-
1.《虚空歌》 宋·张继先
虚空荡荡无边岸,日月东西互宾饯。
东宾西饯几时休,生死场中如掣电。
本来真性同虚空,光明朗耀无昏蒙。
偶因一念落形休,为他生死迷西东。 -
2.《赠相虚中上人》 元·方行
一室安禅久,三生结愿频。
传经来帝子,送食下天神。
水月虚空相,山云自在身。
慈航如可渡,应许姓庞人。 -
3.《楞严六根·非身觉触》 宋·释慧远
舜若多非身觉触,闭门塞户栽荆棘。
邈得虚空恰似渠,似渠也是闲相识。 -
4.《悟空塔》 宋·释赞宁
浮图萧瑟入虚空,一聚全身罔像中。
传马祖心开佛印,识龙潜主示神通。
毫光委坠江楼月,道气馨香海岸风。
此地化缘才始尽,更於何处动魔宫。 -
5.《凿山为坟贻侄有诗公韵》 宋·方岳
著书无复可藏山,朽骨何堪定眠观。
从左右旋天倚盖,哉生死魄月循环。
虚空身亦为吾患,见在心谁乞汝安。
试问春风旧踪迹,不知天上与人间。 -
6.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
发白而老,面黄仍病。
穷地水火风之根,得见闻觉知之柄。
一气专柔,诸尘善应。
魏自而良,橘陈而令。
尽大地药了调和之治方,满虚空身识起来之缘性。 -
7.《身里出门》 宋·释正觉
放旷还来荆棘林,倒骑牛自醉吟吟。
谁嫌烟雨闹蓑笠,只个虚空不挂针。 -
8.《珊知浴求颂》 宋·释正觉
妙触宣明不洗尘,楞严会上悟心人。
潜鳞窟宅半篙水,枯木形骸一杓春。
涓滴量同法界性,发毛垢净虚空身。
南国应问聊弹指,用处绵绵谷有神。 -
9.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
10.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
11.《楞严经偈》 宋·蔡卞
觉海性澄图,图澄觉元妙。
元明照生所,所立照性亡。
迷妄有虚空,依空立世界。
相想澄国土,知觉乃众生。 -
12.《高山流水·次夫子清风阁落成韵》 清·顾太清
群山万壑引长风,透林皋、晓日玲珑。
楼外绿阴深,凭栏指点偏东。
浑河水、一线如虹。
清凉极,满谷幽禽啼啸,冷雾溟濛。 -
13.《心竟恁地歌》 宋·白玉蟾
我生不信有神仙,亦不知有大罗天。
那堪见人说蓬莱,掩面却笑渠风颠。
七返还丹多不实,往往将谓人虚传。
世传神仙能飞升,又道不死延万年。 -
14.《题宝塔》 宋·释印肃
塔本无缝,真如不动。
说此经处,涌出虚空。
释迦多宝,听说如梦。
东西无二,见见不同。 -
15.《步虚词五首》 唐·徐铉
气为还元正,心由抱一灵。
凝神归罔象,飞步入青冥。
整服乘三素,旋纲蹑九星。
琼章开后学,稽首奉真经。 -
16.《病中赠医僧悦可庭》 明·空室禅师
我怀佛祖病,不独病厥躬。
三界病有尽,我病无终穷。
可庭解医病,聊与言病功。
虚空病之体,病体离虚空。 -
17.《靖通庵歌》 宋·张继先
吾结草庵山之中,旁人笑我名靖通。
都来方寸闲田地,大包世界同虚空。
我庵非通亦非靖,玲珑八面无形影。
盈虚消息任天机,庵内主人都不省。 -
18.《同王十三维偶然作十首》 唐·储光羲
仲夏日中时,草木看欲燋。
田家惜工力,把锄来东皋。
顾望浮云阴,往往误伤苗。
归来悲困极,兄嫂共相譊. -
19.《学仙》 唐·张籍
楼观开朱门,树木连房廊。
中有学仙人,少年休谷粮。
高冠如芙蓉,霞月披衣裳。
六时朝上清,佩玉纷锵锵。 -
20.《纪梦》 宋·郑若冲
包抱乾坤一环堵,拍手千门辉藻黼。
编茅何事傍云根,川观岩居天固予。
忆昔卧病岁壬午,梦行涧石憩衡宇。
常充达庵表其门,大楷金书爰仰睹。