-
221.《重题》 唐·白居易
喜入山林初息影,厌趋朝市久劳生。
早年薄有烟霞志,岁晚深谙世俗情。
已许虎溪云里卧,不争龙尾道前行。 -
222.《题新涧亭,兼酬寄朝中亲故见赠》 唐·白居易
何处披襟风快哉,一亭临涧四门开。
金章紫绶辞腰去,白石清泉就眼来。
自得所宜还独乐,各行其志莫相咍。
禽鱼出得池笼后,纵有人呼可更回。 -
223.《句》 唐·李德裕
检经求绿字,凭酒借红颜。
君不见秋山寂历风飙歇,半夜青崖吐明月。
寒光乍出松筱间,万籁萧萧从此发。
忽闻歌管吟朔风, -
224.《郡斋独酌(黄州作)》 唐·杜牧
前年鬓生雪,今年须带霜。
时节序鳞次,古今同雁行。
甘英穷西海,四万到洛阳。
东南我所见,北可计幽荒。 -
225.《郡斋独酌(黄州作)》 唐·杜牧
前年鬓生雪,今年须带霜。
时节序鳞次,古今同雁行。
甘英穷西海,四万到洛阳。
东南我所见,北可计幽荒。 -
226.《卜居招书侣》 唐·杜牧
忆昨未知道,临川每羡鱼。
世途行处见,人事病来疏。
微雨秋栽竹,孤灯夜读书。
怜君亦同志,晚岁傍山居。 -
227.《卜居招书侣》 唐·许浑
忆昨未知道,临川每羡鱼。
世途行处见,人事病来疏。
微雨秋栽竹,孤灯夜读书。
怜君亦同志,晚岁傍山居。 -
228.《七爱诗·白太傅(居易)》 唐·皮日休
吾爱白乐天,逸才生自然。
谁谓辞翰器,乃是经纶贤。
欻从浮艳诗,作得典诰篇。
立身百行足,为文六艺全。 -
229.《初夏游楞伽精舍》 唐·皮日休
越舼轻似萍,漾漾出烟郭。
人声渐疏旷,天气忽寥廓。
伊予惬斯志,有似劀q3瘼。
遇胜即夷犹,逢幽且淹泊。 -
230.《初夏游楞伽精舍》 唐·皮日休
越舼轻似萍,漾漾出烟郭。
人声渐疏旷,天气忽寥廓。
伊予惬斯志,有似劀q3瘼。
遇胜即夷犹,逢幽且淹泊。 -
231.《奉和袭美太湖诗二十首·上真观》 唐·陆龟蒙
尝闻升三清,真有上中下。
官居乘佩服,一一自相亚。
霄裙或霞粲,侍女忽玉姹。
坐进金碧腴,去驰飙欻驾。 -
232.《五歌·水鸟》 唐·陆龟蒙
水鸟山禽虽异名,天工各与双翅翎。
雏巢吞啄即一例,游处高卑殊不停。
则有觜铍爪戟劲立直视者, -
233.《和陶渊明贫士诗七首》 唐·唐彦谦
贫贱如故旧,少壮即相依。
中心不敢厌,但觉少光辉。
向来乘时士,亦有能奋飞。
一朝权势歇,欲退无所归。 -
234.《和陶渊明贫士诗七首》 唐·唐彦谦
贫贱如故旧,少壮即相依。
中心不敢厌,但觉少光辉。
向来乘时士,亦有能奋飞。
一朝权势歇,欲退无所归。 -
235.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
236.《渔歌子》 唐·李珣
楚山青,湘水渌,春风澹荡看不足。
草芊芊,花簇簇,渔艇棹歌相续¤
信浮沉,无管束,钓回乘月归湾曲。 -
237.《诉衷情(五之四)》 宋·王安石
营巢燕子逞翱翔。
微志在雕梁。
碧云举翮千里,其奈有鸾皇。
临济处,德山行。
果承当。
自时降住,一切天魔,扫地焚香。 -
238.《哨遍》 宋·苏轼
其陋。
独鄱阳董毅夫过而悦之,有卜邻之意。
乃取归去来词,稍加概括,使就声律,以遗毅夫。
使家僮歌之,时相从于东坡,释耒而和之,扣牛角而为之节,不亦乐乎 -
239.《选冠子(许倅·生辰)》 宋·杨无咎
海上楼台,壶中日月,乍觉挈来平地。
熙熙鸡犬,.簇簇僮奴,亦自有登天志。
知是仙官,出应亨期,因识前修风味。
看纵横才美,雍容谈笑,一团和气。 -
240.《定风波》 宋·曾觌
天语丁宁对未央。
少摅素志向荆襄。
C029赫家声今不坠。
英伟。
风姿飒爽紫髯郎。
别酒一杯君莫阻。
烛前粉艳俨成行。
领略大堤花好处。
无绪。
也应回首水云乡。