-
81.《浣溪沙》 宋·韩淲
春入疏弦调外声。
雪云初霁带湖清。
屏温香软绮窗深。
山倚虚窗情淡淡,水流清浅韵泠泠。
断魂醒处梦难凭。 -
82.《花心动(郭清华新轩)》 宋·吴文英
入眼青红,小玲珑、飞檐度云微湿。
绣槛展春,金屋宽花,谁管采菱波狭。
翠深知是深多少,不都放、夕阳红入。
待装缀,新漪涨翠,小圜荷叶。 -
83.《过秦楼》 宋·陈允平
倦听蛩砧,初抛纨扇,隔浦乱钟催晚。
湘蒲簟冷,楚竹帘稀,窗下乍闻裁翦。
倦柳梳烟,枯莲蘸水,芙蓉翠深红浅。
对半床灯,虚堂凄寂,近书思遍。 -
84.《三犯渡江云》 宋·周密
喜余至,拥裘曳杖,相从于山巅水涯松云竹雪之间。
酒酣,促膝笑语,尽出笈中画、囊中诗以娱客。
醉归船窗,紞然夜鼓半矣。
归途再雪,万山玉立相映发,冰镜晃耀,照人毛发,洒洒清入肝鬲,凛然不自支,疑行清虚府中,奇绝境也。 -
85.《声声慢》 宋·王沂孙
高寒户牖,虚白尊罍,千山尽入孤光。
玉影如空,天葩暗落清香。
平生此兴不浅,记当年、独据胡床。
怎知道,是岁华换却,处处堪伤。 -
86.《台城路(游北山寺别本作雪窦寺访同野翁日东岩)》 宋·张炎
云多不记山深浅,人行半天岩壑。
旷野飞声,虚空倒影,松挂危峰疑落。
流泉喷薄。
自窈窕寻源,引瓢孤酌。 -
87.《洞仙歌(壬辰六月十二日纳凉)》 宋·葛郯
璚楼十二,无限神仙侣。
紫绂丹麾彩鸾驭。
步虚声杳霭,碧落天高,微云淡,点破瑶阶白露。
暗香来水阁,冰簟纱厨,一枕风轻自无暑。 -
88.《洞仙歌(壬辰六月十二日纳凉)》 宋·葛郯
璚楼十二,无限神仙侣。
紫绂丹麾彩鸾驭。
步虚声杳霭,碧落天高,微云淡,点破瑶阶白露。
暗香来水阁,冰簟纱厨,一枕风轻自无暑。 -
89.《风流子》 宋·杨泽民
行乐平生志,方从事、未出已思归。
欢欢宴会同,类多暌阻,冶游踪迹、还又参差。
年华换,利名虚岁月,交友半云泥。
休忆旧游,免成春瘦,莫怀新恨,恐惹秋悲。 -
90.《玲珑玉(半闲堂赋春雪)》 宋·姚云文
开岁春迟,早赢得、一白潇潇。
风窗淅簌,梦惊金帐春娇。
是处貂裘透暖,任尊前回舞,红倦柔腰。
今朝。 -
91.《齐天乐(余闲书院拟赋蝉)》 宋·陈恕可
碧柯摇曳声何许,阴阴晚凉庭院。
露湿身轻,风生翅薄,昨夜绡衣初翦。
琴丝宛转。
弄几曲新声,几番凄惋。 -
92.《齐天乐(余闲书院拟赋蝉)》 宋·陈恕可
碧柯摇曳声何许,阴阴晚凉庭院。
露湿身轻,风生翅薄,昨夜绡衣初翦。
琴丝宛转。
弄几曲新声,几番凄惋。 -
93.《骤雨打新荷》 金朝·元好问
绿叶阴浓,遍池亭水阁,偏趁凉多。
海榴初绽,朵朵簇红罗。
老燕携雏弄语,有高柳鸣蝉相和。
骤雨过,珍珠乱撒,打遍新荷。 -
94.《齐天乐·秋声馆赋秋声》 清·厉鹗
簟凄灯暗眠还起,清商几处催发?碎竹虚廊,枯莲浅渚,不辨声来何叶?桐飙又接。
尽吹入潘郎,一簪愁发。
已是难听,中宵无用怨离别。
阴虫还更切切。 -
95.《过秦论》 两汉·贾谊
上篇
秦孝公据崤函之固,拥雍州之地,君臣固守以窥周室,有席卷天下,包举宇内,囊括四海之意,并吞八荒之心。
当是时也,商君佐之,内立法度,务耕织,修守战之具;外连衡而斗诸侯。
于是秦人拱手而取西河之外。 -
96.《五帝本纪赞》 两汉·司马迁
太史公曰:学者多称五帝,尚矣。
然《尚书》独载尧以来,而百家言黄帝,其文不雅驯,荐绅先生难言之。
孔子所传《宰予问五帝德》及《帝系姓》,儒者或不传。
余尝西至空桐,北过涿鹿,东渐於海,南浮江淮矣,至长老皆各往往称黄帝、尧、舜之处,风教固殊焉。 -
97.《七谏》 两汉·东方朔
初放
平生于国兮,长于原野。
言语讷譅兮,又无彊辅。
浅智褊能兮,闻见又寡。 -
98.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。 -
99.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
100.《答裴送序意》 宋·梅尧臣
我欲之许子有赠,为我为学勿所偏。
诚知子心苦爱我,欲我文字无不全。
居常见我足吟咏,乃以述作为不然。
始曰子知今则否,固亦未能无谕焉。