-
121.《三舍人题名於后省皆赋诗因寄呈刘贡父》 宋·孔武仲
西垣寂寞今已久,三贤文章凤池手。
朝来不复峦山中,后至傥谁居客右。
华堂刻石映今古,秀句连章动星斗。
鸰原棣萼俱相望,龙吟虎啸生辉光。
就中贡父我故乡,况有小阮争翱翔,翩翩亦试中书堂。 -
122.《送徐阎二游洞霄》 宋·顾逢
洞天三十六,大涤影犹希。
楼阁仙人宅,云霞羽士衣。
风号松虎啸,雨卷瀑龙飞。
捣药禽犹在,时闻出翠微。 -
123.《元长生辰》 宋·李处权
力扶吾道与斯文,世职家声蚤出群。
欲致升平宁舍我,从来出处不忘君。
龙吟虎啸弥千日,兔髓乌肝恰一斤。
已格皇天方俾寿,未须骑鹿上青云。 -
124.《偈颂一百零二首》 宋·释慧远
门外春将半,岩花带雨开。
信从天外至,人自日边来。
虎啸风生谷,龙吟雾满腮。
相逢眉盖眼,平地舞三台。 -
125.《寒风》 宋·释文珦
寒风萧萧吹我衣,迎晨光入山采蕨薇。
魍魉窥人猛虎啸,草间多露犹未晞。
历尽穷崖与险谷,终朝采之不盈匊。
忧心殷殷日将暮,手持空筐返茅屋。 -
126.《寻幽宿隐者居》 宋·释文珦
先生巢许流,远志在箕颍。
由来天机深,遂使尘事屏。
云霾山径长,草没柴门静。
相逢冬日暮,共语寒夜永。 -
127.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
三界无法,何处求心。
风生虎啸,雾起龙吟。
泥中有刺,绵里有针。
华鸟隔墙相唤甚,十分春事到家林。 -
128.《颂古一百则》 宋·释正觉
照彻离微造化根,纷纭出没见其门。
游神劫外问何有,著眼身前知妙存。
虎啸萧萧岩吹作,龙吟冉冉洞云昏。
南泉点破时人梦,要识堂堂补处尊。 -
129.《颂古一○一首》 宋·释子淳
海底龙吟云雨润,林中虎啸谷风清。
莫言满路生荆棘,况是家贫少送迎。 -
130.《风》 宋·舒岳祥
太虚无朕兆,因物见形声。
入竹须抢地,驱潮欲打城。
八方随气转,万里扫尘清。
反从虎啸生。 -
131.《缘识》 宋·宋太宗
形影随人得,精修道不迷。
研穷深理路,造化隐端倪。
云引龙吟穴,风生虎啸溪。
少知愚岂解,南北与东西。 -
132.《逍遥咏》 宋·宋太宗
还丹未就且降魔,二八从教细搅和。
离火摧駈凡入圣,坎铅功力甚偻儸。
红尘自化真堪贵,白雪增盈不用多。
九转龙吟成虎啸,人非人是状巍峨。 -
133.《逍遥咏》 宋·宋太宗
形影随人得,精修道不迷。
研穷深理路,造化隐端倪。
云引龙吟穴,风生虎啸溪。
少知愚岂解,南北与东西。 -
134.《逍遥咏》 宋·宋太宗
户牖常开闭,升沈倏忽中。
龙吟深邃理,虎啸语言通。
南北思长远,东西道不穷。
炎光收月魄,桂树发花红。 -
135.《逍遥咏》 宋·宋太宗
铅汞丹方不谩论,同归一体有玄门。
刚柔产取黄牙树,远近先明赤水魂。
化质昭然清日月,纵横无碍杳乾坤。
龙吟虎啸真非是,雾散云飞似雨奔。 -
136.《猛虎行》 魏晋·陆机
渴不饮盗泉水,热不息恶木阴。
恶木岂无枝?志士多苦心。
整驾肃时命,杖策将远寻。
饥食猛虎窟,寒栖野雀林。 -
137.《猛虎行 二》 南北朝·谢惠连
猛虎潜深山。
长啸自生风。
人谓客行乐。
客行苦心伤。 -
138.《游虎丘》 宋·杨颐
尽日凭高步台阁,意气飘然摆羁缚。
灵踪绝迹万千状,群玉排青插寥廓。
点头巨石势欲动,突立试剑峭如削。
剑池在岭不惮浚,造化神工巧镌凿。 -
139.《画虎行》 明·陆粲
山人视我画虎图,邀我为作《画虎行》。
我生城郭不识虎,向来浪说真无凭。
自从谪居傍夷落,时惊夜啸风生壑。
似闻行旅遭搏食,往往白骨撑丛薄。 -
140.《虎洞》 宋·陆游
空山秋高木叶黄,茫茫百草凋秋霜。
逶迤深谷白昼静,群鸦竞噪众鸟翔。
洞中有虎何猛烈,牙如利刀爪如铁。
奋髯掉尾初出穴,昂头四顾吐其舌。