-
1.《菩萨蛮·风柔日薄春犹早》 宋·李清照
风柔日薄春犹早,夹衫乍著心情好。
睡起觉微寒,梅花鬓上残。
故乡何处是,忘了除非醉。
沉水卧时烧,香消酒未消。 -
2.《酬孝甫见赠十首(各酬本意,次用旧韵)》 唐·元稹
宋玉秋来续楚词,阴铿官漫足闲诗。
亲情书札相安慰,多道萧何作判司。
杜甫天材颇绝伦,每寻诗卷似情亲。
怜渠直道当时语,不著心源傍古人。 -
3.《水精数珠歌》 唐·皎然
西方真人为行密,臂上记珠皎如日。
佛名无著心亦空,珠去珠来体常一。
谁道佛身千万身,重重只向心中出。 -
4.《折丹桂 继重阳韵》 元·马钰
养家想著心先凛。
何必重重审。
残躯已过下坡年,不灰心,更候甚。
家缘*下安然寝。
饥渴求餐饮。
天机秘诀暗传来,外琢磨,直要恁。 -
5.《富贵曲》 唐·李咸用
画藻雕山金碧彩,鸳鸯叠翠眠晴霭。
编珠影里醉春庭,团红片下攒歌黛。
革咽丝烦欢不改,缴绛垂缇忽如晦。 -
6.《临江仙(送叠罗菊与赵使君)》 宋·陈师道
官样初黄过闺九。
鲜妍时更宜寒。
挽回人意不成阑。
香罗堆叶密,芳意著心单。
过与后房歌舞手,轻盈喜色生颜。
堕钗拥髻与垂鬟。
欲知谁称面,遍插一枝看。 -
7.《浪淘沙》 宋·吕渭老
倚枕数更筹。
清夜悠悠。
竹风荷露小窗秋。
往事迷人浑不省,总是离愁。
无赖是横眸。
济楚风流。
一时搂揽著心头。
调数梦魂将我去,明月重楼。 -
8.《无愁可解》 宋·陈慥
天下传咏,以谓几于达者。
龙丘子犹笑之。
此虽免乎愁,犹有所解也。
若夫游于自然而托于不得已,人乐亦乐,人愁亦愁,彼且恶乎解哉。 -
9.《无愁可解》 宋·陈慥
天下传咏,以谓几于达者。
龙丘子犹笑之。
此虽免乎愁,犹有所解也。
若夫游于自然而托于不得已,人乐亦乐,人愁亦愁,彼且恶乎解哉。 -
10.《临江仙·官样初黄过闰九》 宋·陈师道
官样初黄过闰九。
鲜妍时更宜寒。
挽回人意不成阑。
香罗堆叶密,芳意著心单。
过与後房歌舞手,轻盈喜色生颜。
堕钗拥髻与垂鬟。
欲知谁称面,遍插一枝看。 -
11.《无愁可解·光景百年》 宋·陈慥
光景百年,看便一世。
生来不识愁味。
问愁何处来,更开解个甚底。
万事从来风过耳。 -
12.《句》 宋·余洪道
著心计较般般错,退步思量事事宽。
-
13.《麦秋劭农随侍郡侯杖屦获遂澹岩一游浪吟古句》 宋·赵与泳
玲珑岩窍高倚空,雾霭山巅气郁葱。
征途倍喜憩美荫,石室况乃来清风。
屈曲两门最虚敞,不斤不斧谁施工。
眼高城郭喧嚣外,诗在烟云缥缈中。 -
14.《涯翁与二汪饮襄陵酒闻清来留一尊见待已而尽》 明·顾清
江湖无地著心宽,梦里尊前一笑欢。
来晚尚余三日恨,春风只得半醒看。 -
15.《朝二首》 宋·梅尧臣
木锁初开水上城,竹篱深闭日光生。
青苔井畔雀儿斗,乌臼树头鸦舅鸣。
世事但知开口笑,俗情休要著心行。
是非不道任挑挞,唯忆当时阮步兵。 -
16.《读太平告身》 宋·蔡襄
绫纹金彩射星霞,润墨新腾玉署麻。
不用著心惊宠辰,去来元是坦空华。 -
17.《好事吟》 宋·邵雍
好事固难将力取,贤人须是著心求。
浮生日月无多子,时过千休复万休。 -
18.《立春示儿二首》 宋·王之道
朝来何所喜,人唱玉楼春。
酒著心还壮,诗成思转新。
士衡宁久困,曲逆岂长贫。
千载风云会,欣逢圣主真。 -
19.《頔上人持莹萝月五诗见示因走笔和韵聊禦睡魔》 宋·郑清之
病著心华须佛治,老僧眼缬要经遮。
勿逢萝月五禅偈,绝胜卢仝七碗茶。 -
20.《送游吏部赴召》 宋·魏了翁
天马周流不停策,青龙挂空山无色。
区中物物见根柢,岁年滔滔逐流水。
籲于求归归未获,客里随人送行客。
鏦金伐鼓行清秋,江头组练云如稠。