-
121.《高楼行》 宋·孔武仲
天悠悠,云幂幂,半夜微闻奏笙笛。
烂彩蹙飞仙,鹓鹐戢其翼。 -
122.《和陈中行校书》 宋·陈宓
老梅抱奇姿,寂寞山之阳。
风月已为友,云水环其乡。
蜂蝶不能到,林深自扬扬。
萧疏谢公墅,淡静午桥庄。 -
123.《汉中行》 宋·杜范
思昔汉中殆,羯奴自荒逖。
驱侵警边陲,腥臊污华国。
官守蒙胡尘,宫庙入胡域。
奸回执国命,地土轻弃掷。 -
124.《送张道从上行起复帅夔二首》 宋·郭印
初辞丘陇重哀荣,旆卷春风第一程。
帝委才猷专外阃,人推勇略过长城。
孤忠炯炯能移孝,温诏谆谆遽夺情。
三峡壶浆应满道,江山草木旧知名。 -
125.《赠谈命姚月壶》 宋·黄庚
胸中消息千年历,舌底穷通一世人。
试把五行推测看,广文官冷几时春。 -
126.《戊申春登平山谷林二堂时茂世应时同行追录之》 宋·李处权
已过平山又谷林,登高能赋兴何深。
群峰雪后皆浮玉,万竹风前亦碎金。
尚喜日闻黄屋信,可堪时动白头吟。
载游不为壶觞事,攜取君家绿绮琴。 -
127.《道士李得柔行太乙法曾传御容》 宋·李复
处世能求出世心,石坛深夜礼星辰。
遍游五岳求真诀,独向三清有主人。
妙笔曾开天日晓,悬壶常锁洞山春。
不知何事飞符动,又见荒林聚鬼神。 -
128.《有美一人行》 宋·释文珦
有美一人闲且都,天然自与常人殊。
奔逸绝尘遗步趋,宛在大海之东隅。
珠宫贝阙非凡居,鲛绡被体云霞裾。
朝乘一鹤暮双凫,往来圆峤仍方壶。 -
129.《小春闻提壶鸟戏成》 宋·舒岳祥
越鸟忧兄行不得,蜀禽劝客不如归。
何如听此提壶语,美酒沽来总息机。 -
130.《江上夜行》 宋·杨时
冰壶潋滟接天浮,月色云光寸寸秋。
不用乘槎厉东海,一江星汉拥行舟。 -
131.《舟行夜过甘棠桥》 宋·袁说友
远鼓三更急,长虹十丈低。
影浮冰鉴月,身渡玉壶溪。
画烛人应醉,桃源路肯迷。
疏星与残月,点点下玻璃。 -
132.《七月》 先秦·佚名
七月流火,九月授衣。
一之日觱发,二之日栗烈。
无衣无褐,何以卒岁。
三之日于耜,四之日举趾。 -
133.《赐崔日知往潞州》 唐·李隆基
潞国开新府,壶关宠旧林。
妙旌循吏德,持悦庶氓心。
礼乐中朝贵,神明列郡钦。
扬风非赠扇,易俗是张琴。
藩镇讴谣满,行宫雨露深。
会书丞相策,先赐颍川金。 -
134.《相和歌辞·对酒》 唐·崔国辅
行行日将夕,荒村古冢无人迹。
朦胧荆棘一鸟飞,屡唱提壶酤酒吃。
古人不达酒不足,遗恨精灵传此曲。
寄言当代诸少年,平生且尽杯中渌。 -
135.《杂曲歌辞·无愁果有愁曲》 唐·李商隐
东有青龙西白虎,中含福皇包世度。
玉壶渭水笑清潭,凿天不到牵牛处。
骐驎踏云天马狞,牛山撼碎珊瑚声。 -
136.《杂曲歌辞·乐府》 唐·顾况
暖谷春光至,宸游近甸荣。
云随天仗转,风入御帘轻。
翠盖浮佳气,朱楼倚太清。
朝臣冠剑退,宫女管弦迎。 -
137.《杂曲歌辞·踏歌词》 唐·崔液
彩女迎金屋,仙姬出画堂。
鸳鸯裁锦袖,翡翠帖花黄。
歌响舞分行,艳色动流光。
庭际花微落,楼前汉已横。
金壶催夜尽,罗袖拂寒轻。
乐笑畅欢情,未半著天明。 -
138.《杂曲歌辞·十二月乐辞·十月》 唐·李贺
玉壶银箭稍难倾,釭花夜笑凝幽明。
碎霜斜舞上罗幕,烛笼两行照飞阁。
珠帷怨卧不成眠,金凤刺衣著体寒,长眉对月斗弯环。 -
139.《襄阳歌》 唐·李白
落日欲没岘山西,倒著接蓠花下迷。
襄阳小儿齐拍手,拦街争唱白铜鞮。
旁人借问笑何事,笑杀山翁醉似泥。
鸬鹚杓,鹦鹉杯。 -
140.《古意六首》 唐·王绩
幽人在何所,紫岩有仙躅。
月下横宝琴,此外将安欲。
材抽峄山干,徽点昆丘玉。
漆抱蛟龙唇,丝缠凤凰足。