-
41.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
42.《行路难·倚剑且勿叹》 未知·王偁
倚剑且勿叹,听我《行路难》。
世途反覆多波澜,焦原九折未为艰。
君不见汉谣斗粟歌未阑,长门一夕秋草残。
骨肉之恩尚如此,何况他人方寸间。 -
43.《海岸沙行榕树》 宋·杨万里
海滨半程沙上路,海风吹起成烟雾。
行人合眼不敢觑,一行一步愁一步。
步步沙痕没芒履,不是不行行不去。
若为行到无沙处,宁逢石头啮足拇。
宁蹈黄泥贱袍裤,海滨涉路莫再度。 -
44.《閒居多暇追叙旧游成一百十韵》 宋·释文珦
予生驽且钝,良御谩加鞭。
蹇步常居后,长途靡克前。
於焉辞里塾,竟尔向林泉。
鲁诰方擩哜,真乘又赜研。 -
45.《行路难》 唐·孟云卿
君不见高山万仞连苍旻,天长地久成埃尘。
君不见长松百尺多劲节,狂风暴雨终摧折。
古今何世无圣贤,吾爱伯阳真乃天。
金堂玉阙朝群仙, -
46.《逐宁府始见平川,喜成短歌》 宋·范成大
峡之西,逐之东,更无平地二千里,惟有高山三万重。
不知谁人凿混沌,独此融结何其工
我本江吴弄水月,忽来踏偏西南峰。 -
47.《临安道中见壁间书字云田左行者为四川驿路》 宋·项安世
只道成都路八千,谁知从此便西川。
行人一见成深省,大道多歧稳著鞭。 -
48.《杂曲歌辞·行路难三首》 唐·柳宗元
君不见夸父逐日窥虞渊,跳踉北海超昆仑。
披霄决汉出沆漭,瞥裂左右遗星辰。
须臾力尽道渴死,狐鼠蜂蚁争噬吞。 -
49.《行路难》 唐·武元衡
君不见道傍废井傍开花,原是昔年骄贵家。
几度美人来照影,濯纤笑引银瓶绠。
风飘雨散今奈何,绣闼雕甍绿苔多。 -
50.《行路难三首》 唐·柳宗元
君不见夸父逐日窥虞渊,跳踉北海超昆仑。
披霄决汉出沆漭,瞥裂左右遗星辰。
须臾力尽道渴死。
狐鼠蜂蚁争噬吞。 -
51.《东南行一百韵寄通州元九侍御澧州李十一舍人…窦七校书》 唐·白居易
南去经三楚,东来过五湖。
山头看候馆,水面问征途。
地远穷江界,天低极海隅。
飘零同落叶,浩荡似乘桴。 -
52.《醉义歌》 金朝·寺公大师
晓来雨霁日苍凉,枕帏摇曳西风香。
困眠未足正展转,儿童来报今重阳。
吟儿苍苍浑塞色,客怀衮衮皆吾乡。
敛衾默坐思往事,天涯三载空悲伤。 -
53.《既离成都,故人送者远至汉嘉分袂,其尤远而》 宋·范成大
我本住林屋,风吹来锦城。
锦城亦休乐?所乐多友生。
相从不知久,相送不计程。
横绝峨眉巅,欲去有余情。 -
54.《王性之自扬州迂路相访于海陵荷其意厚非平日》 宋·晁说之
九死性命存,乃到海陵仓。
每陵何所有,麋鹿画成行。
多仓多麋鹿,今也恨难忘。
爰从本朝来,人物上国光。 -
55.《南还以诗代书赠京师旧僚》 唐·张九龄
薄宦晨昏阙,尊尊义取斯。
穷愁年貌改,寂历尔胡为。
不谄词多忤,无容礼益卑。
微生尚何有,远迹固其宜。 -
56.《潘歙州怪予遂行与黄君同路黄先游浙矣依韵酬》 宋·梅尧臣
未识潘岳貌,已知潘岳名。
去年改藩屏,暂此解佩缨。
一见意已合,谈笑仆屡更。
岂唯文学富,况亦论事精。 -
57.《山行微雨对花觉秦少游山路雨添花之语为佳因》 宋·晁说之
今日山行花畔语,故人佳句雨添花。
瘴来首秃成累鬼,梦里怀铅称史家。
轻薄扬州真可笑,贤良汉殿更堪嗟。
宁知用短难鸣者,只得身存下泽车。 -
58.《悠悠荒路行》 宋·释文珦
悠悠荒路间,能使客心恻。
千里无居人,茫茫但蓁棘。
东西失蹊径,南北迷阡陌。
室庐尽空虚,坟垄皆发掘。 -
59.《江行书事》 宋·冯时行
扁舟如竹叶,块坐筋脉缓。
起寻筇竹杖,散步午沙暖。
石净困还坐,江绿污仍盥。
山转孤渚没,岸落细路断。 -
60.《近诗殊少閒行绿阴下喜成杂言以自勉继此当日》 宋·张镃
去冬诗绝稀,作意待好春。
春至病始甦,强赋情少真。
梅花到海棠,不过数十首。
其间岂无兴,有笔慵开口。