-
21.《北京学直舍对客》 宋·晁补之
鸟声落檐间,竹色在户外。
解屦置几前,放杖当椅背。
默然仰栋时,往与古初会。
有时遗坐客,十问不一对。 -
22.《绝尘轩》 宋·李吕
昔年陪仲父,杖屨集幽轩。
门占蹄轮道,交无市井言。
池边对棋酒,胸次有丘园。
蝉蜕寒云断,径荒春草蕃。
增新窗户改,尚喜典刑存。
结客登临去,茶瓜勿惮烦。 -
23.《宣城书怀》 宋·朱翌
高爽清凉郡,登临佳丽都。
上连三蜀重,旁挟两淮趋。
天分光牛斗,溪行走舳舻。
新林天际浦,青草柳边湖。 -
24.《伤贾老》 宋·郑獬
世事一毫不挂眼,放怀只用酒为年。
已从车后携一榼,更向杖头留百钱。
顾我曾传丹鼎诀,疑君便是紫芝仙。
忽如蝉蜕不复见,雨坏茅斋八九椽。 -
25.《古梅行》 宋·王柏
苍龙蛰大泽,浩莫知岁华。
不肯作霖雨,偃蹇眠烟霞。
玉皇欲强起,六丁下谽谺。
紫蛇掣金电,霹雳转香车。 -
26.《式贤和杜夔府百韵过余秋崖下大篇舂容笔力乃》 宋·方岳
林壑黄昏外,衡门紫翠边。
火耕今已老,云卧几何年。
棋敛将残局,篙回兴尽船。
画麟真已矣,骑犊适悠然。 -
27.《塾楼春集次日和儿辈韵》 宋·卫宗武
伊耆嘘至和,薰播弥大地。
有声沸候禽,有色衒名卉。
丽景接川原,浩万历岁几。
于时不得乐,夫人自暴弃。 -
28.《送谢安国归清江》 宋·王炎
轩冕喜而忧,山林静而閒。
宠辱皆妄事,请看槐梦安。
世人悟此少,低头缚微官。
足跌尚欲趋,翼倦不肯还。 -
29.《和清老韵》 宋·王炎
蝉蜕尘埃外,翛然世累轻。
开堂聊演说,杖锡遂飞行。
画妙人难及,诗豪我亦惊。
笔端游戏尔,法忍贵无生。 -
30.《陪曾宏父登冷泉亭望飞来峰》 宋·李处权
何年此峰独飞来,群山让秀中崔嵬。
神刓天画不可状,仰视孤高摩斗魁。
蕴灵产此万珍木,隆霜几度森不摧。
异僧一见乃能识,击洞果有猿声哀。 -
31.《閒居多暇追叙旧游成一百十韵》 宋·释文珦
予生驽且钝,良御谩加鞭。
蹇步常居后,长途靡克前。
於焉辞里塾,竟尔向林泉。
鲁诰方擩哜,真乘又赜研。 -
32.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。