-
41.《山居》 宋·方岳
春溪革湖漱山瓢,归卧藤阴藓迳遥。
云气酿成巫峡雨,松声寒似浙江潮。
书生与世例迂阔,山意向人殊寂寥。
却喜庾郎贫到骨,韭畦时一摘烟苗。 -
42.《义娼吟》 宋·姚勉
燕子楼中一搦春,十年红袖消香尘。
尚书墓上白杨拱,晓灯犹伴孤眠人。
楚楼佳丽清梅似,识得词中秦学士。
玉盂一笑不藤阴,便学断肠河满子。 -
43.《和介之登楼见寄》 宋·孔武仲
俯瞰江城十万家,旧居却叹久荒遐。
秋空云片归飞鹤,古木藤阴屈结蛇。
卧爱滩声长在耳,望穷山色接无涯。
凭君命句天然景,流落人间与众夸。 -
44.《南山寺潇洒阁呈川无竭二首》 宋·方回
独骑瘦马破枯苔,要与高僧共茗杯。
山阁云晴天上□,□帆潮紧日边来。
藤阴树影东西缺,野色秋光左右□。
□□中间无障碍,豁然宇宙一灵台。 -
45.《和意行韵》 宋·丘葵
一枝筇竹度年华,自爱藤阴夹雨涯。
野叟笑予衣落魄,牧童见客手交叉。
染成众缘桑初椹,落尽千红楝始花。
步至桥西水穷处,却随黄犊还吾家。 -
46.《过滕吊秦》 宋·曾丰
浔流容派两江口,中有一城大如斗。
埤堞{剸刂换瓦}抏上藉隍,楼台瓦溃泥漫霤。
入言淮海初到时,江献其清山献奇。
彼私得之既以去,今幸存者皆其遗。 -
47.《杂咏五首·架檐藤》 唐·储光羲
得从轩墀下,殊胜松柏林。
生枝逐架远,吐叶向门深。
何许答君子,檐间朝暝阴。 -
48.《六月三十日水亭送华阴王少府还县(得潭字)》 唐·岑参
亭晚人将别,池凉酒未酣。
关门劳夕梦,仙掌引归骖。
荷叶藏鱼艇,藤花罥客簪。
残云收夏暑,新雨带秋岚。
失路情无适,离怀思不堪。
赖兹庭户里,别有小江潭。 -
49.《杂言奉和圣制至承光院见自生藤感其得地因以成咏应制》 唐·崔元翰
新藤正可玩,得地又蓬时。
罗生密叶交绿蔓,欲布清阴垂紫蕤。
已带朝光暖,犹含轻露滋。
遥依千华殿,稍上万年枝。 -
50.《赋得花藤药合寄颍阴故人》 唐·朱昼
藤生南海滨,引蔓青且长。
剪削为花枝,何人无文章。
非才亦有心,割骨闻馀芳。
繁叶落何处,孤贞在中央。
愿盛黄金膏,寄与青眼郎。
路远莫知意,水深天苍苍。 -
51.《挂树藤》 唐·费冠卿
本为独立难,寄彼高树枝。
蔓衍数条远,溟濛千朵垂。
向日助成阴,当风藉持危。
谁言柔可屈,坐见蟠蛟螭。 -
52.《紫藤》 唐·许浑
绿萝萦数匝,本在草堂间。
秋色寄高树,昼阴笼远山。
移花疏处种,劚药困时攀。
日暮微风起,难寻旧径还。 -
53.《紫藤》 唐·许浑
绿蔓秾阴紫袖低,客来留坐小堂西。
醉中掩瑟无人会,家近江南罨画溪。 -
54.《古藤》 宋·释辉
翠盖阴森高隐鹤,修条屈曲暗藏蛇。
闲来兀坐莓苔石,时见山禽扑落花。 -
55.《古藤杖歌》 宋·陆游
我有古藤杖,夭矫蛟龙形。
生於峭壁绝上,乃是会稽山阴之兰亭。
历吴入楚上巴硖,北游直看秦山青。
夜飞或随暴雨去,旦归常带流漦腥。
与子扶携各老大,勿复狡狯夸神灵。
愔愔从此常倚壁,听我夜诵黄庭经。 -
56.《草木杂咏五首·藤》 宋·宋祁
虺蔓相结蟠,虬梢互回屈。
纷若未契绳,繁如已纶綍。
峭格外圑阴,尤堪庇炎日。 -
57.《为章道祖颇及葛藤·锦薰阖》 宋·葛立方
窈窕轩窗小阖深,种花卜得半晴阴。
眼根忽随锦绣谷,鼻观如游檐卜林。
莫问花枝有开落,须知法性勿来今。
色香尘裹回光照,只这凡心是佛心。 -
58.《一萼红·古城阴》 宋·姜夔
古城阴。
有官梅几许,红萼未宜簪。
池面冰胶,墙腰雪老,云意还又沈沈。
翠藤共、闲穿径竹,渐笑语、惊起卧沙禽。 -
59.《题阴山七骑图》 宋·李石
回岩客子卖墨人,诸孙卖笔笔有神。
墨翁已入蓬莱殿,笔孙有愧中书君。
迩来小孙兼好画,两幅溪藤七匹马。
虎狼避路狐免藏,逆风吹沙霜满野。 -
60.《洪福寺藤架》 宋·孔武仲
生长应毫末,敷腴忽十寻。
繁花春不歇,密叶书长阴。
风过龙蛇动,云开洞府深。
时来学晏坐,朝市不关心。