-
181.《寄齐州曾子固学士》 宋·强至
历山名重舜耕馀,太守文章世罕如。
但见清风变齐鲁,未闻紫诏起严徐。
最宜视草归时训,可惜挥毫落簿书。
千骑行春且乘兴,里无胜母莫回车。 -
182.《又和》 宋·王灼
可惜通三语,相期中六科。
南司章奏好,北阙缙绅多。
想见趋宣室,真成上郁罗,行装宜速具,未用叹奔波。 -
183.《智道者入闽作大缘事一住数年将归以偈送之》 宋·李弥逊
道者南行作胜缘,下穷有际上诸天。
却来踏着铜峰路,可惜虚抛买屐钱。 -
184.《书怀》 宋·李流谦
衫似荷枯嫌绊缚,屋如斗大费支撑。
寒蔬日日同僧饭,拄杖时时伴鹤行。
聊托莼鲈非厚味,漫言松菊本真情。
山中亦有閒田地,可惜离家久不耕。 -
185.《赠听声上官术士》 宋·李流谦
造化秘密藏,凝然大狙宅。
操纵掌握间,殆似不容测。
惟人号最灵,研穷深探赜。
支干究生旺,更以形骸索。 -
186.《送曾无玷寺丞守池阳》 宋·楼钥
我朝衣冠盛,名家数三曾。
南丰暨赣川,后起参温陵。
迩来螺川族,駸駸著簪缨。
春风雁塔中,参差见姓名。 -
187.《再题行看子》 宋·楼钥
先引护栏毬子骢,九马近远俱相从。
黑驹騧黄骓素骝,亦有笏面仍银鬃。
夏国一种青於蓝,五明错靴皆如龙。
或骖或引恣驰骤,坐觉隐耳声珑珑。 -
188.《师绎再赋湖庄雨后佳句有惜春之意复次其韵》 宋·曹彦约
委曲东风满万象,家培桃李恣雄夸。
先生客里观时态,老子诗中感物华。
雨后有花须领略。
春归无策可拦遮。
山行忘却芳菲趣,把玩珠玑到日斜。 -
189.《次韵分宁胡宰赠行》 宋·王炎
别驾无才堪展骥,解印来归私自喜。
意欲息肩犹未能,政坐文穷巧为崇。
凫仙倾盖如旧知,冰玉清言心可洗。
况逢父老夸长官,抚字有恩论骨髓。 -
190.《用元韵寄周推萧法》 宋·王炎
隔岸好山罗数峰,绕檐修竹添深丛。
云溪有此兔一窟,将雏德曜随梁鸿。
一饥难忍出谋食,志郁不伸成怪松。
彼美湓城二君子,昔未识面先闻风。 -
191.《辑陶句送胡仲方东归四首》 宋·项安世
凄凄风露交,落叶满长陌。
荆扉昼常闭,寂寂无行迹。
东方有一士,素袍深可惜。
时复墟曲中,载醪祛所惑。
遥遥至南荆,此士再难得。 -
192.《闻范道卿将赴试成都作此勉之》 宋·晁公溯
长来故倦游,车辙环天下。
艰难不吾容,虎兕适旷野。
世方卧积薪,敢独怨飘瓦。
久荒小山桂,几葬蒲圃槚。 -
193.《赋烧笋竹安韵》 宋·陆文圭
先生朝槃厌苜蓿,徇味得全差腾肉。
苍头扫地尿有出,赤炎腾烟龙尾秃。
土膏渐竭外欲枯,火候微温酒已熟。
拨灰可惜衣残锦,解箨独娄谨咔玉。 -
194.《嵬嵬山石行》 宋·释文珦
山石何嵬嵬,孤松何薿薿。
其大逾百围,其高过千尺。
广厦需梁栋,求之若匪克,梓人一以视,斤斧见促迫。 -
195.《曹娥谢赵菊庄相访》 宋·宋伯仁
江程潮汛小,沙碛缆行舟。
挈酒寻诗好,披心话客愁。
云归山欲晚,风急雨如秋。
可惜相逢处,匆匆小少留。 -
196.《缘识》 宋·宋太宗
露含千滴沥,幻化杳无迹。
心重一时间,寸阴堪可惜。
明根生惠性,德行多饶益。
掌握骊龙珠,纵横不改易。 -
197.《用前韵酬郑山长》 宋·杨公远
短鬓萧萧已半霜,从教憔悴胜东阳。
磨穿老砚画成趣,撚断吟髭句不香。
月下行歌閒放逸,酒边起舞发清狂。
欲过郑老论心事,可惜相逢各异乡。 -
198.《清明次韵周君会》 宋·于石
可惜韶光过眼明,一分流水二分尘。
杜鹃声感客中客,蝴蝶梦飞身外身。
一滴清明寒食酒,万家红杏绿杨春。
斗鸡走狗非吾事,新火书灯谁共亲。 -
199.《江上送超宗弟游海门》 明·程嘉燧
人生良会难再遇,常将骨肉等行路。
昔居山中无世情,汝未胜冠余未娶。
谁知衣食旋相驱,坐令流落那能顾。
频冬岭北厌冰雪,长岁江东足烟雾。 -
200.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。