-
41.《送友人罢举归蜀》 唐·喻凫
憔悴满衣尘,风光岂属身。
卖琴红粟贵,看镜白髭新。
栈畔谁高步,巴边自问津。
凄然莫滴血,杜宇正哀春。 -
42.《送智玄首座归蜀中旧山》 唐·刘得仁
像教得重兴,因师说大乘。
从来悟明主,今去证高僧。
蜀国烟霞异,灵山水月澄。
乡闾诸善友,喜似见南能。 -
43.《送程秀才下第归蜀》 唐·姚鹄
莺迁与鶂退,十载泣岐分。
蜀道重来老,巴猿此去闻。
晓程侵岭雪,远栈入谿云。
莫滞趋庭恋,荣亲只待君。 -
44.《将归蜀留献恩地仆射二首》 唐·姚鹄
自持衡镜采幽沈,此事常闻旷古今。
危叶只将终委地,焦桐谁料却为琴。
蒿莱讵报生成德,犬马空怀感恋心。 -
45.《送李馀及第归蜀》 唐·贾岛
知音伸久屈,觐省去光辉。
津渡逢清夜,途程尽翠微。
云当绵竹叠,鸟离锦江飞。
肯寄书来否,原居出亦稀。 -
46.《送玄岩上人归西蜀》 唐·贾岛
玉垒山中寺,幽深胜概多。
药成彭祖捣,顶受七轮摩。
去腊催今夏,流光等逝波。
会当依粪扫,五岳遍头陀。 -
47.《送僧鸾归蜀宁亲》 唐·张乔
歌诗精外学,天子是知音。
坐夏宫钟近,宁亲剑阁深。
高名彻西国,旧迹寄东林。
自此栖禅者,因师满蜀吟。 -
48.《送僧鸾归蜀宁亲》 唐·张乔
歌诗精外学,天子是知音。
坐夏宫钟近,宁亲剑阁深。
高名彻西国,旧迹寄东林。
自此栖禅者,因师满蜀吟。 -
49.《帝幸蜀(乾符岁,一作狄归昌诗)》 唐·罗隐
马嵬山色翠依依,又见銮舆幸蜀归。
泉下阿蛮应有语,这回休更怨杨妃。 -
50.《送进士王驾下第归蒲中(时行朝在西蜀)》 唐·郑谷
失意离愁春不知,到家时是落花时。
孤单取事休言命,早晚逢人苦爱诗。
度塞风沙归路远,傍河桑柘旧居移。
应嗟我又巴江去,游子悠悠听子规。 -
51.《送僧上峡归东蜀》 唐·吴融
巴字江流一棹回,紫袈裟是禁中裁。
如从十二峰前过,莫赋佳人殊未来。 -
52.《送皇甫校书自蜀下峡,归觐襄阳》 唐·李洞
蜀道波不竭,巢乌出浪痕。
松阴盖巫峡,雨色彻荆门。
宿寺青山尽,归林彩服翻。
苦吟怀冻馁,为吊浩然魂。 -
53.《送鉴供奉归蜀宁亲》 唐·灵澈
林间出定恋庭闱,圣主恩深暂许归。
双树欲辞金锡冷,四花犹向玉阶飞。
梁山拂汉分清境,蜀雪和烟惹翠微。
此去不须求彩服,紫衣全胜老莱衣。 -
54.《送鉴供奉归蜀宁亲》 唐·灵澈
林间出定恋庭闱,圣主恩深暂许归。
双树欲辞金锡冷,四花犹向玉阶飞。
梁山拂汉分清境,蜀雪和烟惹翠微。
此去不须求彩服,紫衣全胜老莱衣。 -
55.《醉落魄(三月十日赏酴靡,时坐客沈、赵与余将终更花干复议归蜀醉中口占)》 宋·管鉴
春愁无力。
酴醿娇软难禁摘。
风流彻骨香无敌。
积玉团珠,明月夜同色。
花时易失欢难得。
尊前半是将行客。
为花一醉何须惜。
明岁花时,何处谩相忆。 -
56.《沁园春(送友人归蜀)》 宋·姚勉
拂剑整装,光射紫霄,斗牛色寒。
大丈夫不作,儿曹离别,何须更唱,三叠阳关锦还乡,油幢佐幕,谁道青天行路难。
从今去,听声名焰焰,飞动岷山。
征途少饮加餐。 -
57.《送金山乡僧归蜀开堂》 宋·苏轼
撞钟浮玉山,迎我三千指。
众中闻謦欬,未语知乡里。
我非个中人,何以默识子。
振衣忽归去,只影千山里。
涪江与中泠,共此一味水。
冰盘荐琥珀,何似糖霜美。 -
58.《送冯济川归蜀》 宋·叶绍翁
勇唤东吴万里船,皂囊来奏九重天。
一官岂为苏洵冗,诸老宁容贾谊先。
满载月归应有命,便耕云去岂无田。
竹枝歌罢篷窗掩,到此相思倍黯然。 -
59.《送刘帅归蜀》 宋·危稹
万水朝东弱水西,先生归去老峨眉。
人间那得楼千尺,望得峨眉山见时。 -
60.《送刘朝美侍郎归蜀》 宋·关耆孙
清议久不作,世无公是非。
只因翻故纸,不觉蹈危机。
东壁梦初断,西山蕨正肥。
十年成底事,赢得载书归。