-
241.《奉和武相公省中宿斋,酬李相公见寄》 唐·郑絪
高阁安仁省,名园广武庐。
沐兰朝太一,种竹咏华胥。
禁静疏钟彻,庭开爽韵虚。
洪钧齐万物,缥帙整群书。
寒露滋新菊,秋风落故蕖。
同怀不同赏,幽意竟何如。 -
242.《游石堂观》 唐·萧祜
西山高高何所如,上有古昔真人居。
嵌崖巨石自成室,其下磅礴含清虚。
我来斯邑访遗迹,乃遇沈生耽载籍。 -
243.《感寓》 唐·权德舆
残雨倦欹枕,病中时序分。
秋虫与秋叶,一夜隔窗闻。
虚室对摇落,晤言无与群。
冥心试观化,世故如丝棼。 -
244.《感寓》 唐·权德舆
残雨倦欹枕,病中时序分。
秋虫与秋叶,一夜隔窗闻。
虚室对摇落,晤言无与群。
冥心试观化,世故如丝棼。 -
245.《奉送韦起居老舅百日假满归嵩阳旧居》 唐·权德舆
威凤翔紫气,孤云出寥天。
奇采与幽姿,缥缈皆自然。
尝闻陶唐氏,亦有巢由全。
以此耸风俗,岂必效羁牵。 -
246.《送映师归本寺》 唐·权德舆
还归柳市去,远远出人群。
苔甃桐花落,山窗桂树薰。
引泉通绝涧,放鹤入孤云。
幸许宗雷到,清谈不易闻。 -
247.《奉陪段相公晚夏登张仪楼》 唐·姚向
秦相驾群材,登临契上台。
查从银汉落,江自雪山来。
俪曲亲流火,凌风洽小杯。
帝乡如在目,欲下尽裴回。 -
248.《赠浑钜中允》 唐·杨巨源
公子髫年四海闻,城南侍猎雪雰雰。
马盘旷野弦开月,雁落寒原箭在云。
曾向天西穿虏阵,惯游花下领儒群。
一枝琼萼朝光好,彩服飘飘从冠军。 -
249.《元和圣德诗》 唐·韩愈
皇帝即阼,物无违拒。
曰旸而旸,曰雨而雨。
维是元年,有盗在夏。 -
250.《南山诗》 唐·韩愈
吾闻京城南,兹惟群山囿。
东西两际海,巨细难悉究。
山经及地志,茫昧非受授。
团辞试提挈,挂一念万漏。 -
251.《秋怀诗十一首》 唐·韩愈
窗前两好树,众叶光薿薿.秋风一拂披,策策鸣不已。
微灯照空床,夜半偏入耳。
愁忧无端来,感叹成坐起。
天明视颜色,与故不相似。 -
252.《赴江陵途中寄赠王二十补阙李十一拾遗…员外翰林三学士》 唐·韩愈
孤臣昔放逐,血泣追愆尤。
汗漫不省识,恍如乘桴浮。
或自疑上疏,上疏岂其由。
是年京师旱,田亩少所收。 -
253.《鸣雁》 唐·韩愈
嗷嗷鸣雁鸣且飞,穷秋南去春北归。
去寒就暖识所依,天长地阔栖息稀。
风霜酸苦稻粱微,毛羽摧落身不肥。 -
254.《永贞行》 唐·韩愈
君不见太皇谅阴未出令,小人乘时偷国柄。
北军百万虎与貔,天子自将非他师。
一朝夺印付私党,懔懔朝士何能为。 -
255.《李花赠张十一署(或作李有花)》 唐·韩愈
江陵城西二月尾,花不见桃惟见李。
风揉雨练雪羞比,波涛翻空杳无涘。
君知此处花何似,白花倒烛天夜明, -
256.《东都遇春》 唐·韩愈
少年气真狂,有意与春竞。
行逢二三月,九州花相映。
川原晓服鲜,桃李晨妆靓。
荒乘不知疲,醉死岂辞病。 -
257.《调张籍》 唐·韩愈
李杜文章在,光焰万丈长。
不知群儿愚,那用故谤伤。
蚍蜉撼大树,可笑不自量!
伊我生其后,举颈遥相望。 -
258.《听颖师弹琴》 唐·韩愈
昵昵儿女语,恩怨相尔汝。
划然变轩昂,勇士赴敌场。
浮云柳絮无根蒂,天地阔远随飞扬。
喧啾百鸟群,忽见孤凤皇。 -
259.《南山有高树行赠李宗闵》 唐·韩愈
南山有高树,花叶何衰衰。
上有凤凰巢,凤凰乳且栖。
四旁多长枝,群鸟所托依。
黄鹄据其高,众鸟接其卑。 -
260.《送诸葛觉往随州读书(李繁时为随州刺史宰相泌之子也)》 唐·韩愈
邺侯家多书,插架三万轴。
一一悬牙签,新若手未触。
为人强记览,过眼不再读。
伟哉群圣文,磊落载其腹。