-
101.《自九里平水至云门陶山历龙瑞禹祠而归凡四日》 宋·陆游
我行随处叩岩扉,觅得生薪旋燎衣。
道士已骖鸶鹤去,山僧初自水云归。
瓮头酒压松肪熟,盘里蔬供药汞肥。
老觉论心须世外,溪阴回首尚依依。 -
102.《送陈德邵宫教赴行在二十韵》 宋·陆游
相从何必早,白头或如新;登门虽尚疏,数面自成亲。
昨者始见公,凛然须如银,败席留煮茗,寒厅无杂宾。
平生事贤意,寸心渴生尘,乐哉得所从,贫病忘吟呻。
恭惟大雅姿,信是邦国珍。 -
103.《五月五日蜀州放解牓第一人杨监具庆下孤生怆》 宋·陆游
甲午五月之庚寅,渊鱼跃起三江津,震雷霪雨夜达晨,我知决定非凡鳞。
人生富贵不逮亲,万钟五鼎空酸辛。
少年得禄羞常珍,调节滋味躬爨薪。
彻食奉盥授帨巾,此乐岂复论贱贫。 -
104.《自小云顶上云顶寺》 宋·陆游
素衣虽成缁,不为京路尘,跃马上云顶,欲呼飞仙人。
飞仙不可呼,野僧意甚真,煎茶清樾下,童子拾堕薪。
我少本疏放,一出但坐贫。
缚裤属櫜鞬,哀哉水云身。
此地虽暂寓,失喜忘吟呻。
故溪归去来,岁晚思鲈蓴。 -
105.《十月暄甚人多疾十六日风雨作寒气候方少正作》 宋·陆游
昔我从行台,宿师南山旁。
仲秋已戒寒,九月常霣霜。
入冬即大雪,人马有仆僵。
土床炽薪炭,旃毳如胡羌。 -
106.《城东逆旅》 宋·陆游
店家乞火燎征衣,湿竹生薪不受吹。
更甚从戎戍边日,正如随计入关时。
百年扰扰梦相似,万事悠悠心自知。
赖有床头周易在,不妨清坐忍朝饥。 -
107.《冬朝》 宋·陆游
风入园林彻夜鸣,晓看黄叶与阶平。
篝炉火著衣初暖,爨釜薪乾粥已成。
洁己工夫先盥頮,正心事业始冠缨。
圣贤虽远诗书在,殊胜邻翁击磬声。 -
108.《赠洞微山人》 宋·陆游
我年六十四,获谴输鬼薪,束书出东门,挥手谢国人,笑指身上衣,不复染京麈。
时有一老翁,祝我当自珍,却後十五年,迎君浙江滨。
我笑语是翁,岂说他生身?事果不可知,邂逅如隔辰。
鹤发无余鬒,鹑衣仍苦贫。 -
109.《大热》 宋·陆游
五月颇闵雨,炎风吹旱麈,气羸不给喘,流汗沾衣巾。
呼婢使具浴,报以未买薪。
汝事虽不恪,亦坐乃翁贫。
汲井掬寒泉,自足忘我嗔。
譬如寓逆旅,百事听主人。 -
110.《病後往来湖山间戏书》 宋·陆游
周公居东三食新,夷吾在鲁丘厄陈;圣贤忧患尚如此,况我本是羁穷人。
今秋危病辄不死,余业自笑坚顽身。
结茅所幸得佳处,石帆天镜无纤尘。
扪萝峭壁上采药,腰斧长歌行负薪。 -
111.《苦贫戏作》 宋·陆游
五穷作祟不容支,蝉腹龟肠旋过时。
客散难求门外辙,衣穿徒有鬓边丝。
儿能解事甘藜藿,婢苦无薪睨扊扅。
箕踞浩歌君会否?书痴终觉胜钱痴。 -
112.《久雨排闷》 宋·陆游
一春略无十日晴,雨脚才断云已生。
奇葩摧败等青苋,嘉榖漂荡随浮萍。
书生病卧苔及榻,湿薪燎衣熏欲盲。
腰顽足痹空叹息,咫尺不得行中庭。
读书窗黑不见字,弹琴弦缓那成声。
老盆泽酒且复醉,两部鼓吹方施行。 -
113.《感春三首》 宋·张耒
山民为生最易足,一身生计资山木。
负薪入市得百钱,归守妻儿烹斗粟。
山林未尽终不忧,衣食自足他无欲。
人生谁使爱功名,万虑千思挠心腹。 -
114.《冬日放言二十一首》 宋·张耒
塞向久室处,帟幕亦复周。
温炉炽薪炭,永夜炎光流。
五更屋霜重,重衾如无裘。
兴怀无衣子,卒岁聊优游。 -
115.《秋兴三首》 宋·张耒
寒日在东屋,邻家晚鸡啼。
阑班黄叶地,白日虫鸣悲。
扬扬旧香草,白露雕华姿。
虽悲就摇落,所喜实离离。 -
116.《白乐天有渭上雨中独乐十余首仿渊明予寓宛丘》 宋·张耒
罢官卧穷巷,值此云物稠。
连延经旬雨,城市欲行舟。
柱础变坳塘,瓦沟成暴流。
萧然残暑退,寒事戒衣裘。 -
117.《视盗之南山》 宋·张耒
穷冬策羸马,只役走南山。
原野势忽尽,并溪屡回沿。
列石如牛羊,流泉鸣佩环。
两峡忽壁立,仰失团圆天。 -
118.《按田》 宋·黄庭坚
河水积峥嵘,山雪晴索寞。
幽斋怯寒威,况复出城郭。
马为蝟毛缩,人叹狐裘薄。
淤泥虎迹交,丛社乌声乐。 -
119.《宝梵大师真赞》 宋·黄庭坚
穆然而啸,毗尼藏也。
熙然而温,同尘相也。
默然而说,法中龙象也。
知文知武,染衣将相也。 -
120.《过致政屯田刘公隐庐》 宋·黄庭坚
儿时拜公床,眼碧眉紫烟。
舍前架茅茨,炉香坐僧禅。
女奴煮甖粟,石盆泻机泉。
今来扫门巷,竹间翁蜕蝉。