-
61.《补沈恭子诗》 唐·陆龟蒙
灵质贯轩昊,遐年越商周。
自然失远裔,安得怨寡俦。
我亦小国胤,易名惭见优。
虽非放旷怀,雅奉逍遥游。 -
62.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
63.《秋声赋》 宋·欧阳修
欧阳子方夜读书,闻有声自西南来者,悚然而听之,曰:“异哉!”初淅沥以萧飒,忽奔腾而砰湃,如波涛夜惊,风雨骤至。
其触于物也,鏦鏦铮铮,金铁皆鸣;又如赴敌之兵,衔枚疾走,不闻号令,但闻人马之行声。
予谓童子:“此何声也?汝出视之。
”童子曰:“星月皎洁,明河在天,四无人声,声在树间。 -
64.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
65.《应天长(林钟商)》 宋·柳永
残蝉渐绝。
傍碧砌修梧,败叶微脱。
风露凄清,正是登高时节。
东篱霜乍结。 -
66.《夜半乐·冻云黯淡天气》 宋·柳永
冻云黯淡天气,扁舟一叶,乘兴离江渚。
渡万壑千岩,越溪深处。
怒涛渐息,樵风乍起,更闻商旅相呼。
片帆高举。 -
67.《采明珠》 宋·杜安世
雨乍收,小院尘消,云淡天高露冷。
坐看月华生,射玉楼清莹。
蟠蟀鸣金井。
下帘帏、悄悄空阶,败叶坠风,惹动闲愁,千端万绪难整。 -
68.《苏武慢》 宋·蔡伸
雁落平沙,烟笼寒水,古垒鸣笳声断。
青山隐隐,败叶萧萧,天际暝鸦零乱。
楼上黄昏,片帆千里归程,年华将晚。
望碧云空暮,佳人何处,梦魂俱远。 -
69.《花心动(七夕)》 宋·李弥逊
水馆风亭,晚香浓、一番荷芰经雨。
簟枕乍闲,襟裾初试,散尽满轩袢暑。
断云却送轻雷去,疏林外、玉钩微吐。
夜未阑,秋生败叶,暗摧庭树。 -
70.《蝶恋花》 宋·张元干
燕去莺来春又到。
花落花开,几度池塘草。
歌舞筵中人易老。
闭门打坐安闲好。
败意常多如意少,著甚来由,入闹寻烦恼。
千古是非浑忘了。
有时独自掀髯笑。 -
71.《南歌子》 宋·张元干
玉露团寒菊,秋风入败荷。
缭墙南畔曲池涡。
天迥遥岑倒影、落层波。
月转檐牙短,更传漏箭多。
醉来归去意如何。
只为地偏心远、惯弦歌。 -
72.《二郎神》 宋·吕渭老
西池旧约。
燕语柳梢桃萼。
向紫陌、秋千影下,同绾双双凤索。
过了莺花休则问,风共月、一时闲却。 -
73.《八声甘州(和季永弟思归)》 宋·吴泳
每逢人、都道早归休,何曾猛归来。
有邵平瓜圃,渊明菊径,谁肯徘徊。
底是无波去处,空弄一竿桅。
富贵非吾事,野马浮埃。 -
74.《法曲献仙音(放琴客,和宏庵韵)》 宋·吴文英
落叶霞翻,败窗风咽,暮色凄凉深院。
瘦不关秋,泪缘轻别,情消鬓霜千点。
怅翠冷搔头燕,那有语恩怨。
紫箫远。 -
75.《惜黄花慢·送客吴皋》 宋·吴文英
次吴江,小泊,夜饮僧窗惜别。
邦人赵簿携小妓侑尊。
连歌数阕,皆清真词。
酒尽已四鼓。 -
76.《新雁过妆楼(夹钟羽)》 宋·吴文英
梦醒芙蓉。
风檐近、浑疑佩玉丁东。
翠微流水,都是惜别行踪。
宋玉秋花相比瘦,赋情更苦似秋浓。 -
77.《高阳台(和巽吾韵)》 宋·刘辰翁
雨枕莺啼,露班烛散,御街人卖花窠。
过眼舞情,而今魂梦年多。
百钱曳杖桥边去,问几时、重到明河。
便人间,无了东风,此恨难磨。 -
78.《莺啼序(感怀)》 宋·刘辰翁
匆匆何须惊觉,唤草庐人起。
算成败利钝,非臣逆睹,至死后已。
又何似、采桑八百,看蚕夜织小窗里。
漫二升自苦,教人吊卧龙里。 -
79.《水调歌头》 宋·刘辰翁
寂寂复寂寂,此月古时明。
银河也变成陆,灰劫断槎横。
历落英雄孺子,灭没龙光牛斗,胜败黯然平。
玉笛叫空阔,终有故人情。 -
80.《金缕曲(古岩和去年九日约登高韵,再用前韵)》 宋·刘辰翁
破帽吹愁去。
绕郊墟、残灰败壁,冷烟斜雨。
舞马梦惊城乌起,散作童妖灶语。
漫说与、谢仙一句。