-
41.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
42.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
43.《括意难忘》 宋·林正大
蜀道登天。
望峨眉横绝,石栈相连。
西来当鸟道,逆浪俯回川。
狷与鹤,莫攀缘。 -
44.《括沁园春》 宋·林正大
庐阜诸峰,炉峰绝胜,草堂介焉。
敞明窗净室,素屏虚榻,要仰观山色。
俯听流泉。
中有池台,旁多竹卉,夹涧杉松高刺。 -
45.《九思》 两汉·王逸
逢尤
悲兮愁,哀兮忧!
天生我兮当闇时,被诼谮兮虚获尤。
心烦憒兮意无聊,严载驾兮出戏游。 -
46.《霍光传(节选)》 两汉·班固
霍光,字子孟,票骑将军去病弟也。
父中孺,河东平阳人也,以县吏给事平阳侯家,与侍者卫少儿私通而生去病。
中孺吏毕归家,娶妇生光,因绝不相闻。
久之,少儿女弟子夫得幸于武帝,立为皇后,去病以皇后姊子贵幸。 -
47.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
48.《悼室人诗》 南北朝·江淹
杼悲情虽滞。
送往意所知。
空座几时设。
虚帷无久垂。
暮气亦何劲。
严风照天涯。
梦寐无端际。
{忄敞}恍有分离。
意念每失乖。
徒见四时亏。 -
49.《来燕堂联句》 宋·谢绛
贤侯谢郡归,從游乐吾党。
林泉富馀地,卜筑疏陈莽。
是时春正中,来燕音下上。
若贺大厦成,喜留众宾赏。 -
50.《来燕堂联句》 宋·韩绛
贤侯谢郡归,从游乐吾党。
林泉富余地,卜筑疏陈莽。
是时春正中,来燕音下上。
若贺大夏成,喜留众宾赏。 -
51.《乌龙寺》 宋·吕希纯
秀岭奇峰接钓台,乌龙直冯更崔嵬。
万松合处虚亭敞,千佛光中梵宇开。
林外瀑泉飞朔雪,云间宝藏转春雷。
攀藤更入西庵路,一听支郎语劫灰。 -
52.《仙学堂》 宋·李仲光
天人异所禀,事物皆生知。
强名仙学堂,此语将谁欺。
我欲借隙地,虚檐敞茅茨。
琅琅诵玉章,勉力探希夷。 -
53.《咏后山镇水月奇观阁》 宋·吴势卿
厌逐京华辇路尘,归来杰阁敞虚明。
斜阳两岸暮山紫,明月一天秋水横。
芳草尽头黄犊乐,芦花深处白鸥声。
是中不伏诗模写,一片丹青可得成。 -
54.《送太常奉礼郎刘仲庸以二宫命使南省织金段龙》 元·王逢
泽国李膺舟,风霜季子裘。
家依南越鸟,身适大宛骝。
甲乙帷虚夜,蓬莱殿敞秋。
到京王母喜,休语万方忧。
¤ -
55.《记梦》 宋·葛起耕
绮寮缥缈敞虚明,鹄峙鸾停护碧城。
珠蕊一枝春共瘦,玉环双佩月同明。
曾题洛赋缄新意,却拊湘弦寄远还必须。
十二阑干风细细,觉来依约记棋声。 -
56.《齐山》 宋·陈续
齐山压清溪,苍崖浸老碧。
山半古招提,高堂敞虚寂。 -
57.《披云亭》 宋·陈尧叟
秦关百二山河固,陕服城闉控此中。
别构栋梁成爽垲,俯观竹树立青葱。
虚簷豁敞迎朝日,曲槛萦回带晚风。
登眺自欣襟带地,万方辙迹坦然同。 -
58.《郊祀庆成诗》 宋·陈宗远
宝历登三禩,觚坛类两仪。
居歆修大报,肇祀述前规。
景迓初阳吉,斋严一月期。
采章循节俭,縕豫屏纷离。 -
59.《招桐柏李道士》 宋·葛闳
海岭重重接紫虚,高人还肯敞仙裾。
玉蟾点滴有清露,少费研朱写道书。 -
60.《灵岩》 宋·何子举
灵岩之境最超卓,高隐翠微浸碧落。
迢迢一迳倒青松,壁阙危门敞虚阁。
敞虚阁,见寥廓,万叠青山连海角。