-
21.《邻僧以木龛养蜂一日坠地僧见密燎烟薰蜂蜂大》 宋·王洋
采花供课能满庾,不自营巢庇风雨。
壘土削板非爱君,君自归之若安堵。
一声衙集律令严,两股挟持筋力苦。
栋宇不牢偶堕地,尽见室家窥积聚。 -
22.《遣春十首》 唐·元稹
晓月笼云影,莺声馀雾中。
暗芳飘露气,轻寒生柳风。
冉冉一趋府,未为劳我躬。
因兹得晨起,但觉情兴隆。 -
23.《和李补阙曲江看莲花》 唐·姚合
露荷迎曙发,灼灼复田田。
乍见神应骇,频来眼尚颠。
光凝珠有蒂,焰起火无烟。
粉腻黄丝蕊,心重碧玉钱。 -
24.《桃花》 唐·薛能
香色自天种,千年岂易逢。
开齐全未落,繁极欲相重。
冷湿朝如淡,晴干午更浓。
风光新社燕,时节旧春农。 -
25.《牡丹四首》 唐·薛能
异色禀陶甄,常疑主者偏。
众芳殊不类,一笑独奢妍。
颗折羞含懒,丛虚隐陷圆。
亚心堆胜被,美色艳于莲。 -
26.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
27.《主人司空后亭牡丹》 唐·孙鲂
佳卉挺芳辰,夭容乃绝伦。
望开从隔岁,愁过即无春。
体物真英气,馀花似庶人。
蜂攒知眷恋,鸟语亦殷勤。 -
28.《芍药·香清粉澹怨》 唐·张泌
香清粉澹怨残春,蝶翅蜂须恋蕊尘。
闲倚晚风生怅望,静留迟日学因循。
休将薜荔为青琐,好与玫瑰作近邻。
零落若教随暮雨,又应愁杀别离人。 -
29.《忆汉月》 宋·欧阳修
红艳几枝轻袅。
新被东风开了。
倚烟啼露为谁娇,故惹蝶怜蜂恼。
多情游赏处,留恋向、绿丛千绕。
酒阑欢罢不成归,肠断月斜春老。 -
30.《采桑子》 宋·黄庭坚
樱桃著子如红豆,不管春归。
闻道开时。
蜂惹香须蝶惹衣。
楼台灯火明珠翠,酒恋歌迷。
醉玉东西。
少个人人暖被携。 -
31.《北山移文哨遍》 宋·王安中
嵩少为仕宦捷径者,读而羞之,是足为勇退者之鼓吹。
阳翟蔡侯原道,恬于仕进。
其内吕夫人有林下风。
相与营归欤之计而未果,则嘱予以此文度曲,且朝夕使家童歌之,亦可想见泉石之胜。 -
32.《春光好》 宋·张抡
烟淡淡,雨__。
水溶溶。
帖水落花飞不起,小桥东。
翩翩怨蝶愁蜂。
绕芳丛。
恋余红。
不恨无情桥下水,恨东风。 -
33.《念奴娇》 宋·赵以夫
梅花度曲,被多情勾引,枝枝看遍。
暗忆孤山今夜月,疏影横斜镜面。
萼绿凌风,云英怯冷,未放瑶池宴。
人间蜂蝶,也知无计迷恋。 -
34.《风入松(立春日即席次寄闲韵)》 宋·周密
柳梢烟软已璁珑。
娇眼试东风。
情丝又逐青丝乱,剩寒轻、犹恋芳栊。
笋玉新裁早燕,杏钿时引晴蜂。 -
35.《江城子·病起春尽》 明·夏完淳
一帘病枕五更钟,晓云空,卷残红。
无情春色,去矣几时逢?
添我几行清泪也,留不住,苦匆匆。
楚宫吴苑草茸茸,恋芳丛,绕游蜂。
料得来年,相见画屏中。
人自伤心花自笑,凭燕子,骂东风。 -
36.《颂古二十八首》 宋·释道川
蝴蜂休恋旧时窠,五百郎君不奈何。
欲火逼来无走路,痴心要上白牛车。
门前羊鹿权为喻,室内啀喍总是讹。
蓬{左火右孛}臭烟相恼处,出身不用动干戈。 -
37.《颂古四首》 宋·释清旦
谁道先师无此语,焦尾大虫元是虎。
胡蜂不恋旧时窠,猛将岂在家中死。
急著眼,却回雇。
若会截流那下去,匝地清风随步举。 -
38.《芍药》 宋·张佖
香清粉澹怨残春,蝶翅蜂鬚恋蕊尘。
间倚晚风生怅望,静留迟日学因循。
休将薜荔为青琐,好与玫瑰作近邻。
零落若教随暮雨,又应愁杀别离人。 -
39.《禁烟日简长如仲如二昆弟》 明·陈缉
湖头谁复载吴娃,鸥鸟多情恋白沙。
涪万春深无杜宇,武陵何处有桃花。
雨余石燕晴归穴,市近山蜂午报衙。
看到前朝丞相墓,野人翻土树桑麻。 -
40.《紫陌行》 明·韩上桂
圣朝明日丽中天,汉代祥云接御烟。
百二关河开锦绣,三千龙虎护幽燕。
幽燕士女多婉娈,洛渭风尘同眷恋。
但学吹箫驾碧空,岂惜鸣銮买歌扇。