-
81.《题朱庆馀闲居四首》 唐·牟融
潇洒藏修处,琴书与画图。
白丁门外远,俗子眼前无。
楚楚临轩竹,青青映水蒲。
道人能爱静,诸事近清枯。 -
82.《吴姬十首》 唐·薛能
夜锁重门昼亦监,眼波娇利瘦岩岩。
偏怜不怕傍人笑,自把春罗等舞衫。
龙麝薰多骨亦香,因经寒食好风光。
何人画得天生态,枕破施朱隔宿妆。 -
83.《柳枝辞九首》 唐·成彦雄
轻笼小径近谁家,玉马追风翠影斜。
爱把长条恼公子,惹他头上海棠花。
鹅黄剪出小花钿,缀上芳枝色转鲜。
饮散无人收拾得,月明阶下伴秋千。 -
84.《绿头鸭(大名岳宫作)》 宋·王安中
魏都雄,凤皇飞观云间。
佩麟符、荀池元老,暂辞西省仙班。
憩甘棠、地澄远籁,咏华黍、河卷惊澜。
碧革萋迷,丹毫冷落,圜扉铃索镇长闲。 -
85.《满江红(冬至)》 宋·陈三聘
薄日轻云,天气好、相将祈谷。
民情喜、颂声洋溢,清风斯穆。
饮酒不多元有量,吟诗无数添新轴。
对古人、一笑我真愚。 -
86.《沁园春(用周潜夫韵)》 宋·洪咨夔
秋气悲哉,薄寒中人,皇皇何之。
更黄花吹雨,苍苔滑屐,栏空斗鸭,床老支龟。
静里跫音,明边眉睫,蹴踏星河天脱革几。
清谈久,顿两忘妍丑,嫫姆西施。 -
87.《贺新郎(六用韵·叙谪仙为宫教兄寿)》 宋·刘克庄
鹏赋年犹少(初为大鹏遇希有鸟赋,后悔少作改为大鹏赋)
。
晚飘蓬、夜郎秋浦,渔歌猿啸(“猿啸风中断,渔歌月下闻”见太白诗)
。
骏马名姬俱散去,参透南华微妙。
敛万丈、光芒迥照。 -
88.《奉陪安守登膴原观》 宋·沈与求
江南多佳山,骈首闯城郭。
缅怀在坦夷,要使一见廓。
邦侯王事馀,幽致到丘壑。
散策占城阴,含睇及民瘼。 -
89.《沁园春 舟中九日次韵》 元·吴存
万里南还,临江一笑,吾道沧洲。
算生来骨相,不堪蝉冕,带来分定,只合羊裘。
薄酒胜茶,晚餐当肉,六印何如二顷谋。
人间事,看蜃楼城郭,蚁穴公侯。 -
90.《沔阳秩满北上汉水舟中感旧书怀却寄污郡诸寮》 明·李濂
我本山海姿,躬耕嵩少阳。
八岁学籀篆,十岁《急就章》。
孺小不知难,欲升钟索堂。
波磔竟无成,临池心内伤。 -
91.《游石仙分韵得观字》 宋·吴汝弌
闲拢两袖秋,步入冲寂观。
古树老云中,仙成毁岩半。
是时零雨高,叶脱凄风乱。
怪禽走何忙。 -
92.《感事》 宋·游酢
世事浮云薄,劳生一梦长。
散材依栎社,幽意慕濠梁。
风急鹰鸇迅,霜浅草木黄。
投閒如有约,早晚问耕桑。 -
93.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
94.《读宋太史潜溪集》 明·夏煜
混沌初刓太素斫,挺生神人断鳌膊。
剖戟割坤奠海岳,厥俗鸿荒人未觉。
帝命图书出河洛,奇耦生画参伍错。
焕乎斯文此其璞,二三启运乘飞跃。 -
95.《留别刘玄子》 明·张九一
即看宾客散应刘,何意功名到故侯。
薄宦未能成病免,离筵早已入边愁。
旌旗黯黯黄河暮,雨雪霏霏白草秋。
纵使登楼堪望远,浮云无处觅中州。 -
96.《渔阳老妇歌》 明·周忱
渔阳老妇白发多,去年归自斡难河。
自言本是田家女,少小姿容众推许。
父母求婚来大都,朱门许嫁不须臾。
良人系出蒙古部,阿翁仕元作枢副。 -
97.《壬寅二月,有诏令郡吏分往属县灭决囚禁·自》 宋·苏轼
远人罹水旱,王命释俘囚。
分县传明诏,寻山得胜游。
萧条初出郭,旷荡实消忧。
薄暮来孤镇,登临忆武侯。 -
98.《壬寅二月有诏令郡吏分往属县减决囚禁十三日》 宋·苏轼
太平宫而宿于南溪溪堂遂并南山而西至楼观大秦寺延生观仙游潭十九日aa1归作诗五百言以记凡所经历者寄子由远人罹水旱,王命释俘囚。
分县传明诏,循山得胜游。
萧条初出郭,旷荡实消忧。
薄暮来孤镇,登临忆武侯。 -
99.《上元侍饮楼上三首呈同列(一作正月十四日夜》 宋·苏轼
澹月疏星绕建章,仙风吹下御炉香。
侍臣鹄立通明观,一朵红云捧玉皇。
薄雪初消野未耕,卖薪买酒看升平。
吾君勤俭倡优拙,自是丰年有笑声。 -
100.《游博罗香积寺(并引)》 宋·苏轼
寺去县七里,三山犬牙,夹道皆美田,麦禾甚茂。
寺下溪水可作碓磨,若筑塘百步闸而落之,可转两轮举四杵也。
以属县令林抃,使督成之。
二年流落蛙鱼乡,朝来喜见麦吐芒。