-
21.《赠翟公巽》 宋·张耒
我昔出守来丹阳,江流五月如探汤。
使君之居在山腹,绕舍树石何青苍。
千年药根蟠井底,灵液浸灌通寒浆。
人言枸杞精变狗,夜吠往往闻空廊。 -
22.《溪上吟》 宋·黄庭坚
短生无长期,聊暇日婆娑。
出门望高丘,拱木漫春萝。
试为省鬼录,不饮死者多。
安能如南山,千岁保不磨。 -
23.《沁园春·有鹤东来》 宋·无名氏
有鹤东来,鸣而向余,借篇寿词。
道临皋亭下,坡仙曾梦,锦宫城里,清献常携。
山斗才名,冰霜节操,苏赵如今重见之。
生申旦,正菊花开後,橙子黄时。 -
24.《余自东山往金峨住山戒师迎於中涂到上方泉石》 宋·郑清之
一奁鸣瀑写天绅,怪石鲸奔欲化鳞。
灵隐飞来真相后,老坡重证戒师身。
居山话计今成趣,造物工夫总待人。
自喜爱閒逢胜绝,杖藜端不负残春。 -
25.《釜下吟》 宋·徐照
阿对泉头舂黑菰,萁然豆煮虫泣锅。
蜀姜作芼吴盐和,琥珀香烂云子乌。
不数肉翁夸安胡,老妻热贮儿怒呼。
饥雷欲转藜肠枯,政须一饱百不图。 -
26.《又上座主李左史八十韵》 宋·程公许
江路三年别,心旌万里摇。
登龙空有梦,蛰蚁困无聊。
侧听除书峻,深期庙论调。
方看仪玉笋,胡遽理荪桡。 -
27.《寿藤杖行》 宋·王柏
君不见奇章嗟削方竹,老杜作诗夸紫玉。
又不见东坡惊喜铁铿然,灵寿曾为汉臣辱。
我有怪藤几千岁,老髯乳节雷斧斸。
古苔苍藓封护秘,风删雨剥枝干秃。 -
28.《钱朱婿》 宋·马廷鸾
哀郢那能拾穗歌,卧陶谁复杖藜过。
白头老我已如此,青眼看君余几何。
风雨夜吟蛩满砌,云山寒影雁横坡。
暮年亲友临分苦,小酌村醪借脸酡。 -
29.《绿头鸭 为牧庵寿》 元·许有壬
论斯文,世谁方驾韩欧。
渺翩翩、旧家人物,一峰玉立高秋。
走蒲轮、銮坡再至,照藜杖、石室重*。
要使吾元,典章文物,辉光什伯夏殷周。 -
30.《和东海题云松岭书堂》 宋·陈宓
百尺长松带碧萝,杜溪深锁蒋洋坡。
一堂来作群山主,四牖分盛好景多。
书卷不须扃户读,诗翁频许杖藜过。
一生心事何难足,更与前湾月半簑。 -
31.《笋》 宋·陈普
书窗媚幽独,万竹真我仪。
冰霜茂摧挫,生意自有时。
斐亹弄月阴,挺拔出风姿。
凤吟逐神郁,春笋效珍奇。 -
32.《己已登玉峰亭二首》 宋·杜范
杖藜无事历危坡,一片清寒镜面磨。
极目尽时知水阔,置身高处见秋多。
此时不著登山屐,到处还成测海螺。
遥想高人闲物外,故应不与世同波。 -
33.《野堂惠老惠筍》 宋·袁说友
骑台落日餐秋菊,寒食江南馔餳粥。
一年节物正撩人,剩把尝新伴幽独。
平生惯饱藜藿淡,口腹累人何日足。
故园又作穿篱态,解箨呈新包一束。