-
61.《玉照堂观梅二十首》 宋·张镃
映竹依松望最宜,如无似有乍开时。
思量切比幽人语,不著工夫格自奇。 -
62.《次夜月色复佳游霞川锦池二首》 宋·张镃
画桥烟重柳垂垂,露湿衣裳透始知。
丹佳花香墙畔起,水葓枝影席间移。
思量究竟都如梦,恋著休閒煞不痴,夜半江潮声正熟,归来才是欲眠诗。 -
63.《丰干寒拾赞》 宋·释心月
执爨灰满头,扫地尘扑面。
岩下细思量,一场不著便。 -
64.《金刚随机无尽颂·标经题目》 宋·释印肃
般若真微妙,无相为宗要。
无住元为体,十方皆昭耀。
研穷理趣长,堆卷积山冈。
言言不及,一口吸西江。 -
65.《偈颂一百六十首》 宋·释宗杲
诸法本来绝待,触目且无拘碍。
只因断臂觅心。
便有人求忏罪。
无文印子既成,付法传衣厮赖。 -
66.《偈颂一百六十首》 宋·释宗杲
昨日梦说禅,如今禅说梦。
梦时如今说底,说时说昨日梦底。
昨日合眼梦,如今开眼梦。
诸人总在梦中听,云门复说梦中梦。 -
67.《言法华赞》 宋·释宗杲
旋陀罗尼三昧,语默元无罣碍。
揽衣著屐走街,刚被时人笑怪。
问伊住止何处,向道我侬弗会。
进前拟议思量,咄哉漆桶不快。 -
68.《偈颂一百二十三首》 宋·释祖钦
是法非思量分别之所到,是义非见闻觉知之所造。
三冬和气暖烘烘,半夜日头红杲杲。
搭著便回,点即不到,已是无端入荒草。 -
69.《隆中对》 魏晋·陈寿
亮躬耕陇亩,好为《梁父吟》。
身长八尺,每自比于管仲、乐毅,时人莫之许也。
惟博陵崔州平、颍川徐庶元直与亮友善,谓为信然。
时先主屯新野。 -
70.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。 -
71.《九章之九 悲回风》 先秦·屈原
悲回风之摇蕙兮,心冤结而内伤;
物有微而陨性兮,声有隐而先倡。
夫何彭咸之造思兮,暨志介而不忘;
万变其情岂可盖兮,孰虚伪之可长? -
72.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
73.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
74.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
75.《孔雀东南飞》 两汉·汉无名氏
序曰:汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母
所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦 -
76.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
77.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
78.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。 -
79.《调张籍》 唐·韩愈
李杜文章在,光焰万丈长。
不知群儿愚,那用故谤伤。
蚍蜉撼大树,可笑不自量!
伊我生其后,举颈遥相望。 -
80.《七谏》 两汉·东方朔
初放
平生于国兮,长于原野。
言语讷譅兮,又无彊辅。
浅智褊能兮,闻见又寡。