-
121.《除夜泊彭蠡湖遇大风雪》 宋·苏辙
莫发邬阳市,晓榜彭蠡口。
微风吹人衣,雾绕庐山首。
舟人释篙笑,此是风伯候。
杙舟未及深,飞沙忽狂走。 -
122.《除夜泊彭蠡湖遇大风雨》 宋·苏辙
莫发邬阳市,晓搒彭蠡口。
微风吹人衣,雾绕庐山首。
舟人释篙笑,此是风伯候。
杙舟未及深,飞沙忽狂走。 -
123.《代书寄赵宏》 宋·曾巩
忆承昨岁致书召,遂入江城同一笑。
羸奴小马君所借,出犯朝寒鞅频掉。
从来万事固已拙,况乃病敦颜不少。
去随众后已自枉,更苦世情非可料。 -
124.《论俗十二首》 宋·刘子翚
兹乡山水佳,昔乃为盗窟。
吾卢已煨烬,荒草墙兀兀。
墙东大梨树,惟此为旧物。
火烧枝叶尽,老本更奇崛。 -
125.《次韵刘春卿书怀》 宋·王之道
老去宜安分,年来强竞辰。
功名虽自许,心腹欲谁陈。
赖有金谿彦,相从锦水滨。
词华三凤蔚,诗律八音纯。 -
126.《苦寒》 宋·王之道
风屑琼寒透薄帷,拥裘端与火相宜。
暖回炽焰身成直,拨到残灰手欲龟。
赠炭尚谁怜正曜,授薪还自愧支离。
不甘力请从缁侣,苦调寒窗强作诗。 -
127.《送邓炼师祁雨歌》 元·杨维桢
东海水,枯沃焦,神工无处寻天瓢。
松陵太平守,闵民苦疾呼。
邓师诛寇妖,诛跛妖,役丁甲,蚩尤鼓风旗倒搜,插龙龙走白龙潭,迅霆夜擘干将匣。
於乎县令不积薪,将军不拜井。 -
128.《题富好礼所畜村乐图》 明·刘基
我昔住在南山头,连山下带清溪幽。
山巅出泉宜种稻,绕屋尽是良田畴。
家家种田耻商贩,有足懒踏县与州。
西风八月淋潦尽,稻穗崿比无蝗蟊。 -
129.《枯树图歌》 明·刘基
道傍古树身半枯,白蚁穴根虫穴肤。
风摧雨撼霜雪冻,断石臲卼无人扶。
忆昔勾芒肇初政,百卉腾达随呵虚。
新柯荏苒旧柯壮,雾露膏沐光如濡。 -
130.《有泉在山(一首)》 明·刘基
有泉在山,爰注为壑。
膏火自煎,一室之烛。
蔚彼茂林,有檀有松,有梓有桐。
可以为车,可以为宫。 -
131.《春风行》 明·杨基
春风吹花快如剪,柳条婆娑颜色浅。
四更急雨作轻寒,零落余香上苔藓。
街泥污人不出户,强以一樽聊自遣。
西家酒熟复苦贵,收拾春衣倩人典。 -
132.《次韵杨宰》 宋·陈造
有薪尚湿恶,有谷未舂簸。
病客正牢落,忽雪忽蜚堕。
枵腹亟问炊,曲身可欠火。
檐隙纳璀璨,座隅纷碎琐。 -
133.《竹米行》 宋·陈造
竹君亢宗擅楚墟,一一修耸山泽臞。
风流秀整与世殊,楚俗食息皆尔须。
薪之篱之且蘧篨,笲筥箱篚{上竹下觚}篮笯。
沟瓦厥祖羹其雏,随索斯获掇诸涂。 -
134.《登冥山》 宋·陈师道
东山如覆盆,石塔仍数层。
昔人行乐处,时过名不称。
秋风变草木,樵径余薪蒸。
四顾一水间,不复知淄渑。 -
135.《两寅四月乙丑夜漏未尽五鼓三嵎程平起问安堂》 宋·李新
梦过漆园胡蝶入,月落松窗烟雾湿。
晓凉却恐老儿寒,惊起薪床穿破褶。
土壁萧条室如水,贷粟何人借甘旨。
金莲驾象得得来,华灯一滴祥光开。
彩晕收还香火寂,门外尘空镜天碧。
桂树残花苍影沉,玉娥扫彻云中魄。 -
136.《寓灵峰寺感怀》 宋·郑刚中
遥风入林篠,淅沥生夜愁。
明月过窗牖,照此虚室幽。
念从出怀绷,志在承箕裘。
唯知业书卷,何尝识戈矛。 -
137.《大隋山》 宋·王灼
天彭对峙闢两门,群山左右争骏奔。
金城中间作几案,大隋踞坐何其尊。
境胜地灵谁敢宅,古佛来自东家村。
结茅三间初未暇,一庵聊寄枯木根。 -
138.《隋堤草》 宋·曹勋
绵绵隋堤草,草色翠如茵。
梧桐间桃李,穠艳骄阳春。
杨柳垂金堤,拂舞无纤尘。
行人不敢折,守吏严呵嗔。 -
139.《冬至后五日夜雪复作再用韵》 宋·虞俦
灯火黄昏渐渐收,乌薪已尽典轻裘。
自篘浮螘床头甕,谁脍新鲈江上舟。
卧听玉霙惊淅沥,起看琼树怪联钩。
多应武仲添诗兴,下笔翩翩更不休。 -
140.《二十八日雪二十九日未已赋诗凡五首》 宋·赵蕃
户户薪充纩,家家炉作床。
悬知火明暗,是系体炎凉。
为俗陋至此,斯民真可伤。
诏条先劝课,王政本耕桑。