-
501.《大墙上蒿行》 魏晋·曹丕
阳春无不长成,草木群类,随大风起。
零落若何翩翩,中心独立一何茕。
四时舍我驱驰,今我隐约欲何为?生居天壤间,忽如飞鸟栖枯枝。
我今隐约欲何为?适君身体所服,何不恣君口腹所尝?冬被貂鼲温暖,夏当服绮罗轻凉。 -
502.《菩萨蛮·也无梅柳新标格》 宋·朱淑真
也无梅柳新标格,也无桃李妖娆色。
一味恼人香,群花争敢当。
情知天上种,飘落深岩洞。
不管月宫寒,将枝比并看。 -
503.《二十四诗品》 唐·司空图
落落欲往,矫矫不群,缑山之鹤,华顶之云。
高人惠中,令色氤氲。
御风蓬叶,泛彼无根。
如不可执,如将有闻。
识者期之,欲得愈分。 -
504.《送艾太仆六十韵(太仆以乙科为郎,论江陵起》 明·汤显祖
世阀高临汝,衣冠起岳州。
精灵华盖晓,气脉洞庭秋。
江汉称才子,潇湘托好逑。
儒林苍玉满,郎署白云悠。 -
505.《二鬼》 明·刘基
忆昔盘古初开天地时,以土为肉石为骨,水为血脉天为皮
,昆仑为头颅,江海为胃肠,蒿岳为背膂,其外四岳为四
肢。
四肢百体咸定位,乃以日月为两眼,循环照烛三百六十骨 -
506.《鄂渚招王昌龄张偾》 唐·常建
刈芦旷野中,沙上飞黄云。
天晦无精光,茫茫悲远君。
楚山隔湘水,湖畔落日曛。
春雁又北飞,音书固难闻。 -
507.《答卢谌诗》 魏晋·刘琨
厄运初遘。
阳爻在六。
干象栋倾。
坤仪舟覆。 -
508.《梅花》 宋·梅尧臣
似畏群芳妒,先春发故林。
曾无莺蝶恋,空被雪霜侵。
不道东风远,应悲上苑深。
南枝已零落,羌笛寄余音。 -
509.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
510.《古诗赠新城王贻上》 清·钱谦益
风轮持大地,击扬为风谣。
吹万肇邃古,赓歌畅唐姚。
朱弦泛汉魏,丽藻沿六朝。
有唐盛词赋,贞符汇元包。 -
511.《游泾川水西寺蕳叶八宣慰刘七都事章卞二元师》 明·宋濂
水陆行兼旬,招摇月如醉。
筋弛遂莫支,神痴但思睡。
若非游名山,曷以豁幽闭。
泾川名汉县,宝胜标唐寺。 -
512.《海东青行》 清·乾隆
鸷鸟种不一,海青称俊绝,摩空健翮上层霄,千里下击才一瞥。
当其脱韝始纵时,风力未会迟飞掣,群燕缘扑或坠落,何异淮阴胯下气且折。 -
513.《二十世纪太平洋歌》 清·梁启超
亚洲大陆有一士,自名任公其姓梁。
尽瘁国事不得志,断发胡服走扶桑。
扶桑之居读书尚友既一载,耳目神气颇发皇。
少年悬弧四方志,未敢久恋蓬莱乡。 -
514.《忆山送人》 宋·苏洵
少年喜奇迹,落拓鞍马间。
纵目视天下,爱此宇宙宽。
山川看不厌,浩然遂忘还。
岷峨最先见,晴光厌西川。 -
515.《题画》 明·李东阳
风林不定惊枝袅,上有修翎两山鸟。
溪边独鹭短丝垂,影落晴波秋渺渺。
鸳鸯鸂鶒似争春,锦毛绣翼相鲜新。
寒乌数点寂相背,颇学山翁避贵人。 -
516.《三将军歌并序》 清·张维屏
三将军,一姓葛,两姓陈,捐躯报国皆忠臣。
英夷犯粤寇氛恶,将军奉檄守沙角。
奋前击贼贼稍却,公奋无如兵力弱。
凶徒蜂拥向公扑,短兵相接乱刀落。 -
517.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉!秋之为气也。
萧瑟兮,草木摇落而变衰。
憭栗兮,若在远行。
登山临水兮,送将归。 -
518.《契丹风土歌》 金朝·萧总管
契丹家住云沙中,耆车如水马若龙。
春来草色一万里,芍药牡丹相间红。
大胡牵车小胡舞,弹胡琵琶调胡女。
一春浪荡不归家,自有穹庐障风雨。 -
519.《感怀呈所知》 宋·谭用之
十年流落赋归鸿,认傍昏衢贺烛龙,竹屋乱烟思梓泽,酒家疏雨梦临邛。
千年别恨调琴懒,一片年光览镜慵。
早晚休歌白石烂,放教归去卧群峰。 -
520.《诗一首》 宋·蔡襄
万叠青山拔空起,一道长江清澈底。
隔岸苍茫不见人,人家多在晴云里。
匡庐五老蓬莱山,沧洲白鹭烟波间。
随风客棹任来去,落日樵歌自往还。