-
181.《社日热甚中夜得雨》 宋·曹彦约
蛆蚁开新盎,鸡豚落社锅。
草衰秋水净,木脱暮山多。
颢气时应爽,骄阳老更苛。
依然霖雨在,暑酷要消磨。 -
182.《重题翁卷山居》 宋·徐照
山中白日无尘迹,只有啼禽在树头。
上蚁上鞋行径叶,楝花黏手掬溪流。
高吟未许常人学,清福多庆积世修。
新茗一瓶蒙见惠,家童言是社前收。 -
183.《清明日书事》 宋·周文璞
苍弁一如楚执珪,思想越吟身自低。
涧水又如古智士,纵横流转多滑稽。
杂花半开已倏落,如怨旷女离深闺。
幽禽自呼复相命,如谴逐魄伤穹栖。 -
184.《秋夕有感二首》 宋·岳珂
从来难辨是几微,谈者虽多觉者希。
小隙便须防蚁穴,大寒何必泣牛衣。
无旁掣肘方成事,不早抽头即过机。
莫道不才明主弃,也曾撄颔触天威。 -
185.《山居感旧百韵》 宋·岳珂
昔在淳熙日,中兴最盛年。
身逢千载运,眼见五朝天。
楚甸当澄按,岷江极泝沿。
经途俱极险,问字始能言。 -
186.《颍叟弟赠别韵》 宋·苏泂
狙公多诈惑朝三,蚁穴何知亦战酣。
世上规行无中矩,人间北看有城南。
怀哉畎亩终从欲,老矣江湖合罢参。
便道阿连同结屋,未妨作茧似春蚕。 -
187.《汉宫春·楼观齐雪》 宋·吴潜
楼观齐雪,正霜明天净,一雁高飞。
江南倦客徙倚,目断双溪。
凭阑自语,算从来、总是儿痴。
青镜里,数丝点鬓,问渠何事忘归。 -
188.《苦雨吟十首呈同官诸丈》 宋·吴潜
海乡多下田,潢潦易缠绵。
云脚晚希露,天心朝望穿。
壤蚯方恶出,穴蚁又忧迁。
翻覆阴晴证,愁肠日几旋。 -
189.《次韵弟观雪中二首》 宋·陈著
翦耳严风利似刀,吹嘘滕六做功劳。
大包天地为一色,老尽山林无二毛。
借暖尚能赊绿蚁,御寒终不羡裘羔。
天涯多少穷途客,欲寄书难雁影高。 -
190.《代天宁寺僧可举赠梓人善斲歌》 宋·陈著
四明山南郁嵯峨,异气上与青天摩。
人豪挟秀布山下,余为巧匠擅一窝。
颀然而长独出者,此中巧处得最多。
谁知造物亦有意,要为公输世其科。 -
191.《观丙辰省试宣锁作》 宋·胡仲弓
一窗丝雨一帘风,当日虀盐滋味同。
见说主司多好句,肯将弄蚁待诸公。 -
192.《和何逢原寄韵》 宋·何梦桂
世界归大壑,人事如奔淙。
浮生萃草木,万变成飘风。
触蛮两蜗国,王侯一蚁对。
下观黔首愚,咄嗟书虚空。 -
193.《丙申上元喜晴孤坐怀旧二十韵》 宋·黎廷瑞
少年意气凌嵩华,尚记京城逢午夜。
璧月琼枝彩凤飞,银花铁销金鳌跨。
楼台上下沸笙韶,巷陌东西暗兰麝。
樗蒲百万不供掷,美酒十千宁论价。 -
194.《吟客枉访酒边走笔以赠》 宋·董嗣杲
读书无灵时易过,剩得此身寄寒饿。
浮议徒然强雌黄,孤生已拚蚁旋磨。
江湖说诗在处多,字不堪煮诗奈何。
不若将军氈帐醉,儿郎帐里传羌歌。 -
195.《次韵巴陵罗簿送行二首》 宋·王炎
旌阳峰下水成渊,可约凫鸥共一川。
种秫渐营浮蚁瓮,结茅重理蠹鱼编。
敢期晤晤方倾盖,遽有新诗当赠鞭。
仰望青云多鼎贵,无由换骨学飞仙。 -
196.《无梦令 继重阳韵 藏头 拆起十字 重阳教化》 元·马钰
载忧多欢少。
所谓父母并亡独担火院遇修仙无者离家缘,蚁穿珠通道。
脑。
首脑。
郎田生瑞草。 -
197.《郑簿约饮不赴以诗谢之》 宋·陈藻
浪游不到北,佳节日穹南。
多谢栖鸾意,相期汎蚁酣。
桃源迷去路,玉尘失清谈。
寄语郑庄驿,难逃负约惭。 -
198.《次何爱山喜雨韵》 宋·刘黻
梵宫默祷托炉烟,火繖愁张六月天。
雨倏随车符蚁垤,水分沃野免龟田。
已知帘影多琴暇,更与花封结饭缘。
坐听四方同润泽,庶几大有特书年。 -
199.《古朴树歌》 明·张羽
山前古木不知年,婆娑黛色上参天。
霜柯反足斗龙虎,偃盖倒影鸣蜩蝉。
绿叶参差有生意,中间孔穴萃虫蚁。
上枝杳杳横苍云,下根落落穿厚地。 -
200.《独觉》 宋·陈棣
檐滴萧萧静,微凉午睡宜。
莺簧有余韵,蚁穴不多时。
篆尽回风灭,花阴晚日移。
觉来无一事,追梦续新诗。