-
101.《七谏》 两汉·东方朔
初放
平生于国兮,长于原野。
言语讷譅兮,又无彊辅。
浅智褊能兮,闻见又寡。 -
102.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。 -
103.《九思》 两汉·王逸
逢尤
悲兮愁,哀兮忧!
天生我兮当闇时,被诼谮兮虚获尤。
心烦憒兮意无聊,严载驾兮出戏游。 -
104.《魏公子列传》 两汉·司马迁
魏公子无忌者,魏昭王少子而魏安釐王异母弟也。
昭王薨,安釐王即位,封公子为信陵君。
是时范睢亡魏相秦,以怨魏齐故,秦兵围大梁,破魏华阳下军,走芒卯。
魏王及公子患之。 -
105.《上林赋》 两汉·司马相如
亡是公听然而笑曰:“楚则失矣,而齐亦未为得也。
夫使诸侯纳贡者,非为财币,所以述职也。
封疆画界者,非为守御,所以禁淫也。
今齐列为东藩,而外私肃慎,捐国逾限,越海而田,其于义固未可也。 -
106.《大鹏赋·并序》 唐·李白
余昔于江陵,见天台司马子微,谓余有仙风道骨,可与神游八极之表。
因著大鹏遇希有鸟赋以自广。
此赋已传于世,往往人间见之。
悔其少作,未穷宏达之旨,中年弃之。 -
107.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
108.《钟子炼丹》 明·朱元璋
翠微高处渺青烟,知子机藏辟谷坚。
丹鼎铅砂勤火候,溪云岩谷傲松年。
潭龙掣雹深渊底,崖虎风生迥洞边。
径已苔蒙人未履,昂霄足蹑斗牛天。 -
109.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
110.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
111.《梅花 其一》 元·王冕
朔风吹撼处士庐,冻云隔月天模糊。
无名草木混色界,广平心事今何如?梅花荒凉似无主,好春不到江南土。
罗浮山下蘼芜烟,玛瑙坡前荆棘雨。
相逢可惜年少多,竞赏桃李夸豪奢。 -
112.《奉和临渭源应诏诗》 南北朝·薛道衡
玄功复禹迹。
至德去汤罗。
玉关亭障远。
金方水石多。 -
113.《秋夜与子充论文退而赋诗一首因简子充并寄胡》 明·宋濂
太虚之气随物形,天声地声由此生。
小或簸荡吼河海,大将触搏流风霆。
天轮胶戾神鬼战,地轴挺拔蛟龙争。
圈臼洼污各异奏,彯沙礜石咸齐鸣。 -
114.《水龙吟 余始年二十馀,岁在丁未,与故人东》 金朝·蔡松年
余言,怀卫间风气清淑,物产奇丽,相约他年为终焉之计。
尔后事与愿违,遑遑未暇。
故其晚年诗曰,梦想淇园上,春林布谷声。
又曰,故交半在青云上,乞取淇园作醉乡,盖志此也。 -
115.《题耕织图二十四首奉懿旨撰》 元·赵孟頫
仲夏苦雨干,二麦先后熟。
南风吹陇亩,惠气散清淑。
是为农夫庆,所望实其腹。
酤酒醉比邻,语笑声满屋。 -
116.《嵩山十志十首·幂翠庭》 唐·卢鸿一
青崖阴兮月涧曲,重幽叠邃兮隐沦躅。
草树绵幂兮翠蒙茏,当其无兮庭在中。
当无有用兮幂翠庭,神可谷兮道可冥。
有幽人兮张素琴,皇徽兮绿水阴,德之愔兮澹多心。 -
117.《和伯恭殿丞游西蓉山寺》 宋·余靖
休澣约过从,宁论隘与恭。
溪光染醽渌,山色秀芙蓉。
乍霁千丝雨,齐张万盖松。
岫孤如欲遁,迳曲似相逢。 -
118.《过金陵谒吴大帝庙》 宋·袁陟
人苦曹瞒虐,天悲驻禄终。
山河分鼎峙,气象发江东。
一旦墟京洛,弥年豢幼冲。
炎精竟灰烬,紫盖出艨艟。 -
119.《次韵旷翁四时村居乐》 宋·艾性夫
欲晴欲雨天溟蒙,林塘淡荡摇春风。
游丝落絮斗飞舞,野花芳草争青红。
南园北园桑柘绿,村前村后啼布谷。
蚕姑把叶祝丝多,田翁拜社祈年熟。 -
120.《题画》 明·王慎中
绣壁崚嶒森怪立,虬松夭矫相攫执。
修髯怒甲争奋跃,洒淅疑乘风雨入。
茑萝蒙密昼长阴,云气淋漓晴亦湿。
复涧兼藏嵌窦深,空林恍听涛声急。
在谷幽人不可招,白日此中容易匿。