-
21.《幽谷晚饮》 宋·欧阳修
一径入蒙密,已闻流水声。
行穿翠筱尽,忽见青山横。
山势抱幽谷,谷泉含石泓。
旁生嘉树林,上有好鸟鸣。 -
22.《筼筜谷》 宋·文同
池通一谷波溶溶,竹合两岸烟蒙蒙。
寻幽直去景渐野,宛尔不似在尘中。 -
23.《天津弊居蒙诸公共为成买作诗以谢》 宋·邵雍
重谢诸公为买园,买园城里占林泉。
七千来步平流水,二十馀家争出钱。
嘉佑卜居终是僦,熙宁受券遂能专。
凤凰楼下新闲客,道德坊中旧散仙。 -
24.《奉和滁州九咏九首·幽谷晚饮》 宋·曾巩
先生卓难攀,材真帝王佐。
皎皎众所病,蜿蜿龙方卧。
卷彼天下惠,赴此一郡课。
幕府既可暇,山水乃屡过。 -
25.《和韩司谏叔夏乐谷五吟·布被》 宋·胡寅
昔年司马公,清德如伯夷。
箪瓢不改乐,又似吾先师。
平生一布被,天地乃吾知。
岂比平津侯,挟诈坐受嗤。 -
26.《用山谷上东坡韵与冯黎州》 宋·李流谦
赐履圣贤地,专征翰墨场。
藜然本非照,昏幽自蒙光。
醍醐有真液,檐蔔无别香。
座当百尺楼,余子但庑廊。 -
27.《再蒙签判丈惠示惜花三绝句因次韵》 宋·赵蕃
兰馨岂亦竞春狂,不为无人废不芳。
长使幽居在空谷,也胜半额趁时妆。 -
28.《客有诵袁蒙斋得雨酬倡之什辄赓元韵志喜也呈》 宋·郑清之
豢龙作醢龙吞声,天公愦愦迷雨晴。
玉脂泣烹足媚妩,苦酒五色生光明。
龙虽伸物畏馋吻,携朋去作天田耕。
稚禾婉婉鱼薧立,高原庚庚龟兆横。 -
29.《挽储华谷四首》 宋·卫宗武
处晦心常乐,安贫节愈坚。
遗书订无极,妙蕴发先天。
扬子惟存宅,龟蒙宜有田。
阨穷身至泯,遗子独青编。 -
30.《送孙龙谷》 宋·姚勉
煌煌南方老人星,天边飞来地上行。
秀眉方瞳琐骨耸,升降步履如风轻。
生平见说勇为义,十指团栾一和气。
只今福寿天所报,眼底曾孙家四世。 -
31.《谷雨后一日子大再有诗次其韵》 宋·王炎
花气浓于百和香,郊行缓臂聊翱翔。
壶中春色自不老,小白浅红蒙短墙。
平畴翠浪麦秋近,老农之意方扬扬。
吾侪饱饭幸无事,日繙芸简寻遗芳。
閒中更觉春昼长,酒酣耳热如清狂。
自怜藿食徒过计,袖手看人能蹶张。 -
32.《何君智父之堂名以云岫袁蒙斋记之智父以示余》 宋·杜范
谷里深藏岂自珍,须臾触石上天津。
悠然一片心何在,说道无心却误人。 -
33.《寄题云屋赵资敬启蒙亭风雩亭二首》 宋·方回
坤三变艮山,天一生坎泉。
注谷未浩浩,滴石初涓涓。
君子观厥象,有若重稚然。
更历几险阻,然后为巨川。 -
34.《借虚谷太博狂吟十诗韵书怀并呈太博》 宋·杨公远
一生不把两眉愁,厌听瓢声笑许由。
原荷锄来翻畎亩,懒携刺去谒公侯。
酒倾明月清风夜,诗琢空山落木秋。
坎止流行俱莫问,自然霜雪未蒙头。 -
35.《在巂州遥叙封禅》 唐·李义府
天齐标巨镇,日观启崇期。
岧峣临渤澥,隐嶙控河沂。
眺迥分吴乘,凌高属汉祠。
建岳诚为长,升功谅在兹。 -
36.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
37.《杂诗四首》 唐·张说
抱薰心常焦,举旆心常摇。
天长地自久,欢乐能几朝。
君看西陵树,歌舞为谁娇。
山闲苦积雨,木落悲时遽。 -
38.《嵩山十志十首·幂翠庭》 唐·卢鸿一
幂翠庭者,盖崖巘积阴,林萝沓翠,其上绵幂,其下深湛。
可以王神,可以冥道矣。
及喧者游之,则酣谑永日,汩清薄厚。 -
39.《题萧郎中开元寺新构幽寂亭》 唐·刘长卿
康乐爱山水,赏心千载同。
结茅依翠微,伐木开蒙笼。
孤峰倚青霄,一径去不穷。
候客石苔上,礼僧云树中。 -
40.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。