裾委襞积,轻珮垂璁珑。 -
128.《韩十八侍御见示岳阳楼别窦司直诗…自述故足成六十二韵》 唐·刘禹锡
楚望何苍然,曾澜七百里。
孤城寄远目,一写无穷已。
荡漾浮天盖,四环宣地理。
积涨在三秋,混成非一水。 -
129.《百舌吟》 唐·刘禹锡
晓星寥落春云低,初闻百舌间关啼。
花树满空迷处所,摇动繁英坠红雨。
笙簧百啭音韵多,黄鹂吞声燕无语。 -
130.《酬淮南廖参谋秋夕见过之作》 唐·刘禹锡
扬州从事夜相寻,无限新诗月下吟。
初服已惊玄发长,高情犹向碧云深。
语馀时举一杯酒,坐久方闻四处砧。
不逐繁华访闲散,知君摆落俗人心。 -
131.《海阳湖别浩初师》 唐·刘禹锡
近郭看殊境,独游常鲜欢。
逢君驻缁锡,观貌称林峦。
湖满景方霁,野香春未阑。
爱泉移席近,闻石辍棋看。 -
132.《武陵书怀五十韵》 唐·刘禹锡
西汉开支郡,南朝号戚藩。
四封当列宿,百雉俯清沅。
高岸朝霞合,惊湍激箭奔。
积阴春暗度,将霁雾先昏。 -
133.《步虚词二首》 唐·刘禹锡
阿母种桃云海际,花落子成三千岁。
海风吹折最繁枝,跪捧琼盘献天帝。
华表千年一鹤归,凝丹为顶雪为衣。
星星仙语人听尽,却向五云翻翅飞。 -
134.《送廖参谋东游二首》 唐·刘禹锡
九陌逢君又别离,行云别鹤本无期。
望嵩楼上忽相见,看过花开花落时。
繁花落尽君辞去,绿草垂杨引征路。
东道诸侯皆故人,留连必是多情处。 -
135.《寒云轻重色》 唐·张仲素
佳期当可许,托思望云端。
鳞影朝犹落,繁阴暮自寒。
因风方袅袅,间石已漫漫。
隐映看鸿度,霏微觉树攒。
凝空多似黛,引素乍如纨。
每向愁中览,含毫欲状难。 -
136.《出东门》 唐·孟郊
饿马骨亦耸,独驱出东门。
少年一日程,衰叟十日奔。
寒景不我为,疾走落平原。
眇默荒草行,恐惧夜魄翻。
一生自组织,千首大雅言。
道路如抽蚕,宛转羁肠繁。 -
137.《秋怀十五首》 唐·孟郊
孤骨夜难卧,吟虫相唧唧。
老泣无涕洟,秋露为滴沥。
去壮暂如剪,来衰纷似织。
触绪无新心,丛悲有馀忆。 -
138.《酬友人见寄新文》 唐·孟郊
为客栖未定,况当玄月中。
繁云翳碧霄,落雪和清风。
郊陌绝行人,原隰多飞蓬。
耕牛返村巷,野鸟依房栊。 -
139.《赛神》 唐·元稹
村落事妖神,林木大如村。
事来三十载,巫觋传子孙。
村中四时祭,杀尽鸡与豚。
主人不堪命,积燎曾欲燔。 -
140.《元和五年予官不了罚俸西归三月六日…怆曩游因投五十韵》 唐·元稹
小年闲爱春,认得春风意。
未有花草时,先醲晓窗睡。
霞朝澹云色,霁景牵诗思。
渐到柳枝头,川光始明媚。