-
41.《十村绝句》 宋·舒岳祥
春风淰淰欺驼褐,客思翛翛著柳黄。
不是兰舟共漂泊,清明保事不还乡。 -
42.《横吹曲辞·折杨柳》 唐·李端
东城攀柳叶,柳叶低著草。
少壮莫轻年,轻年有人老。
柳发遍川岗,登高堪断肠。
雨烟轻漠漠,何树近君乡。 -
43.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·齐己
凤楼高映绿阴阴,凝碧多含雨露深。
莫谓一枝柔软力,几曾牵破别离心。
馆娃宫畔响廊前,依托吴王养翠烟。
剑去国亡台榭毁,却随红树噪秋蝉。 -
44.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·薛能
华清高树出离宫,南陌柔条带暖风。
谁风轻阴是良夜,瀑泉声畔月明中。
洛桥晴影覆江船,羌笛秋声湿塞烟。
闲想习池公宴罢,水蒲风絮夕阳天。 -
45.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·孙光宪
闾门风暖落花干,飞遍江南雪不寒。
独有晚来临水驿,闲人多凭赤阑干。
有池有榭即濛濛,浸润翻成长养功。
恰似有人长点检,著行排立向春风。 -
46.《折柳篇》 唐·许景先
春色东来度渭桥,青门垂柳百千条。
长杨西连建章路,汉家林苑纷无数。
萦花始遍合欢枝,游丝半罥相思树。 -
47.《陆著作挽歌》 唐·储光羲
世业江湖侧,郊原休沐处。
独言五日归,未道千秋去。
乡亭春水绿,昌阁寒光暮。
昔为昼锦游,今成逝川路。 -
48.《送冯著受李广州署为录事》 唐·韦应物
郁郁杨柳枝,萧萧征马悲。
送君灞陵岸,纠郡南海湄。
名在翰墨场,群公正追随。
如何从此去,千里万里期。 -
49.《送杨著作归东海》 唐·钱起
杨柳出关色,东行千里期。
酒酣暂轻别,路远始相思。
欲识离心尽,斜阳到海时。 -
50.《官渡柳歌送李员外承恩往扬州觐省》 唐·独孤及
君不见官渡河两岸,三月杨柳枝。
千条万条色,一一胜绿丝。
花作铅粉絮,叶成翠羽帐。 -
51.《题杨著别业》 唐·耿湋
柳巷向陂斜,回阳噪乱鸦。
农桑子云业,书籍蔡邕家。
暮叶初翻砌,寒池转露沙。
如何守儒行,寂寞过年华。 -
52.《奉和虢州刘给事使君三堂新题二十一咏·柳溪》 唐·韩愈
柳树谁人种,行行夹岸高。
莫将条系缆,著处有蝉号。 -
53.《门前柳》 唐·崔珏
门前蜀柳□知春,风淡暖烟愁杀人。
将谓只栽郡楼下,不知迤逦连南津。
南津柳色连南市,南市戎州三百里。 -
54.《柳十首》 唐·李山甫
灞岸江头腊雪消,东风偷软入纤条。
春来不忍登楼望,万架金丝著地娇。
受尽风霜得到春,一条条是逐年新。
寻常送别无馀事,争忍攀将过与人。 -
55.《杨柳枝词四首》 唐·孙光宪
阊门风暖落花干,飞遍江城雪不寒。
独有晚来临水驿,闲人多凭赤栏干。
有池有榭即濛濛,浸润翻成长养功。
恰似有人长点检,著行排立向春风。 -
56.《折杨柳词四首》 唐·齐己
凤楼高映绿阴阴,凝重多含雨露深。
莫谓一枝柔软力,几曾牵破别离心。
馆娃宫畔响廊前,依托吴王养翠烟。
剑去国亡台殿毁,却随红树噪秋蝉。 -
57.《柳枝》 唐·张泌
腻粉琼妆透碧纱,雪休夸。
金凤搔头坠鬓斜,发交加¤
倚著云屏新睡觉,思梦笑。
红腮隐出枕函花,有些些。 -
58.《望江南·江南柳》 宋·欧阳修
江南柳,叶小未成阴。
人为丝轻那忍折,莺嫌枝嫩不胜吟。
留著待春深。
十四五,闲抱琵琶寻。
阶上簸钱阶下走,恁时相见早留心。
何况到如今。
(莺嫌 一作:莺怜;留著 一作:留取)
-
59.《山亭柳》 宋·杜安世
晓来风雨,万花飘落。
叹韶光虚过。
却芳草萋萋,映楼台、淡烟漠漠。
纷纷絮飞院宇,燕子过朱阁。 -
60.《念奴娇(咏柳)》 宋·秦观
纤腰袅袅,东风里、逞尽娉婷态度。
应是青皇偏著意,尽把韶华付与。
月榭花台,珠帘画槛,几处堆金缕。
不胜风韵,陌头又过朝雨。