-
21.《前行路难冯公岭作》 宋·李洪
君不见冯公之岭摩苍天,危梁峻坂相属联。
樵夫跬步不得上,仰视悬石势欲颠。
下有飞泉泻鸣瀑,舂撞嵓窦汇山麓。
飞流溅沫冰雪寒,萝茑荒林猿狖伏。 -
22.《行路难·君不见天上星》 宋·李新
君不见天上星,万古耀虚碧。
岂意一夕间,堕地化为石。
物理变化无定端,谁保人心无改易。
忆妾东边采白蘋,郎骑白马渡江津。 -
23.《杂曲歌辞·行路难》 唐·聂夷中
莫言行路难,夷狄如中国。
谓言骨肉亲,中门如异域。
出处全在人,路亦无通塞。
门前两条辙,何处去不得。 -
24.《杂曲歌辞·行路难》 唐·翁绶
行路艰难不复歌,故人荣达我蹉跎。
双轮晚上铜梁雪,一叶春浮瘴海波。
自古要津皆若此,方今失路欲如何。
君看西汉翟丞相,凤沼朝辞暮雀罗。 -
25.《行路难》 唐·武元衡
君不见道傍废井傍开花,原是昔年骄贵家。
几度美人来照影,濯纤笑引银瓶绠。
风飘雨散今奈何,绣闼雕甍绿苔多。 -
26.《行路难》 唐·翁绶
行路艰难不复歌,故人荣达我蹉跎。
双轮晚上铜台雪,一叶春浮瘴海波。
自古要津皆若此,方今失路欲如何。
君看西汉翟丞相,凤沼朝辞暮雀罗。 -
27.《行路难》 唐·聂夷中
莫言行路难,夷狄如中国。
谓言骨肉亲,中门如异域。
出处全在人,路亦无通塞。
门前两条辙,何处去不得。 -
28.《行路难·君不见富家翁》 明·张羽
君不见富家翁,旧时贫贱不得志,平生亲戚皆相弃。
一朝金多贱还贵,百事胜人人莫比。
子孙成列客满堂,美人四座回鸣榼。
跃马扬鞭游洛阳,片言出口生辉光。 -
29.《行路难赠萧坦翁》 宋·朱继芳
行路难,居不易,旋买生柴煮一字。
三千风不直一杯水,何用狂吟动天地。 -
30.《行路难》 唐·齐己
行路难,君好看,惊波不在黤黮间,小人心里藏崩湍。
七盘九折寒崷崒,翻车倒盖犹堪出。
未似是非唇舌危,暗中潜毁平人骨。
君不见楚灵均,千古沉冤湘水滨。
又不见李太白,一朝却作江南客。 -
31.《徵招(和焕甫秋声·君有远游之兴,为首行路难以感之)》 宋·彭元逊
人间无欠秋风处,偏到霜痕月杪。
风雨船篷,日夜风波未了。
忽潮生海立,又天阔、江清欲晓。
孤迥幽深,激扬悲壮,浮沈浩渺。 -
32.《行路难》 宋·张耒
人生动与衣食关,百年役役谁为闲。
四时睡足鞍马上,去岁钱塘今长安。
车愁羊肠夜险折,船畏人鲊晨惊湍。
九州一身恨自惜,使我颜色常鲜欢。
天地一气成万象,融即是江结是山。
再愿洪垆泻融结,万世更无行路难。 -
33.《行路难》 唐·王昌龄
双丝作绠系银瓶,百尺寒泉辘轳上。
悬丝一绝不可望,似妾倾心在君掌。
人生意气好迁捐,只重狂花不重贤。 -
34.《行路难》 唐·戴叔伦
出门行路难,富贵安可期。
淮阴不免恶少辱,阮生亦作穷途悲。
颠倒英雄古来有,封侯却属屠沽儿。 -
35.《行路难》 唐·齐己
下浸与高盘,不为行路难。
是非真险恶,翻覆作峰峦。
漆愧同时黑,朱惭巧处丹。
令人畏相识,欲画白云看。 -
36.《长相思·晨有行路客》 南北朝·吴迈远
晨有行路客,依依造门端。
人马风尘色,知从河塞还。 -
37.《行路难(七首)》 元·郭翼
赠君葡萄之芳醇,琼瑰玉佩之锵鸣,昆吾鹿卢之宝剑,空
桑龙门之瑟琴。
红颜晖晖不长盛,流光欺人忽西沉。
愿君和乐兮欣欣,听我再歌行路吟。 -
38.《舟人强以二锾多取渔人之鱼余增百钱与之作渔》 宋·袁说友
老父家住逢家洲,无田可种渔为舟。
春和夏炎网头坐,茫茫不觉秋冬过。
卖鱼日不满百钱,妻儿三口穷相煎。
朝餐已了夕不饱,空手归去卢湾眠。 -
39.《邯郸行》 元·傅若金
邯郸城头下白日,邯郸市上风萧瑟。
故垒空余鸟雀悲,荒垣只见狐狸出。
何王坟墓对山阿,尚忆诸侯征战多。
赵客归来重毛遂,秦军老去畏廉颇。 -
40.《自商行谒复州卢使君虔》 唐·孟郊
一身绕千山,远作行路人。
未遂东吴归,暂出西京尘。
仲宣荆州客,今余竟陵宾。
往迹虽不同,托意皆有因。