-
1.《卖鱼湾》 宋·文天祥
风起千湾浪,潮生万顷沙。
春红堆蟹子,晚白结盐花。
故国何时讯,扁舟到处家。
狼山青两点,极目是天涯。 -
2.《黄宽夫示诗不已自和前二首答之》 宋·刘克庄
冥搜藻思殊精炼,细读蓬心稍豁开。
我窃高年惭绿竹,君持半偈试黄梅。
肯为唐季小家数,须做僧中大辨材。
吸尽鱼龙虾蟹子,不妨一蹴至如来。 -
3.《蟹》 唐·唐彦谦
湖田十月清霜堕,晚稻初香蟹如虎。
扳罾拖网取赛多,篾篓挑将水边货。
纵横连爪一尺长,秀凝铁色含湖光。 -
4.《蟹》 唐·唐彦谦
湖田十月清霜堕,晚稻初香蟹如虎。
扳罾拖网取赛多,篾篓挑将水边货。
纵横连爪一尺长,秀凝铁色含湖光。 -
5.《生查子(登高词)》 宋·毛滂
鲈蟹正肥时,烟雨新凉日。
露蕊郁金黄,云液蒲萄碧。
此日古为佳,此醉君宁惜。
高挂水精帘,尽放秋光入。 -
6.《南歌子(熟水)》 宋·史浩
藻涧蟾光动,松风蟹眼鸣。
浓熏沈麝入金瓶。
泻出温温一盏、涤烦膺。
爽继云龙饼,香无芝术名。
主人襟韵有余清。
不向今宵忘了、淡交情。 -
7.《渔家傲引(破子)》 宋·洪适
渔父饮时花作荫。
羹鱼煮蟹无它品。
世代太平除酒禁。
酒父饮。
绿蓑藉地胜如锦。
渔父醉时收钓饵。
鱼梁セ翅闲乌鬼。
白浪撼船眠不起。
渔父醉。
滩声无尽清双耳。 -
8.《水调歌头(再用韵答李子永)》 宋·辛弃疾
君莫赋幽愤,一语试相开。
长安车马道上,平地起崔嵬。
我愧渊明久矣,独借此翁湔洗,素壁写归来。
斜日透虚隙,一线万飞埃。 -
9.《满庭芳(壬子谢吕马帅送蟹)》 宋·李曾伯
八足横戈,一身衷甲,将军致尔来前。
呼僮解缚,亟荐泽虞鲜。
族类横行草地,今骈首、鼎镬连连。
荆江上,不图霜后,风味似吴天。 -
10.《风流子(清涵万象阁)》 宋·赵孟坚
望极思悠悠。
江如练、籁息浪纹收。
看帆卷帆舒,往来征艇,鹭飞鹭立,远近芳洲。
逝波不舍山常好,只白少年头。 -
11.《南歌子》 宋·刘辰翁
B576熟双投美,香飘一缕丝。
霜前雁到蟹螯持。
自试小窗醉墨、作新诗。 -
12.《南乡子 锦堂碧落寿席》 元·李俊明
爽气逼人寒。
相对溪堂雪後山。
赖有忘年林下友,盘桓。
都把功名付等闲。
尽到好休官。
况在黄柑紫蟹间。
天意不随人事改,平安。
愁莫能侵 -
13.《柳梢青 至正戊子孟冬,竹庄梅已蓓蕾,因赋》 元·吴*
故写梅就书之。
环竹庄人墙角孤根,株身纤小,娇羞无力。
蟹眼微红,粉容未露,不禁春色。
待东君汩没芳姿,渐迤逦、檀心半坼。
缓步迥廓,黄昏淡月,那时相得。 -
14.《和韩子苍游赤壁》 宋·何颉之
儿时宗伯寄吾州,讽诵高文至白头。
二赋人间真吐凤,五年溪上不惊鸥。
蟹尝见水人犹怒,鹘有危巢孰敢留。
珍重使君寻故迹,西风怅望古城楼。 -
15.《楸子树》 明·郭登
窗前新栽楸子树,去岁移自东君家。
根深土冻重莫致,挽以两犍载一车。
方经旬日即蓓蕾,秋深结子如丹砂。
人言此特余气耳,来岁未必能芬葩。 -
16.《盐蟹数枚寄段摄中谊斋》 明·宋讷
无肠公子旧知名,风味非糟亦自清。
祇言海霜肥郭索,须劳野火照横行。
两鳌白雪堆盘重,一壳黄金上箸轻。
公退避寒应买酒,献芹毋笑野人诚。 -
17.《糟蟹》 宋·陆游
旧交髯簿久相忘,公子相从独味长。
醉死糟丘终不悔,看来端的是无肠。 -
18.《次苏子瞻和李太白浔阳紫极宫感秋诗韵追怀太》 宋·黄庭坚
不见两谪仙,长怀倚修竹。
行遶紫极宫,明珠得盈掬。
平生人欲杀,耿介受命独。
往者如可作,抱被求同宿。 -
19.《奉答谢公静与荣子邕论狄元规孙少述诗长韵》 宋·黄庭坚
谢公遂如此,宰木已三霜。
无人知句法,秋月自澄江。
二子学迈俗,窥杜见牖窗。
试斲郢人鼻,未免伤手创。 -
20.《谢曹子方惠二物二首之煎茶缾》 宋·黄庭坚
短喙可候煎,枵腹不停尘。
蟹眼时探穴,龙文已碎身。
茗椀有何好,煮缾被宠珍。
石交谅如此,湔袚长日新。