-
21.《秋怀十首以竹药闭深院琴樽开小轩为韵》 宋·陆游
丈夫素所学,致主齐羲轩。
恨无同志人,徒欲起九原。
痛哭惊世俗,著书成空言。
岁月去衮衮,吾其死空村! -
22.《题弟子问》 宋·晁说之
人物昭陵一代倾,墨庄夫子著书成。
我生既晚复何恨,解叩青霜钟大鸣。 -
23.《题张元德著作春秋解二首》 宋·刘克庄
白头召寘石渠中,将析微言合异同。
灵寿不扶汉庭上,儒衣空立鲁门东。
谁云丞相知殷侑,漫费君王遣所忠。
犹觉暮年有遗恨,书成未及质文公。 -
24.《再用迹字韵成一首呈判府》 宋·陈与义
风雨一叶过,黄花已陈迹。
人贫交旧疏,岁暮日月疾。
贪人积胡椒,智不到鬼录。
那知庾郎菜,地瘦饱金玉。 -
25.《留题友人郊居》 宋·夏竦
卜筑远朝市,著书成岁功。
长云覆孤木,古道满清风。
地胜花房异,山灵雨气通。
纶巾不可恋,鹤版下关东。 -
26.《挽陈益谦》 宋·徐照
先生胡不仕,高卧在林泉。
忧国能先见,无人肯荐贤。
月明新冢上,橘熟旧庐前。
所著书成箧,多应后世传。 -
27.《和明上人见赠》 宋·王铚
六见月华亏又盈,却来松下笑相迎。
事销腊雪浑非旧,人似寒梅独有情。
香火旧缘生理足,烟霞新志著书成。
明朝又入千峰去,独恐时人识姓名。 -
28.《止斋曲廊初成》 宋·陈傅良
但酒胜如水,但花胜如草。
小廊曲通幽,竹椽亦良好。
止斋十数间,足以便衰老。
檐低远风露,地窄易汛扫。 -
29.《寄吴知府》 宋·释宝昙
梦中时一到湖山,酷爱山云似我贤。
尽有新诗题叶满,岂无流水逐人还。
经年晏坐追摩诘,尽日提携欠小蛮。
白首著书成过计,何时椽笔为锄删。 -
30.《有怀寄正仲》 宋·舒岳祥
往事沄沄逝,新愁衮衮生。
风来看木末,月上候潮声。
偶鸟分枝泊,邻蛩护穴鸣。
洗忧思学易,闻尔著书成。 -
31.《报任少卿书/报任安书》 两汉·司马迁
太史公牛马走司马迁,再拜言。
少卿足下:曩者辱赐书,教以慎于接物,推贤进士为务,意气勤勤恳恳。
若望仆不相师,而用流俗人之言,仆非敢如此也。
仆虽罢驽,亦尝侧闻长者之遗风矣。 -
32.《管晏列传》 两汉·司马迁
管仲夷吾者,颍上人也。
少时常与鲍叔牙游,鲍叔知其贤。
管仲贫困,常欺鲍叔,鲍叔终善遇之,不以为言。
已而鲍叔事齐公子小白,管仲事公子纠。 -
33.《哭连州凌员外司马》 唐·柳宗元
废逐人所弃,遂为鬼神欺。
才难不其然,卒与大患期。
凌人古受氏,吴世夸雄姿。
寂寞富春水,英气方在斯。 -
34.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
35.《稽山书院尊经阁记》 明·王守仁
经,常道也,其在于天谓之命,其赋于人谓之性,其主于身谓之心。
心也,性也,命也,一也。
通人物,达四海,塞天地,亘古今,无有乎弗具,无有乎弗同,无有乎或变者也,是常道也。
其应乎感也,则为恻隐,为羞恶,为辞让,为是非;其见于事也,则为父子之亲,为君臣之义,为夫妇之别,为长幼之序,为朋友之信。 -
36.《吴中苦雨因书一百韵寄鲁望》 唐·皮日休
全吴临巨溟,百里到沪渎。
海物竞骈罗,水怪争渗漉。
狂蜃吐其气,千寻勃然蹙。
一刷半天墨,架为欹危屋。 -
37.《吴中苦雨因书一百韵寄鲁望》 唐·皮日休
全吴临巨溟,百里到沪渎。
海物竞骈罗,水怪争渗漉。
狂蜃吐其气,千寻勃然蹙。
一刷半天墨,架为欹危屋。 -
38.《书摩崖碑后》 宋·黄庭坚
春风吹船著吾溪,扶藜上读《中兴碑》。
平生半世看墨本,摩挲石刻鬓成丝。
明皇不作苞桑计,颠倒四海由禄儿。
九庙不守乘舆西,万官已作鸟择栖。 -
39.《半生行》 明·郑琰
刺促复刺促,哀歌不成曲。
试听征人歌一声,切切乌乌泪相续。
吾祖卜地三山麓,世业繁华称鼎族。
七叶盛文儒,八代承章服。 -
40.《乐毅报燕王书》 先秦·佚名
昌国君乐毅,为燕昭王合五国之兵而攻齐,下七十馀城,尽郡县之以属燕。
三城未下,而燕昭王死。
惠王即位,用齐人反间,疑乐毅,而使骑劫代之将。
乐毅奔赵,赵封以为望诸君。